Jij bent.....het verhaal van de dag.
Iedere schrijver zal dit gevoel wel herkennen zeker. Je rekent er niet echt op, maar ergens diep van binnen is de hoop er, dat je het wel eens een keertje mag meemaken. De hoop dat je er eens uitgepikt wordt als gedicht of verhaal van de dag. Net dat ene beetje extra, dat je noeste schrijverstalent ietsje meer in de kijker plaatst. Net dat beetje meer, dat je ego streelt.
Je kan nu wel beweren, ‘mij doet dit niks, dat is niet mijn betrachting,’ maar ik ben er zeker van, dat heel wat schrijvertjes apetrots zijn als één van hun geschreven pareltjes uitgekozen wordt. (Waaronder ik ook mijzelf meereken.)
Het is ‘de’ extra motivatie, om je volgende verhaal en of gedicht nog aangrijpender, romantischer of meeslepender neer te zetten. Het is gewoon ‘de stimulans’ om verder te doen. Na de tientallen, wat zeg ik, misschien wel honderden keren dat je iets postte waar nauwelijks enige reactie op kwam. Waarvan je merkte, dat ze amper gelezen werden.
Ik lieg, als ik zou zeggen dat het bij mij niet zo is.
Zoals de meesten onder ons, schrijf ik om gelezen te worden. Moest ik het tegendeel beweren, dan kon ik evengoed gewoon alles in een dagboek neerpennen. Na afloop het sluiten en geen kat die erom malen zou. Maar zo werkt het dus niet.
Twee jaar geleden, ondernam ik mijn eerste schuchtere pogingen om iets ‘leesbaar’ op het scherm te krijgen. Want geef toe, op papier wordt er de dag van vandaag niet veel meer neergepend.
Het was een proces met vallen en opstaan. Een tijd waar vooral véél leergeld moest betaald worden. Maar ook dit is een proces dat nooit eindigen zal, dat iedere schrijver doorlopen moet. Het begint steeds opnieuw, je streeft telkens weer naar beter. Het kan nog mooier, moet nog vlotter. Nooit kun je echt helemaal tevreden zijn.
Dat is toch het gevoel dat mij overheerst. Als je dan eens uitgekozen wordt, wil dat dan zeggen dat je een goed schrijver bent? Dat je het kan…..?
Nee, zeer zeker niet. Beschouw het eerder als een momentopname. Die dag sprong jouw verhaal er net ietsje meer bovenuit, of het gedicht dat je plaatste ontroerde diep. Het geeft voldoening, grote voldoening, en voor mij is het één van de redenen om ermee door te gaan. Om niet op te geven.
Want weet je, hoe langer je schrijft, hoe meer je groeit in dat schrijven. En dan komt die dag er heus wel, dat ergens jouw geschreven woorden zijn uitgekozen als « verhaal van de dag ».
Die dag mag je best wel een beetje trots op jezelf wezen, is het genieten geblazen, voor even. Want na die dag is er weer één. Zijn er weer andere gedichten en verhalen, maar is het net die uitdaging die jou motiveren moet om het de volgend keer nog beter te doen.
En wie weet…..jezelf te lezen als verhaal van de dag…..
euphonynet.beGeplaatst in de categorie: hobby
verhaal
1.226
Geef je reactie op deze inzending: