Veertigers.....de grens voorbij.

Veertig. Voor velen een mijlpaal in hun leven. Een schrikbeeld, en het moment waarop een tussenbalans wenselijk is.

Het idee, dat de helft van je bestaan reeds voorbij of overschreden is, laat het angstzweet wel eens parelen. Je bent op een leeftijd gekomen, waar echtscheidingen méér regel dan uitzondering geworden zijn. Bij die groep aanbeland waar advocaten het meest aan verdienen, en niet enkel die. Schoonheidsspecialisten, plastische chirurgen, ze staan te popelen om hen met open armen te ontvangen en bij te werken. Een liftje hier, correctietje daar, haarinplantaatje erbij en velen voelen zich als herboren.

Het moment waar menig gebit in een glas water overnacht, het snurken net niet de geluidsmuur haalt. Rimpels nog overbrugbaar zijn. De spiegel vaker stoffig blijft.

Een moeilijke grens om te overschrijden. Velen zijn echtgescheiden en leven dus weer als alleenstaande. Al dan niet met de kinderen, als die er waren. Hun verleden weegt zwaar door, de schrik voor een nieuwe toekomst zit diep.

Ze sluiten zich af van de buitenwereld, offeren alles op voor hun kroost en de conversaties beperken zich in vele gevallen tot verwijten naar hun ex-partner toe.
De maandelijkse eindjes aan elkaar knopen is een voltijdse bekommernis. Voor velen is het pompen of verzuipen, happen in het luchtledige en dromen van een nog leefbare toekomst.
Het moment waar zij ‘geleefd’ worden in plaats van te leven en zich de vragen stellen, waarom en voor wie? hoe lang nog?

Dan ligt het aan jou, om dat ‘moment’ al dan niet het keerpunt in je leven te maken.
Neem die tanden van je nachtkastje en bijt je vast in de toekomst. Richt je blik naar wat nog kan komen in plaats van te staren naar een doffe spiegel waar jouw schrikbeeld zich verschuilt. En wees gerust, eenmaal het stof ervan verwijderd, ontwaar je nog steeds het silhouet van je eigenste zelf. Ben je nog steeds de persoon die ooit voor het altaar heeft gestaan. De persoon die de eerste babygeluidjes nooit vergeten zal. Die méér dan zijn deel van zorgen heeft gehad, maar ongetwijfeld ook heel wat fijne momenten zal hebben ervaren. En weet, tijden veranderen.

Uitzichtloze situaties buigen vroeg of laat wel om. Hoe dan ook, er is geen weg terug. Met het veertig worden, overschrijd je een grens.
Staar je nu wel niet blind op dat getal. Het overkomt net zo goed ‘dertigers’ of ‘vijftigers’. Die leeftijdscategorie heb ik gekozen, net omdat ik ertoe behoor en heel wat zaken op mijzelf kan projecteren.
Iedereen gaat wel eens door een dalletje, en het mijne situeerde zich nu net rond mijn veertigste. Dus weet ik hoe het aanvoelen kan. Maar elke hemel klaart ooit weer op, en die van mij is de dag van vandaag stralend mooi.

Trek je op aan de kleine dingetjes, en je zal merken dat er na ‘die grens’ nog heel wat mogelijkheden liggen te wachten.
Koester de dierbaren in jouw leven, wees trots op wie je bent. Ook al ben je in de veertig.

Schrijver: danny cant., 6 maart 2005

fa296447euphonynet.be

tijd dalletje veerti dalletje veertig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.7 met 10 stemmen 998