Je t`aime aussi........DEEL 2

Ik werd wakker van mooie muziek en een zingende Alain die stond te douchen. Ik keek rond in zijn appartement, dat vol stond met kunst en oude meubelen. Nadat ik goedemorgen gezoend was door die mooie volle lippen en een douche had genomen gingen we weg. Hij nam me mee naar Quartier Latin waar we op de hoek van een straat een klein tentje binnen gingen. We bestelden café au lait en warme croissantjes die overheerlijk smaakten.

We hebben veel gepraat die dag over het leven en over ons. Eén ding was overduidelijk: wij waren stapel op elkaar er was een chemie die ik nooit eerder zo sterk had ervaren. We liepen hand in hand in parkjes en ik leerde in korte tijd een aantal van zijn vrienden kennen. 's Nachts zaten we tot sluitingstijd in de kroeg van Mignon samen met Gon en Jim die elkaar helemaal gevonden hadden. Tot grote teleurstelling van de kroegbaas die vol afgunst naar die twee keek. Alain en ik hebben twee weken dag en nacht met elkaar doorgebracht.
Wat voelden we ons gelukkig samen. Het afscheid viel ons zwaar. Alain stond te huilen op het station en we konden elkaar nauwelijks laten gaan. Gon besloot in Parijs te blijven om haar geluk met Jim te beproeven en ik beloofde zo snel mogelijk terug te komen.

Toen ik thuiskwam hing Alain al aan de telefoon, we verlangden naar elkaar. Brieven volgden, veel brieven. Ik schreef dat ik bijna alles had geregeld en ik dan zou komen voor altijd.

Tot op die dag dat ik uit mijn werk kwam en er een telefoontje van Gon kwam. Alain had een motorongeluk gehad en lag in coma. Ik werd haast gek en nam de eerste trein naar Parijs.
Daar aangekomen ging ik met Gon naar het ziekenhuis. Daar hoorden we dat Alain die morgen was overleden - ik mocht hem nog even zien “mijn Alain”: hij lag er zo vredig bij alsof hij sliep.

Die dag en de dagen erna heb ik de tranen uit mijn kop gehuild om hem en om mij. Ik ben gebleven tot na de begrafenis.
Toen ik thuis kwam lag er een brief in de gang, mijn god hij was van Alain. Met tranen in mijn ogen heb ik hem open gemaakt en zijn laatste brief gelezen.
Hij eindigde met: ik denk elke keer weer aan je hoe jij me aankeek op de trap bij de Sacre Coeur; het was echt liefde op het eerste gezicht. Ik mis je x x x

Ik weet nog goed hoe je me die eerste keer aankeek, ondeugende ogen en een heerlijke lach. Het weer warm en benauwd het was midden juli. Ik zat samen met mijn vriendin te genieten van een koel biertje op de trappen van de Sacre Coeur.
Een van de mooiste plekken in Parijs..........

Schrijver: car, 16 maart 2005

carlayes9hotmail.com

liefde verdriet verl verdriet verlies

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.4 met 38 stemmen 1.187