De Vierdaagse van Nijmegen
De stilte woekert, hitte doorgloedt het menselijke zijn. Alom de klefheid van het menselijk beroeren. De lafheid van het klimaat beklemt de doeners. Wat gedaan moet, wordt gedaan - met reserve, op reserve. Niemand heeft zin. Alles kleeft aan het lichaam. De zon straalt niet maar geeft licht en warmte af. Het is beklemmend.
Dat is zomer in de Lage Landen. Het vochtigheidsgehalte onttrekt energie. De mensen houden afstand. Als ze geen afstand houden dan gaat het mis. Ze bekleffen beschimpen elkander. De irritatie is alom, alleen bufferzones helpen. Vaak wordt gezegd "zat ik maar op de Castiliaanse Hoogvlakte - hoewel nu wel heel erg heet en droog. Dan maar aan de Mediterrane kusten, dan maar de verzengende drukte van HET tourist op de koop toe. Of liever nog Noord-afrika of Miami Beach. Effies de portemonnee vullen aan de pomp."
Wat zal de deelnemer aan de Vierdaagse van Nijmegen zeggen? 'De start is erg vroeg' zal hij of zij zeggen, 'daarmee ondervang ik normaliter het ergste van de beklemming van de hitte. Voor het goed heet is ben ik halverwege, is het rond de klok van tien. Neemt niet weg dat bij extreme benauwenis de eerste dag erg zwaar zal zijn. Dat is namelijk een extra lange dag en voor het overgrote deel zonder lommerrijke schaduw. Vooral het tweede deel. Eerst door kale vlakten met lage fruitaanwas. de laatste 10 kilometers volledig open op de Waaldijk richting Nijmegen. Als je dan niet genoeg drinkt en gedronken hebt, dan is de kans op flauwtes of erger zeer werkelijk en nabij. Veel drinken en op tijd rust nemen, 's middags het laatste deel.'
Zo ongeveer redeneert schrijver dezes ook. Zo (voor)spoedig mogelijk de 1e dag het deel voor de rustpost in Elst afleggen. Daarna wordt het hoe dan ook afzien. Dit keer voor mij extra. Gister bleek uit uitslag bloedonderzoek dat ik geen spierrheuma heb, maar een virusziekte. Ik kon me namelijk vanaf vorige vrijdag 8 juli nauwelijks meer bewegen. Met koorts en andere narigheid. Voel me nu beter maar nog niet de oude. En geestelijk heb ik ook een knauw gehad.
Maar ja toch proberen: inschrijving plus slaapadres al maanden geregeld en betaald. Ik doe mijn best. Want als ik hem goed uitloop ben ik weer flink opgeknapt. Zo werkt het. Een beetje geestelijke ondersteuning op dit moment, ja dat zou prettig zijn. Maar neen: ieder moet dat zelf opleveren. Ieder weet dat de vooruitzichten voor dit jaar ongekend heet en droog zijn. Met kans op een onweers-break en enige temperatuursverlaging. Hoge druk blijft.
'Jos', vraagt men mij 'Waarom toch? Als dat geen zelfkweling meer is wat is het dan nog wel?'
Het is, dames en heren, om verschillende redenen nog steeds aantrekkelijk. Mijn uitgangspunt is wel dat de conditie voldoende is om hem te lopen. Als dat zo is dan kun je allereerst om je heen kijken, in de natuur. Hoe en wanneer maak je anders zulke lange dagen in de natuur? Dan zie je de arte-facten en de mensen langs de weg. De kerken, de huizen, de vervallen kassen en schuren, de vreemd uitgedoste mensen, de muzikanten, de burgemeesters, de schooiers.
Mijn kick echter zat hem de afgelopen jaren vooral in de contacten met medelo(o)p(st)ers onderweg. Het is de 6e keer voor deze passant. En ik hoop hem weer uit te lopen want anders zal de teleurstelling groot zijn.
Zie ook: http://www.vierdaagse.nl
Schrijver: jos zuijderwijk, 15 juli 2005
planet.nlGeplaatst in de categorie: actualiteit
Vierdaagse van Nijme
1.627
Geef je reactie op deze inzending:
Even dacht ik: Jos je zit op het verkeerde spoor,
maar in de laatste alinea maakte je het weer goed.
,,Niemand heeft zin'', maandag bij de inschrijving blijkt al dat ,,iedereen'' zin heeft.
Zelf loop ik voor de 11e keer mee.
Wat een sportief spektakel, wat een verslaving ook.
In één woord; grandioos!