Biljarten
Gaat ie dan! Een sportcolumn over biljarten. Voor hen die niet weten wat biljarten is:
Biljart is die sport waarbij de sportcommentator op TV altijd gaat fluisteren zodra een biljarter met een eind hout tegen een bal gaat slaan. Stoten, noemen ze dat en dat is veelzeggend.
Een van de biljartonderdelen heet zelfs Bandstoten (??). Het woord alleen al. Bandstoten!
Het heeft iets erotisch als je het langzaam uitspreekt. Met je keu heen en weer bewegen, plotseling toeslaan en vervolgens de ballen allerlei richtingen op laten schieten...
Als je dat ziet, begrijp je toch niet dat een sportcommentator plotseling gaat fluisteren?? Dan verwacht je toch een luidkeels gillende Mart Smeets op je buis aan te treffen terwijl je met je bordje spruitjes op schoot bijna niet durft te kijken van de spanning?
En dan de kleding van die biljarters! Al eens op gelet? Dat zijn toch net obers? Zwarte broek, wit overhemd en rood hesje en soms een vlinderdasje.
Dat kan toch wel anders?? Je mag bij die sport toch verwachten dat de biljarter van onder tot boven is ge-olied met esoterische bilnaadkruid. En dat hij uitsluitend een tijgerstring draagt waardoor de billen, op de voorgeschreven wijze, duidelijk zichtbaar zijn. Ik bedoel maar, we hebben het hier over BILJARTEN? Laat zien dan die billen!
En waarom niet twee biljarters tegelijk om die tafel? Tafeltennis doe je toch ook niet alleen?
Ook niet onbelangrijk zijn de spastische bewegingen van de biljarter waarbij hij op de biljarttafel, in spagaat liggend, de keu tussen zijn benen steekt en vervolgens via zijn linkeroor, kruiselings langs zijn rechterneusgat een stoot plaatst. Zijn hoofd staat dan in een dusdanige positie dat hij tegelijkertijd voor en achter zich kan kijken. Het enige nadeel is dat op een gegeven moment de nek op een kurkentrekker gaat lijken, maar je moet wat over hebben voor je sport.
Ik vind het knap dat je in zo’n houding een bal kunt raken met een stok. Zelf heb ik het ook eens geprobeerd. Bij gebrek aan een biljartkeu heb ik de stofzuiger genomen. Eerst wat brood verkruimeld op de tafel en vervolgens geprobeerd dat op te zuigen terwijl ik mijn linkerbeen in mijn nek leg. Het moeilijkste was om de stofzuigerslang onder de knie krijgen Ja, je moet natuurlijk ook niet meteen het moeilijkste willen. Het lukte niet. Ik kreeg de stofzuigerslang niet onder de knie en bij de broodkruimels. Het kostte nog een uur om mijn been weer uit mijn nek te krijgen.
Na mijn revalidatie ga ik op biljartles. Ik wil het toch onder de knie krijgen.
critici.nlGeplaatst in de categorie: sport
Biljarten
1.381
Geef je reactie op deze inzending: