Theoporaal

Mocht er iemand onder u zijn, die de betekenis van dit woord zou willen achterhalen: zij of hij zal er al snel achterkomen dat het domweg niet bestaat. Het woord ''epibreren'' bijvoorbeeld wordt in het Van Dale Groot woordenboek der Nederlandse taal nog omschreven. Het heeft tenminste, mede door Simon Carmiggelt, speelse betekenis gekregen en is voor menigeen een begrip geworden.

Het woord 'theoporaal' heb ík voor het eerst gehoord uit de mond van een collega in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Het heeft zelfs enkele maanden een kortstondig bestaan gekend, doordat het door meerdere collega’s voor alles werd gebruikt, waarvoor een bestaand woord dan maar moest wijken. Soms leidde dat tot hilarische woordspelingen in niet al te serieus gevoerde gesprekken. ''Casiwalo'' was trouwens ook zo’n woord, dat echter alleen tijdens schafttijd door steeds dezelfde persoon tijdens het klaverjassen werd genoemd. Niemand van ons heeft ooit kunnen achterhalen wat ermee werd bedoeld.

Hoe dat alles zo maar in mij opkomt? Schuld daaraan is mijn alter ego Freek, die mij, tijdens een korte maar hevige, geluidloze dialoog, doodleuk liet weten, voortaan zijn medewerking aan mijn vertellingen definitief te staken.

''Stuur de laatste twee vertellingen met en over mij, die al klaar liggen, gerust nog in… Daarna zoek je het verder zelf maar uit. Ik ben het zat - ik kap ermee! Als je niet altijd in de ik-vorm wilt schrijven, dan moet je dat zelf weten. Door je achter mij te verschuilen word je niet geloofwaardiger, worden jouw vertellingen niet leuker en heb je niet minder fantasie. Weet je dat er een tijd zou kunnen komen dat de naam Freek alleen al voldoende is om bij sommigen de haren rechtop te laten gaan staan? Freek zus en Freek zo… neen mijn beste, zo werkt dat niet. Creëer gerust personages als Theodorus de Wit, Kees of Willem, maar laat mij er voortaan buiten. Vergeet niet, dat het met sommige alter ego’s slecht afloopt. Laatst nog gleed er een goede vriend van Fred uit tijdens het sausen van de badkamer en overleed ter plaatse. Het actieve bestaan van een alter ego is blijkbaar niet altijd zonder risico’s. Ik moet dus ook een beetje aan mijn eigen hachje denken''

,,Ja, maar…''

,,Niets te ja-maren, beste vriend. Ik blijf bij mijn besluit. Toon eens meer lef en laat je creatieve fantasie eens écht werken. Voel je niet dom als je, zoals kort geleden, de definitie van ''cognitieve dissonantie'' uiteindelijk in Van Dale moest opzoeken. Stel daar tegenover, dat bij het lezen van het begrip ''categorische imperatief'' de meesten op de site aan de wijsgeer Immanuel Kant zullen denken maar ook sommigen de boeken zullen raadplegen voor een juiste definitie. Val niet pietepeuterig over elke situatie door uren na te denken of het wel realistisch genoeg is. Toon moed. Kijk eens naar het verhaal "Sterre" van Paula; prachtig geschreven. Kijk jongen, zij durft! Lees de laatste alinea. Wat maakt het dan uit, dat het personage haar eigen einde tot in het detail beschrijft. Zit dan alsjeblieft niet te piekeren hoe dat verhaal dan toch nog kon worden verteld - dat is toch totaal onbelangrijk?
Zet trouwens ook jouw jeugdzonde uit het hoofd omdat je toen te dikwijls en met graagte de vertellingen van Karl May hebt verslonden. Je mag nu, achteraf en gelouterd, over hem denken wat je wilt, maar deze schrijver kon boeiend en beeldend verhalen. Hij schroomde zelfs niet om tot in het extreme te overdrijven (dat laatste raad ik je trouwens af!).
Oke, ik heb begrepen dat je meent niet te kunnen dichten en ook de gave van Trijntje (met alle respect!) mist om vier of meer verhalen per dag te schrijven en in te sturen. Geloof nu ook eens vrienden op de site die jou aanraden de dingen die je wél kunt verder uit te bouwen. Staar je niet blind op inzendingen van Jos, Fred, Ridzerd, Paco, Wendy77, Rina, Paula en nog talloze goede schrijvers en schrijfsters, die jij regelmatig en graag leest. Als je een merel bent, word je nu eenmaal geen nachtegaal. Het gegeven, dat je je thuis voelt op de site is een goed teken; dat je er een beetje aan verslaafd bent geraakt, is niet verontrustend. Doe er dan ook iets positiefs mee!!!

,,En jij dan, Freek?''

,,Ik? Ik trek me lekker terug en houd een oogje in het zeil. Af en toe steek ik een kaarsje op voor de Zwarte Hand en hoop op die manier net zo oud te worden als jijzelf.''

,,Dat was het dan?''

-------------

,,Freek?''

,,Dat was het, mijn beste. Het ga je goed. Recht jouw rug en borst vooruit - je redt het wel. Dag hoor.''

Kijk, daar word ik dan, op de valreep aan het eind van dit jaar, toch wel een beetje stil van. Erger nog: ik voel me in één woord: theoporaal!

Tot een volgende keer.

Schrijver: Günter Schulz, 30 december 2005

agschulzziggo.nl

Denkbeeldig zelfgesp Mijn alter ego weige Zelfkritiek humorist

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.3 met 11 stemmen 959