Alle inzendingen van I.Broeckx

We waren naar het West-Brabantse dorp Rucphen gereisd om een Heemtuin te bezichtigen; een van de mooiste wilde bloementuinen van Nederland en Vlaanderen. Vanuit een houten paviljoen, waarin opgezette dieren als een bunzing met opengesperde bek en eveneens opgezette vogels zoals een sperwer, een...

Lucie, we legden samen een groot deel van de levensweg af; de levensweg die voor jou zo bochtig en hobbelig was met ravijnen en spelonken waar je telkens in dreigde te vallen. Samen leefden we, samen werkten we en samen beleefden we die zo schitterende zomer in Oostenrijk, zo lang geleden. Je...

Van onze beide oma's noemden we haar "oude" oma. Op de foto's die ik nog altijd bewaar is ze afgebeeld; in een roeibootje met haar toekomstige echtgenoot August, onze opa, sinds lang niet meer te midden van de levenden, en op latere leeftijd, in ouwelijk aandoende kledij; zorgelijk, bezorgd. Ik...

De naam "Benatzky" is ongetwijfeld Russisch en mogelijk van een componist, zoals ook de andere namen van musici die zo prominent zijn in de wijk. In het kleine zaaltje waarin we zullen gaan sporten vanavond liggen de attributen hiervoor al klaar en de loopband en hometrainers staan opgesteld....

Mijn liefste, meest dierbare, goede zus, slechts eenmaal heb ik je lange grijze haar tegen mijn wang gevoeld; slechts eenmaal heb ik je omhelsd. Na de lange, stormachtige jaren van onze turbulente jeugd die we zij aan zij doorbrachten, heb ik je teruggevonden; verouderd en door vele kwalen getergd...

Af en toe kom ik hem tegen; mijn onbekende buurman die al twintig jaar in alle anonimiteit bivakkeert in de woning beneden mij op de begane grond. Nogmaals: de anonimiteit en onwetendheid omtrent elkaar heersen hier in het appartementencomplex met haar vier verdiepingen. De overleden eveneens...

Het prikje in de vinger, waardoor een druppel felrood bloed ontsnapte, was weer toegediend en tot mijn grote verbazing gaf het vernuftige apparaat het cijfer acht weer ten teken van het feit dat het ijzergehalte in mijn lichaam op peil was.... Later, op de markt aanschouwde ik een zielige,...

Ik droeg mijn liefde aan en stortte deze in een peilloze put; in de onherbergzame afgrond; in de kloof, in het ijzig kille ravijn van de voort-durende afwijzingen, van de koude weigerachtigheid.... De boeketten gele en rode rozen en de overige schitterende bloemen had ik net zo goed met de...

Het was in de tijd van onze, door armoede getekende, jeugdjaren toen we zo weinig bezaten maar toen ik een grote voorliefde koesterde voor de kleine, felrode plastic vormpjes die, als we ze vulden met gips, leuke beeldjes zouden opleveren van een indiaantje en een eekhoorn. Wegens de overlast en de...

Ik kwam hem tegen vóór de Praktijk voor Fysiotherapie, gesitueerd in het westelijk gedeelte van onze stad waar ik iets af te handelen had gehad. Ik herkende hem van mijn vroegere jaren bij een eetclub, toen ik zijn neerslachtigheid tevergeefs had proberen te stelpen. Een bescheiden grijs...

Ze kwam me tegemoet in de winkelgalerij, strompelend achter een rollator (grijs haar, ruiten bloes, een gouden tand in het gebit) en ze sprak mij aan met de woorden; "Het valt niet mee". Ze verklaarde op zoek te zijn naar een blauw voorwerp om de deur van haar flat te openen; een voorwerp dat...

De dood heeft zich al aangekondigd en deze heeft zijn schaduw vooruitgeworpen maar zij is niet bang; nooit is zij bang. Zij heeft de zwarte lijkwade al gehaakt die haar lichaam zal moeten omhullen in de kist en ze is al gaan kijken op de natuurbegraafplaats waar de vogeltjes kwinkeleren en waar de...

Wat leeft in de geest is sterk; een sterke geest is sterk en wat (onhoorbaar?) uitgesproken wordt, schijnt bestaansrecht te hebben of te verkrijgen. Mijn zware hoest trok altijd en overal de aandacht maar de vraag bleef of ik er blij mee moest zijn als er in de stadsbus opgemerkt werd: "Nog een...

Het is veertig jaar geleden dat ik met vriendinnen het bosgebied doorkruiste nabij de oude kapel in bosgebied "De Brand" in Udenhout. Daar bloeien nu nog altijd de witte bosanemoontjes nabij de vijver waar het geluid van kikkers altijd weerklinkt en waar de hoge, kale stammen van eiken oprijzen...

Toen ik nog altijd in de veilige, besloten omgeving van mijn goede ouderlijke huis verbleef, als het ware ingesloten in de armen, in de liefdevolle omhelzing van mijn ouders en zus, was er op zondag vaak het Zondagsconcert op de televisie. Haitink en Von Karajan maakten hun opwachting en de muziek...

Ergens in de chique buurt rond het voormalige Elisabeth Ziekenhuis, waar ik nog altijd mijn geboortehuis kan terugvinden, bevond zich de woning van de arts die mij ter wereld heeft gebracht met de kleine wachtkamer die ik vaak bezette in later jaren. Ergens in die contreien moet zich ook de...

In de Hasseltstraat, op de hoek is van oudsher Bakker Van I. gevestigd. Een "nieuwe" blonde jongedame heeft nu haar "rechtmatige" plaats ingenomen achter de toonbank en zij heeft de andere lieftallige dames vervangen, die om mij onbekende redenen hun bestemming elders moesten zoeken of hun lot...

Ik wachtte al geruime tijd bij de drie pontificale witte standbeelden van mij onbekende heiligen vóór de oude Korvelse kerk, momenteel niet meer in gebruik, toen onze gids en de belangstellenden voor onze stadswandeling arriveerden. Met brede gebaren en geïllustreerd met foto's zou onze gids...

In die jaren van mijn vroegste jeugd toen ik voortdurend verkeerde onder de bescherming en koestering van de ouderliefde die als een veilige paraplu boven mijn hoofd was uitgespannen, als de altijd blauwe, onbewolkte hemel van de zorgeloosheid, bezat ik een klein popje, een duikelaartje dat uit...

De oude neogotische kerk is jaren geleden verbouwd tot Wijkcentrum maar enkele details herinneren nog aan de eredienst die hier eens plaatsvond. De grote bronzen klok die nooit meer van zich kan laten horen en die, wat verloren en verweesd, nog altijd een plaatsje heeft behouden in de gang en de...

De beide vriendinnen hadden plaatsgenomen in de rieten tuinstoelen in de stille tuin vlakbij het landhuis. Ver strekte zich voor hun ogen de grasvlakte uit; het bezit van de familie en ook de feeërieke boog, begroeid met rozenstruiken lag in hun blikveld. In de vijver zaten brutale en ondeugende...

De lente is ingetreden, laat in mijn leven, die op wonderbaarlijke, grandioze wijze alles vergoedt wat scheef is gegaan. De lente die alle frustraties verzacht, die ieder ongeluk wegmasseert terwijl in Kiev en Marioepol een beestachtige schoft zijn gang gaat en alles ruïneert, alles op...

Op de stempas, die mij bezorgd werd, is mijn trotse en elegante doopnaam "Catharina" vermeld, naast de andere doopnamen: "Cecilia Maria"; de naam die ik ook koester op mijn voordeur; de naam, eens, in 1953, geschonken aan mij door een intens liefhebbende moeder aan een kwetsbare en hulpeloze...

Haar fragiele, kwetsbare vrouwenlichaam is naar beneden gedwarreld als sneeuw of als regen maar ook als een - in haar ogen - waardeloos voorwerp langs de gevel van de Tilburgse Hoffmannflat tot grote ontsteltenis van alle bewoners... Ze is naar beneden gefladderd als een ongelukkige,...

De Intercity glijdt ongelooflijk gracieus en elegant onder de overkapping het station van Tilburg binnen en het krachtige, machtige voertuig mindert vaart en komt tot stilstand. De trein zal me op mijn bestemming brengen; het dorp Rijssen in de verre provincie Overijssel; een reis van anderhalf...

Mijn arme, dierbare stad verwelkomde mij opnieuw. Het zonlicht van maart glansde op de beide grijze leistenen torens van de Heuvelse Kerk en de blauwgele vlag van Kroatië wapperde trots en fier aan haar gevel. Bonte duiven trippelden opgewekt op het plein. Het standbeeld van Koning Willem II was...

Café-Restaurant "Zomerlust" vormt als het ware een verlengstuk van de langgerekte Oisterwijksebaan waar mijn voorouders resideerden tot hun rampzalige doodvonnis werd geveld; in het buitengebied dat onze stad omgeeft als een groene, weelderige oase en aan de andere zijde van de oude draaibrug...

Gezeten op de bank vóór de Copyshop kon ik de hond niet goed zien, maar het dier huilde hartstochtelijk en zo deerniswekkend dat de jammerklacht in de hele winkelgalerij te horen was. Het geluid drong overal doorheen, als regen die een jas doorweekt. Bij nadere inspectie bleek het om een...

De conversatie verloopt vlot, als een kabbelend en ruisend beekje dat over rotsblokken springt in een lokaal van Wijkcentrum "De Poorten" op een lentedag in 2022 als de dames van het knutselclubje bijeen zijn gekomen maar heikele onderwerpen zoals ziekte- en sterfgevallen worden in het gesprek...

Een ongetwijfeld Mongoloïde meisje staart me kennelijk verbaasd en zeer hardnekkig aan in Woonzorgcentrum "De Heikant" en de dames en heren in de eetzaal lijken ook hoogst verwonderd over mijn verschijning. De grote eetzaal is sfeervol ingericht en zeer ruim met een kunstwerk gelardeerd met rode...