2596 resultaten.
Zelfs Sartre bij Wijkcentrum "De Poorten"?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
1.106 Men zou niet vermoeden dat die grote coryfee van het existentialisme (nu ook al gedateerd en door de ongenadige tijd ingehaald?) genaamd Jean Paul Sartre in de vorm van een van zijn beroemde romans nu ook "verkrijgbaar" is bij ons uiterst provinciale en kleinburgerlijke Wijkcentrum "De Poorten"....
Met het vooruitzicht van de Paasdagen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
175 Mijn broer wacht al op mij. In de verte zie ik zijn gestalte vóór de glazen deur die zijn armzalige appartementje begrenst als danst hij een mallotige, onzinnige dans, ten teken van zijn krankzinnigheid. Ik heb paaseitjes voor hem gekocht; kleine eitjes, omhuld door een paars, glanzend papiertje e...
Mijn toevluchtsoord: vernietigd of verbouwd?
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
156 Café-Restaurant "De Postelse Hoeve" strekt zich uit aan de Rueckertbaan met haar langgerekte serre en haar kleinere zaal met de kunstzinnig vervaardigde lampen, waar ik vaak mijn eenzame uren botvierde.
Men zegt dat het restaurant verbouwd zal worden tot studentenhuisvesting. Dan zal nooit me...
Nog net niet de laatste adem......
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
157 Aanvankelijk was het nog niet druk in de wachtkamer maar gaandeweg stroomde deze vol. Allen waren nu getooid met de inmiddels welhaast tot traditie verheven mondkap.
Ze hadden mij genood "om mijn laatste adem uit te blazen" (nu ja, geachte lezer, neemt u dit niet te letterlijk! Er is daar echte...
Ter ere van de fameuze, onvergetelijke Robert Musil
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
281 ....en eens, ten tijde van onze gezamenlijke studie en van onze toentertijd nog bestaande verwantschap en saamhorigheid lazen wij samen "Die Amsel" van de fameuze en onvergetelijke Robert Musil.
De taal, die ooit misbruikt is voor brute, onmenselijke commando's, beheerste je volkomen en deze ro...
"Restless Spheres"
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
192 Het was in dat jaar, het lang-vergeten jaar 1965, dat ver terug ligt in de herinnering dat onze muziekleraar, de heer H., de kandidaten wierf voor het koor uit de pas aangetreden brugklassers. Er zou een majestueuze opera opgevoerd worden in onze plaatselijke schouwburg ter gelegenheid van het honde...
Over een dansende leeuwerik en een lieflijk, kabbelend beekje
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
231 De lichtblauwe voorjaarshemel overkoepelde onze Regte Heide waar grafheuvels aan een verre Prehistorie herinneren en hoog in de lucht danste en dartelde de leeuwerik en mijn vriendin herkende zijn zang.
We waren het lieflijke, rustig voortkabbelende blauwe beekje met haar kleine stroomversnelling ...
Voor de betreurenswaardige meneer W., onze leraar
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
252 We waren tweedeklassers op het lyceum en de heer W. was aangesteld om ons les te geven in de cultuurgeschiedenis. Hij kon geen orde houden en de klas maakte de kachel met hem aan. Deze gebeurtenissen leidden tot zijn overspannenheid en ontslag.
Misschien hadden sommige zachtmoedige scholieren we...
Bij nacht en ontij/Herinnering aan een van de donkerste nachten van mijn leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
177 Mijn zo goede, zo liefdevolle zus, wiens liefdevolle zorg echter vaak zo moeilijk te bespeuren valt had me "het huis uitgezet" en had het woord "straatverbod" laten vallen. Met "het huis" bedoel ik niets minder dan de aanleunwoning in de buitenwijk waar onze oude moeder haar laatste dagen nog ...
Onverwachte wisseling van de wacht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
163 Thuiskomend in het portaal dat toegang geeft tot de trappen die op hun beurt toegang geven tot mijn woning, zie ik dat het plantje dat zolang de muur sierde verwijderd is. Ook was mij al opgevallen dat een andere, onbekende naam, weergegeven in zwarte letters, boven de brievenbus is aangebracht.
...
Om wat haar zo oneindig dierbaar is.
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
202 De oude, haar zo dierbare bomen aan de Bosscheweg zijn behouden voor de toekomst en voor het nageslacht.
Mijn eveneens immens dierbare zus zag het als haar taak, haar opgave en haar missie zich in het kader van de Natuurvereniging fel te weer te stellen tegen hun sloop.
En zo zullen nog genera...
Eens, in het Theresiapaviljoen.....
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
246 ...En toen mochten we bij die lieve oom op schoot.... We waren de zusjes Broeckx, Ineke en Cieltje en drie en zes jaar oud. Die oom in die witte jas kon toch geen kwaad in de zin hebben?
Toen volgde de benauwdheid van het "kapje". Dit werd plotseling over je hoofd geschoven en het benam je de ...
Aan mijn Tilburg, mijn geboortestad!
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen
174 Als ik de lichten weer zie; de lichten die mij begroeten, dan weet ik dat ik in mijn Tilburg ben; in mijn geboortestad; de stad die mij trouw is gebleven; te midden van mijn goede mede-Tilburgers.
En zo heten ook de trotse, kapitale letters op de gevel van haar station mij steeds weer welkom, di...
Miscommunicatie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
166 Of ze ook imbeciel was of verstandelijk minvermogend, bleef mij altijd onduidelijk. Achter het scherm van haar gezicht waarop zich soms chagrijn vertoonde, gingen acht persoonlijkheden schuil. De mishandeling uit haar jeugd had haar daarin doen vluchten. Onze "vriendschap" vormde een aanfluiting v...
Een onverwachte bezoeker.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
223 Ondanks het wijdverbreide en momenteel overheersende isolement, dat allen en ook mij treft, heb ik een bezoeker gehad. Zittend voor het raam dat mijn balkon begrenst, zag ik het vogeltje, een grijs, groen en geel pimpelmeesje, naderen en aanvliegen, aanvankelijk schuw en voorzichtig en later meer g...
Een ontmoeting in het Openbaar Vervoer (vervolg)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
237 Na de gebruikelijke sneeuwstormen en ijsvelden waarmee de winter gepaard gaat, treedt in onze noordelijke streken gewoonlijk wel een milder seizoen in en inderdaad vertonen zich dit jaar eind februari al veel paarse en gele krokusjes.
Op mijn terugweg uit het naburige dorp ontmoette ik Hem in de ...
Een bezit, bestemd voor de Liefde?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
182 Ik beschouw mijn lichaam, mijn al op vele verschillende wijzen aangetaste lichaam, mijn zo dierbare en unieke bezit dat men nooit kon liefhebben en mijn tranen vloeien; de opgezwollen blauwe aderen, prominent op de verouderde handen, de neerhangende, tedere lobben van de borsten, de kwetsbare lipjes...
Een zielig overblijfsel van een mislukte onderneming
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
229 De vogeltjes, die wellicht niet zo talrijk zijn in deze contreien en die het verkeer op de snelweg naast mijn huis schuwen, hebben nog altijd niet ontdekt dat een nieuw object bungelt aan een lange draad op mijn balkon. Het is een dennenappel, omkleed met pindakaas en met zaadjes die ze nu juist lek...
Voorouders
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
229 Daar, op het oude Korvelplein, onder die lantaarn, voor die kerk, die gelardeerd was met heiligenbeelden, vond, zoals men beweert in de familie, hun eerste ontmoeting plaats. Ze waren mijn goede grootmoeder en grootvader. Zij was onderwijzeres, hij had een zaak in huishoudelijke artikelen. De drie z...
"Those little anodynes that deaden suffering" (Emily Dickinson)
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
275 Wat troost ons nog te midden van de grauwheid, de grimmigheid en de eenzaamheid?
Is het het zachte timbre van de regen die ruist en neervalt en ons omhult als een gordijn nadat sneeuw- en ijsvelden ons overvielen?
Is het de aarzelende lente die al in februari aantreedt achter het venster met blauw...
1995: Zonder geld en met een onechte vriendin naar Parijs
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
315 Toen we eenmaal aangekomen waren na de lange reis op de Boulevard in de buitenwijk van de Franse hoofdstad, schoot de spreekvaardigheid van mijn "vriendin" dusdanig tekort dat ik het woord moest voeren.
Wegens mijn werklozenbudget was het geld voor het reisje er in feite niet geweest maar wel w...
Twee olifantjes aan weerszijden van een dobbelsteen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
226 ...en zo herinner ik me hoe ik hen, de allerliefsten, mijn goede ouders die sinds lange tijd niet meer te midden van de levenden verkeren, naar hun laatste domicilie en mijn laatste ouderlijk huis, namelijk de aanleunwoning, gesitueerd in een stille buitenwijk, bracht en hen het beeldje cadeau deed....
Voor de allermooiste dag
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
171 In een lange rij stonden daar eens de etalagepoppen opgesteld tot ver achterin de zaak, alle gekleed in zo'n wondermooi gewaad uit kant en satijn, bestemd voor de heerlijkste dag in het leven van vele meisjes. Ik zag een oudere meneer daar soms in en uit lopen die zijn zaken kennelijk kwam waarneme...
Bij de opticien
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
157 In de kale, supersonisch ingerichte winkel, die ik van eerdere gelegenheden ken, zorgt nog wel een strook met olijfgroen neonlicht voor enige verlichting. Tegen de wand is een collectie van tientallen zonnenbrillen bevestigd en op een groot desplay tonen enkele indrukwekkende fotomodellen met een (z...
Hoed u voor hen die lachen.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
173 Achter de grenen tafels in de kleine "huiskamer" in het Zorgcentrum, met uitzicht op een besneeuwd paviljoentje waar witte duiven af en aan vliegen, zijn de oudere dames - van wie sommigen het voorheen solide baken en richtsnoer van hun verstand verloren hebben - bijeengekomen. Men noemt dit "dag...
"Malgré-moi l'infini me tourmente"
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
146 Mijn goede vader, die me in alles heeft bijgestaan, was een Verlichtingsdenker en hij hield van de "Clarté Francaise" en het "sapere aude", maar met grote verontrusting en ontzetting staarde hij in de lege, oneindige en angstaanjagende kosmos; zijn onherroepelijke en onvermijdelijke toekomst en...
Een thuis in de wereld
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
160 De flatjes in de Nassaustraat in Tilburg, die men soms ook "Russische" flatjes noemt, bevinden zich als het ware in een groene vallei van bomen, struiken en grasvelden en ze bezitten als uit steen "geweven" balkons met een vlechtwerk
Mevrouw V. was nog wel eens naar haar eens zo dierbare woni...
Toen het afscheid kwam (vervolg)
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
177 Daar wachtte ze nog op mij, dag aan dag, jaar aan jaar; op mij, de dochter, haar kind dat ze zozeer liefhad; in de aanleunwoning die tot mijn laatste ouderlijk huis geworden was. En daar nam ik afscheid, avond aan avond, telkens weer, als nacht, duisternis en eenzaamheid mij aangrijnsden en ik in hu...
Ontmoetingen bij de bushalte (vervolg)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
151 De sneeuw die we verwachtten was nog niet gekomen op een stille en rustige zaterdagmorgen en na mijn bezoek aan de wekelijkse markt bevond ik mij weer bij de halte van lijn zeven....
Ik ontmoette deze keer geen mensen maar misschien is het hoe dan ook beter de mensensoort te schuwen.....
Een b...
Aan mijn valse, onechte "vriend"
hartenkreet
2.8 met 4 stemmen
171 Mijn valse, onechte vriend!
Jouw stralende glimlach op de foto die ik altijd nog bewaard heb,en die ik eens zo vereerde, is mij verworden tot een valse, gemene grijns nu ik mij als een slang kronkel om aan jouw vuile machinaties en leugens te ontsnappen. De bitterheid regeert mijn hart waarin het h...