Een ontmoeting in het Openbaar Vervoer (vervolg)
Na de gebruikelijke sneeuwstormen en ijsvelden waarmee de winter gepaard gaat, treedt in onze noordelijke streken gewoonlijk wel een milder seizoen in en inderdaad vertonen zich dit jaar eind februari al veel paarse en gele krokusjes.
Op mijn terugweg uit het naburige dorp ontmoette ik Hem in de bus. Lang geleden had hij me genodigd in zijn flatje hier in de buurt maar nu woonde hij sinds zes jaar 'RIBW' (Zo omschrijft en benoemt men namelijk de beschermden woonvormen voor (ex-)psychiatrische patiënten, her en der verspreid over de stad en de provincie.)
Zijn carrière van technisch tekenaar was eens beëindigd door een aanval van schizofrenie en nu slikte hij medicatie en volgde hij een cursus bloemschikken bij een Wijkcentrum. Hij leed echter nog aan kwellende nachtmerries, iedere nacht.
Terwijl onze bus het landschap doorkruiste, langs de villa's waar zich wellicht een gelukkiger leven afspeelt, was hij vol van welgemeende, oprechte belangstelling.
Ook hij had zo graag een gezin gesticht en een vrouw en kinderen aan zijn zijde gehad die het bittere noodlot hem voorgoed ontzegd had...
Geplaatst in de categorie: ziekte
ziekte
103
Geef je reactie op deze inzending: