2216 resultaten.
Brief van een tante
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 62 Op een dag viel de envelop in de bus alsof het voorbestemd was. Deze droeg mijn familienaam, neergekalkt in een bekend handschrift; schijnbaar het handschrift van mijn lang-overleden vader, kennelijk aangeleerd in die voorbije tijd waarin ook zijn schooljaren vielen.
Ik was blij dat mijn...
Het werk van Mariannes handen....
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 286 Wij leerden de goede, trouwe en nijvere Marianne op toevallige wijze kennen en ze zou gedurende twintig jaar onze woning schoonhouden, alsof het het Eerste Gebod was of de Categorische Imperatief dat iedere bacil en iedere spinnenweb uit de verste uithoeken van ons huis verdreven zouden...
Een mislukte sollicitatie en wat volgde (vervolg)
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 68 Nog is mijn enthousiasme niet getemperd of gedempt....
Ergens, ook in deze maatschappij, moet toch de "niche" zijn, dat oord waar de honingzoete weldadigheid en menslievendheid van mijn niettemin vermaledijde medemens mij tegemoet komt als een lauw briesje op een warme dag, als de verfrissende...
Wanhoop in de C.-straat
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 50 Als momenten van de meest wurgende, ziekelijke en ziekmakende wanhoop herinner ik me de tijd, denk ik terug aan die zomer waarin ik mij bevond voor die woning in de C.-straat, die zich als een langwerpig lint, als een krocht uitstrekt. Boven de daken aan de overkant die arm, dat staketsel van die...
Hij wilde het niet doen.......
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 102 Hij was een oude vriend die ik kende uit een lang vervlogen tijd en ik herinnerde me zijn belofte me bij te staan....
Met veel aarzeling en met grote twijfels nam ik tenslotte de telefoon in de hand en gaf hem veel omstandige verklaringen en inleidingen voor mijn in het algemeen en ook door de...
Mijn dode hart
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 55 Het was op die zomerdag in die zomer, die zich breed en weldadig uitstrekte over de wereld en die onvermijdelijk en onstuitbaar de herinnering opriep aan verre, voorbije zomers uit mijn jeugd in mijn geliefde Oisterwijk, dat ik het naburige dorp opnieuw bezocht.
Een glanzend-blauw treintje met...
"Als de klok van Arnemuiden........"
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 73 In de immense, langgerekte ziekenzaal met het hoge plafond (een zaal die tot de verbeelding sprak en reminiscenties opriep aan zalen in ziekenhuizen, krankzinnigeninrichtingen en lazaretten) stonden de witte bedden als in slagorde opgesteld en er weerklonk een lied dat over de hoofden schalde van...
Berichten uit een Zorgcentrum (vervolg)/Een spelletje "Domino" bij windkracht elf
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 32 Het is november. De huilende tonen van de wind die raast om het hoekige huis interpreteert mevrouw ten onrechte als muziek door de vervorming die het gehoorapparaat met zich meebrengt. We leggen de ivoorkleurige steentjes met de zwarte stippen, die een getal weergeven, aaneen op de tafel, op het...
"Quantité négligeable?"
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 32 Ik had de rouwannonce, in feite tegen beter weten in, op het prikbord geprikt dat een prominente plaats innam in de ruimte die gefrequenteerd werd door de bezoekers van de eetclub.
Ik had echter kunnen beseffen dat al mijn zogenaamde "vrienden" dermate ziekelijk opgingen in hun overigens...
Een turquoise kop en schotel: herinnering aan mevrouw Van Keulen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 29 Op mijn kastje staat een kop en schotel van breekbaar porselein met turquoise en zwarte motieven; srmzalig overblijfsel, souvenir, bewijsstuk en erfstuk van een vriendschap die drie jaar duurde en die plotseling afgebroken werd door het onvermijdelijke noodlot dat ons allen te wachten...
De harde weg (een soort prozagedicht)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 740 Eens bracht een wondermooie melodie me tot je en ik droomde in het sprookjespaleis van de verliefdheid, in de Aya Sofia van de Liefde, versierd met haar mozaïeken en arabesken, mijn prachtige droom
Het bouwwerk van het paleis brokkelde steen voor steen af; een pijnlijk, verregaand...
Zijn afscheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 83 "Ik kom naar je" had ze in haar gebrekkige Nederlands op de Kerstkaart gekrabbeld. Twee maanden later, op een nog ijskoude maartdag, was het tijdstip van onze ontmoeting aangebroken.
Spoedig bleek dat onze kameraadschap, die mijns inziens gedurende een vriendschap van twintig jaar was...
Herinnering aan een zomeravond in augustus 2016
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 2.931 Mijn fragiele, tengere vriendin, die de naam "Dionne" draagt, die het brood met mij deelt en die de lijnen van zorg en zorgelijkheid diep gegroefd heeft in haar gezicht, wilde de borstcrawl leren en ik adviseerde haar het water te vertrouwen en er haar hoofd op te leggen en in te dompelen terwijl...
"Oh give me a home....."
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 259 Op de plaats waar sinds jaar en dag "Zorgcentrum Zuid" is verrezen en waar de kolos van het verpleeghuis, waarin mijn dierbare vader de laatste elf martelende en slopende maanden van zijn langgerekte sterfbed heeft moeten slijten en meemaken, bevonden zich eens de gebouwen van een stenen...
Het hoedje en de rokken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 79 In een milde septembermaand die nog was aangebroken ondanks al de jaren van bitter, onheilspellend leed, op de nieuwe, stralende dag die nog was als een zomerdag, hoewel ik ook in een nieuwe zomer nauwelijks geloof kon hebben, ben ik het hoedje en de rokken bij de stomerij gaan halen. Het frivole...
Geen verzoening met Kerstmis
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 54 We schrijven december 2010. Kerstmis nadert. Ik loop door de duistere, donkere straat en kijk op naar een verlicht raam, gesierd door een lichtend kunstwerkje van glas; het is het raam van de woning van mijn vroegere vriendin, een woning die eens mijn tweede thuis was.
Door onherroepelijke en...
Tweede Kerstdag: mijn isolement voltooid?
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 49 De eenzaamheid kan als een fuik zijn, van waaruit men niet kan zwemmen in het vrije, heerlijke water waarnaar men zo verlangt: als een verstikkend luchtledige.
Hoewel hij niet mijn voorkeur, mijn smaak, mijn relatie was, noopte mijn verlatenheid mij tot een heftig verlangen naar zijn gezelschap,...
In de oude, stille kapel.......
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 46 Het komt op mij wonderlijk en merkwaardig over hoe de oude kapel met het feeërieke Mariabeeld is gesitueerd tussen het café-restaurant van een luxe accommodatie en met grote zalen en het enorme complex van het ziekenhuis, oord van onheil en verdoemenis.
En juist op die dag, op die fraaie en...
Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant (vervolg)/In het Heidepark
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 51 Het Heidepark omringt als een beschermende gordel de gebouwen van "Amarant", de inrichting voor zwakbegaafden en de daar eveneens gevestigde hospice, met groene lanen waarin het licht en de schaduwen van een junidag hun spel spelen en waar een romantische, vervallen villa valt te bewonderen, die...
Het decor van de eenzaamheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 43 Zonlicht overspoelt het Paduaplein op een zondag in mei.
Het flatje is fleurig ingericht (op het woord "fleurig" gelieve men de nadruk te leggen). De stoeltjes (kuipfauteuiltjes stijl jaren 60) zijn felrood. De jeugd van de bewoonster ligt ver in het verleden. Zij maakt een...
Bij een veertigjarig dienstverband
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 29 Er viel onlangs een kaart in de brievenbus, keurig verzorgd en met het logo erop van de organisatie voor maatschappelijke diensten waarbij mijn vriendin en oud-collega, die in een ver verleden naast me heeft gestaan als niemand voor of na haar, veertig jaar werkzaam is geweest.
Op de kaart is haar...
Een geslaagde sollicitatie en wat volgde/Een aangename en mooie voormiddag in een vergaderlokaal in de Lange Schijfstraat in Tilburg
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 33 De Lange Schijfstraat in Tilburg vormt een onaanzienlijke dwarsstraat die de drukke verkeersaders van de Schouwburgring en de Korvelseweg met elkaar verbindt en waaraan het gebouw van een juridische instantie is gevestigd waar ik lang geleden "de kous op de kop" kreeg en ook het sobere...
Een "pelgrimage" naar Oudenbosch?/Errare humanum est
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 42 Het jaar 2012 eindigde met nog enkele grijze dagen waarop de atmosfeer mijn wanhoop leek te weerspiegelen om de "desertie" waartoe ik in staat was gebleken.
Het dorpje Oudenbosch is te bereiken via Dongen, Oosterhout, Breda, Teteringen, Etten-Leur en Hoeven; tevens voert een route daarheen via...
Vleugelslag of gevangenschap?
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 60 De nacht lag nog over de wereld toen ik van huis ging, maar de dag zou zich ontvouwen tot een stralende, heldere herfstdag zoals ik nog zelden beleefd had in mijn leven.
In het ziekenhuis had ik de wonderbaarlijke architectuur van het röntgenapparaat waartegen ik met mijn naakte lichaam had...
Overwegingen van een vrijwilligster/Een soort Kerstverhaal
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 36 Als ik niet meer kom, zal mevrouw Achterhuis mij dan nog missen? Zal zij met verdwaasde blik tevergeefs naar de deuropening staren waarin mijn gestalte normaliter op zaterdagavond verscheen? Zal zij nu alleen naar de Mis gaan of geholpen door een andere vrijwilligster en zich weer drie keer...
Onvermijdelijk oproer op de werkvloer?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.397 Ik had niet ongaarne de notulen van de Cliëntenraad verzorgd voor de kennelijk onmondige, hulpeloze en weinig assertieve psychiatrische cliënten die het oude, uitgestrekte, voormalige benedictinessenklooster met de rustieke klokkentoren, die in vroeger tijden een ander doel had gediend,...
Een "Vaarwel!" aan de Wetenschap?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 322 De omslag van het tijdschrift "Wetenschap in Beeld" is glanzend, bont en schitterend en toont wonderlijke, mooie dinosaurussen, robots en ruimtereizigers, maar het grijnst me uitdagend, uitnodigend aan als wil het mij in de valstrik, in de val van de zinloze opeenstapeling van het...
Persona non grata voor altijd en eeuwig?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 340 De straat en het huis, zo vlak bij de desolate kerk van de Hoefstraat (die paradoxaal genoeg het alfa en omega op haar deur draagt) munten uit door een verstikkende somberheid en leiden tot een welhaast adembenemende droefenis. Ik zal nooit vergeten dat ik er afgewezen ben.
We waren vaak naar de...
Het vrijwilligersfeest
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 68 De collega-vrijwilligers zijn bijeengekomen.
In de grote zaal worden de plafonds gesierd door geplisseerde, oranje lampenkappen en één wand wordt geheel in beslag genomen door een spiegel waarin helle lichten weerkaatsen, alsmede de wervelende, rondwentelende gestalten van de Voorzitter van de...
Een heksenkring in het plantsoen in de Nassaustraat!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 45 Het was herfst en het leek alsof de natuur haar ritme en de cadans van haar seizoenen met overtuiging en overgave volgde. Regendruppels tikten eerst een voor een tegen de ruiten, maar zij vulden gaandeweg het hele vlak van het venster.
In een cirkel zijn paddenstoelen opgerezen in het plantsoen...