2595 resultaten.
Met tante de stad in......
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
459 Het Burgemeester Stekelenburgplein bij het station in Tilburg wordt sinds kort gelardeerd door kennelijk vrolijk en opgewekt opspattende en bruisende fonteintjes die het plein opluisteren en eer aandoen.
In de koffieshop aldaar wacht ik en moet de onoprechte glimlach weerstaan van jonge meiden ac...
De verschrikking aller verschrikkingen......
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
167 Het begin
Ze had me bij zich geroepen en ze sprak de woorden plompverloren uit; wierp ze als het ware over het bureau heen in mijn richting en als pijlen kwamen ze op me af en verwondden ze mijn kwetsbare hart: "Nee, het bloed is niet goed; als het kwaadaardig is en ze zijn er vroeg bij, kunnen ...
Terug naar de Loudonstraat
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
481 Het was een helse, hete middag geweest in de inrichting. De imbeciele mannen wisten met zichzelf geen raad en met onuitsprekelijke zorgen die ik moest verzwijgen zat ik er als een wezenloze zoutpilaar bij.
De koele avond en het lichte briesje in de taxi bevrijdden mij benevens de kameraadschap en...
Het parcours van mijn liefde (?)
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
470 Op een hete zomerdag hotst en botst een bus door buitenwijken van de stad. Het panorama heb ik duizend-en-een keer aanschouwd: de Sweelincklaan, de Van Anrooylaan, de Beethovenlaan. Het was het decor van een liefde, die niet meer bestaat sinds het brute afscheid.
Op deze levenloze muren, op deze...
Zingeving in Wijkcentrum "De Ypelaer"?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
143 Wijkcentrum "De Ypelaer" bevindt zich te midden van veel groen, met bomen als uit een renaissancistisch schilderij en een enkele fontein die zich kennelijk enthousiast en opgewekt ten hemel richt.
Van binnen is de inrichting sober als een vierkant amfitheater uit vervlogen tijd met gangen, trap...
Verraderlijk bloed (?)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
209 Het donkerrode bloed: mijn bloed, mijn verraderlijke bloed was getapt uit de dunne, bijna onzichtbare ader, die net onder de oppervlakte van de huid in mijn fragiele elleboog ligt en het bevatte nog onduidelijke geheimen omtrent mogelijk ziekelijke processen die diep van binnen in mijn lichaam aan d...
Een ontmoeting met mijn "ambulante" bewonderaar/(toekomstige?) minnaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
174 Al vaak signaleerde ik hem her en der in de stad en ook vandaag kwam hij aanlopen bij de bushalte en weer kwamen we aan de praat. Hij bood me een doorkijkje op zijn wanordelijk gegroepeerde gele ondergebit, en, figuurlijk gesproken, krakkemikkige verstand waarmee hij meteen al het toch wel elementai...
Wankelend op de evenwichtsbalk.......
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
199 Misschien hadden ze me altijd al voor een sukkel aangezien, voor een slappeling, zwakkeling, zombie, psychotica, neurotica of nog anders, maar het moet gezegd worden dat bij mijn laatste bezoek aan de mij sinds lange jaren zozeer vertrouwde bibliotheek stond ik inderdaad te wankelen en te beven op m...
"I'll see you when I get there"
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
168 In de vroege morgen gaan de lichten aan in de langgerekte ziekenhuisgang. Een serveerster haalt een doek over het glazen blad van de tafeltjes bij de koffieshop en plaatst er een fragiele witte roos in een vaasje op voor de bezoekers.
Hier wacht ik, na mijn bezoek aan de longarts, op de allerliefst...
Als de vrouwtjesaap opspeelt.....
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
300 Als twee vrouwen uit zijn op dezelfde man, zijn de rapen gaar. En hoezeer ik ook onze gemeenschappelijke ervaringen had willen benadrukken, onze harmonie en vriendschap tijdens de feeërieke avonden in zijn flat onder het lamplicht, als hij ons, charismatisch, acteerlessen gaf en onze verliefdheid d...
Het familieportret
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
332 De fotograaf moet gevoel voor compositie bezeten hebben: daar zijn zij allen die niet meer te midden van de levenden zijn: de jonge mannen: mijn ooms Gérard en Guus, onschuldig, in het nette kostuum, de stropdas naar voren springend in de uitsnijding van het colbert, de handen elegant en kennelijk ...
Succes en mislukking
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
166 De zomer had met haar toverstaf de wereld aangeraakt; een late, onverwachte zomer die ook eigenlijk buiten verwachting mijn leven verlengde en er dagen aan toevoegde.
Mijn 65ste verjaardag kon ik tegemoet zien.
In het ziekenhuis mocht ik mijn lichaam uitstrekken onder de boog, onder de ongelooflij...
Vaders hond
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
150 Toen, in een lang vervlogen tijd, ik ontslagen was en gekwetst zoals nog maar zelden, ben ik de hond gaan halen. Van dieren heeft men nooit af te wachten wat de brute, misdadige en zogenaamd "normale" mens onder meer in het maatschappelijk leven klaarmaakt en ik koos de hond, die te midden van and...
"Die mevrouw" van het Tjeuke Timmermanspad
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
161 Haar flat ligt enigszins afzijdig van de overige bebouwing in de wijk in een bepaald soort luwte, gecreëerd door de solide, stevige muren van het nabije, massieve gebouw van het Zorgcentrum. Mevrouw is een fragiel, tenger oud dametje.
Haar zeventigjarige, voorbije huwelijk schermde haar af en besc...
Als een sterfgeval?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
162 Mijn trouwe en jarenlange vriendin stelde mij de machine ter hand; de ongelooflijk verfijnde en ingenieuze laptop met de vele functies die mij zelfs op wonderbaarlijke maar onbegrijpelijke wijze met Afrika verbindt, die een troost betekent in mijn eenzaamheid en die mij dierbaar is als was het een m...
Met Vader naar de Aula
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
174 Als zijn favoriete en zo geliefde dochter liep ik aan zijn zijde en nam ik welhaast de plaats van mijn moeder, zijn echtgenote in. Mijn lange haar omlijstte toen nog mijn gezicht en hoge, verheven, magische gevoelens bezetten mijn hart.
Eens betrad ik met Hem de zalen en lokalen van onze universite...
Ontmoetingen bij de bushalte (vervolg)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
133 Het was een kleine, nog jonge man met een gedrongen postuur en met een baardje en sik die zijn wangen en bovenlip in beslag namen. Op zijn nek en onderarm tekenden zich forse tatoeages af en hij voerde een flinke hond aan de lijn met cognackleurige vacht die naar hij verklaarde een kruising vormde t...
Al veertig jaar een trouwe vriend (?)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
207 Tweemaal per jaar moet ik de gang gaan langs het parcours en het panorama van mijn mislukkingen,langs het nu geheel gerenoveerde en supersonisch ingerichte kantoorgebouw waar ik eens ben afgedankt en dat nog steeds ten dienste staat van de doelloze bezigheden die aan het intrinsiek zinloze leven van...
Intuïtie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
964 Hoe kon ik het weten, liefste en meest dierbare zus, bloed van mijn bloed, lichaam van mijn lichaam, dat het moment daar was?
Het moment was daar en ik wist het: jouw lichaam had het kind gedragen al die negen lange maanden; jouw lichaam had de pijn gedragen en had geboorte gegeven aan het kind, ...
Een vrijwilligster voor de vrijwilliger (2)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
164 Ze kwam me ophalen in een auto die me minstens tien jaarsalarissen zou kosten maar haar tevredenheid was ver te zoeken. (Had ze dan toch after all geen man en kinderen gewild?)
Bezeten door eigen problemen beweerde zij de expositie, inderdaad bestaande uit welhaast identieke collages en een enkel...
De boekentas
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
161 Ieder jaar als Sinterklaas in het land was, mochten we bij oma komen in het grote vooroorlogse huis, waarnaar de familie Broeckx verhuisd was na de teloorgang van opa's winkel, destijds gesitueerd aan de Oude Markt.
Met oma sta ik op de foto als baby: ze koestert mij in haar armen terwijl ik onn...
Terugkeer van het vriendenhuis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
198 Opnieuw, maar na lange, lange jaren ben ik de weg gegaan, ben ik de gang gegaan, weg van het vriendenhuis dat steeds mijn thuis was, waar ik ooit was ontvangen, kennelijk hartelijk en bereidwillig en liefdevol, waar het altijd veilig was en vertrouwd, waar geen dreiging en onrust heersten.
Jullie...
Troost in leed (2)?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
259 Eens, toen mijn leed groot en diep was, zocht ik troost tussen de middeleeuwse, hoog oprijzende muren van de kathedraal.
Veertig jaar na dato bezochten wij de zusterstad en waren wij getuige van een zalvend, eeuwenoud, zonder enige wijziging of variatie steeds herhaald en zinloos en imbeciel aand...
Schrijflessen bij de fraters
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
477 Ik was eerder dan de aanvangstijd gearriveerd in het kleine zaaltje van de communauteit van fraters, dat kennelijk begrensd werd door een feeërieke tuin van ongekende schoonheid en dat ik van eerdere gelegenheden kende.
De zomer, het licht en de warmte drongen van alle kanten binnen in het klein...
Herinneringen aan mijn mislukte carrière (4)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
250 Destijds was ik "toegetreden" via een uitzendbureau tot de typekamer van een grote verzekeringsmaatschappij waar vele dames in een straf tempo, opgejaagd door de werkdruk hele dagen de toetsen van de machines beroerden en ik had zelfs gedacht in mijn naïviteit en enthousiasme op min of meer vrien...
Herinneringen aan mijn mislukte carrière (3)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
195 Dat ik alleen toehapte tijdens het sollicitatiegesprek wegens het riante salaris dat in het vooruitzicht gesteld werd en dat ik mateloos had gebluft over capaciteiten die in feite niet bestonden, kan ik vandaag de dag niet ontkennen.
Ik was drieëntwintig en de directeur van het Nederlands Textie...
Ontmoeting in een cafetaria
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
167 Het licht van een vroege, onverwachte zomer speelde over de wereld, toen ik haar ontmoette in de cafetaria. Voor haar zou het nooit meer zomer worden en het viel te betwijfelen of het ooit zomer was geweest in haar leven.
Ze sprak me plompverloren aan met de woorden: "Ik ben schizofreen. Ik woon...
De prelude van een leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
187 Als ik het Slavenkoor uit Nabucco hoor ben ik ineens weer in die kamer, op die middag waarop de dampende aardappelen opgediend worden en verzin ik weer eigen woorden bij dit muziekstuk
Ik ben weer drie en voel me weer omringd door de goedgunstige, overvloedige aandacht en zorgen van mijn vader en m...
Herinneringen aan mijn mislukte carrière (2)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
165 Mijn "hondenbaan" voor de hondenbelasting
Een enkellang donkerblauw scherm omhult sinds korte tijd de zwarte, betonnen blokkendoos waarin de ambtenaren cum suis van de Gemeente Tilburg lange tijd gehuisvest waren. Een forse verbouwing en reconstructie is op handen.
Binnen in dit gebouw, lange ...
Herinneringen aan mijn mislukte carrière (1)
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
159 Het instituut was gevestigd aan de zuidrand van de stad in een smal gebouw van twee verdiepingen die verbonden waren door een wenteltrap en het droeg mogelijk ook op de gevel haar trotse naam: "Economisch Technologisch Instituut voor Noord-Brabant".
Als een coryfee was ik binnengehaald, als gymna...