Een barre tocht langs de Piushaven in lang vervlogen tijd bij nacht en ontij.....
Toen je me buiten gezet had moest ik bij nacht en ontij struinen langs het zwarte, diepe, kolkende water van de Piushaven, op weg naar het loket waar ze me zouden mededelen dat mijn liefde berustte op een waandenkbeeld, op een illusie....
Het is je niet in dank afgenomen, maar thuisgekomen luisterde ik tegen beter weten in opnieuw naar die dansmuziek van Tsjaikowski die mijn gevoelens ondanks alles zozeer deed opleven.....
Geplaatst in de categorie: ex-liefde