Opnieuw bij mijn tandarts, tegenwoordig in Tilburg Zuid
In vroegere, voorbije dagen legde ik twee keer per jaar een lange weg af naar de chique villawijk waarin meneer de tandarts gehuisvest was en zijn praktijk hield in een wit, provisorisch gebouwtje. In de "behandelkamer" sierde een portret van zijn geliefde echtgenote en van zijn kinderen de wand; haast een kunstfoto met geslaagde compositie die je kon bekijken vanuit de "ligstoel" waarin je behandeld werd.
Nadat ik de brief ontvangen had, was mijn route verlegd en veranderd. In Tilburg Zuid, in een "kale" wijk bevindt zich vandaag de dag het gebouw waar de "samenwerkende tandartsen" onder wie ook Jeroen, mijn tandarts domicilie houden. De brief die ik ontving vermeldde; "een sfeervolle praktijk". Aan een lange, houten tafel, gelardeerd met tijdschriften wachtten de patiënten.
Als ik de "behandelkamer" betreed, kan ik Jeroen de hand niet reiken wegens de plastic handschoenen die hij draagt, maar ik verklaar hem: "Gecondoleerd met uw verlies. Ik heb zelf zoiets ook meegemaakt. Ik begrijp wat het voor u betekent". Zijn reactie is lauw. De "behandelstoel" zakt naar beneden; ik beschouw de apparatuur boven mijn hoofd en hij inspecteert mijn gebit.....
Geplaatst in de categorie: individu