Alle inzendingen van I.Broeckx

Ik had het leuke, bonte boerderijboekje voor hem gekocht; een boekje met kleurige, gladde bladzijden die de dieren toonden die hij bij hun naam kon noemen: "geit", "kip", "koe", "haan" enzovoorts. Hij is mijn broer en heeft de geestelijke leeftijd van een vijfjarige nooit overschreden....

De C.-straat, dichtbij het centrum van onze stad, strekt zich uit als een sfeerloze, troosteloze trechter of krocht en ook in het huis van mijn "vriendin" heerst sinds lange jaren de ziekte, de doodsheid en het verval. Ze vraagt me welke muziek mijn voorkeur heeft. Zelf heeft ze eens gehuild om...

Ach liefste, aller-, allerliefste schat, in het ziekenhuis gaf je me de magische, cognackleurige steen cadeau, die je gekocht had bij "Pleïade"; de steen met de eigenschappen die mij zouden moeten genezen, maar de artsen moeten mij helpen. We stonden zij aan zij, heel ons lange leven. Aan jouw...

Op een onverwacht zonnige novemberdag doet de "Arriva"-bus haar haltes in de Von Weberstraat aan als bijen de bloemen in een welvoorziene tuin..... Op de voorgevel van een laag, langwerpig, houten gebouw, gesitueerd aan de voet van de hoog oprijzende Hoffmannflat met haar honderden appartementen...

Ook in Tilburg treden orkesten van wereldfaam aan. In de zaal met het zuurstokroze plafond bezetten zij het podium. De dames van de Opstapbus moesten uitgebreid kletsen over wat er vandaag weer op het culinaire menu stond; de eenzaamheid had zich opgekropt in hun innerlijk en werd uitgerold als...

Toen we door de lange Hasseltstraat wandelden: mijn oude tante en ik, kwam ter sprake hoe zij negenenveertig jaar geleden afscheid heeft moeten nemen van haar man, die wij gekend hebben als "Ome André" en hoe toen voor haar de langdurige eenzaamheid intrad, die echter wel onderbroken werd door...

Ik trof hem vóór de Heikese Kerk toen het carillon "Merck toch hoe sterck" speelde; hij voerde een enquête uit voor de Gemeente Tilburg en vroeg me naar mijn mening over de Tilburgse binnenstad. Ik merkte op dat die best wat meer "historie" zou kunnen gebruiken, zoals in Den Bosch het geval is...

Eens zag ik het dorp Bavel terug toen in een laat jaar een vroege winter inzette. Het dorp had zich genesteld met haar villa's en landelijke huizen te midden van de mistige landerijen. Eens, in een lang-vergeten jaar; we waren meisjes van veertien jaar, mochten we daar bij de leraar Grieks op...

In de plaatselijke krant las ik dat Netty Vorselaars-Sluijter is overleden op 93-jarige leeftijd en ik herinner me hoe op de zolder van haar kapitale woning aan de lange Ringbaan Oost vele dames en ook ikzelf en mijn moeder de naailessen volgden en hoe mijn moeder zo trots de bloesjes, jasjes en...

Soms wens ik dat ik nooit je gezicht gezien had en voortgeleefd zou zijn in mijn woning, op mijn rommelige etage waarvan ik nog de foto's vol heimwee koester, in alle rust, onwetendheid en onschuld. Maar jarenlang troostte je me met je schoonheid, charisma en vrolijkheid al moest ik ook afwijzing...

De Heusdenlaan strekt zich uit in een buitenwijk van Tilburg en zij is bereikbaar na een lange tocht met het Openbaar Vervoer. De nacht ligt over de stad en in het voertuig dat haar weg schijnbaar eindeloos schijnt te vervolgen wissel ik kennelijk erotische blikken uit met een man op de achterbank...

Een hemel vertoont zich aan mijn venster in de vroege morgen: een hemel met wisselende bonte kleuren en met een panorama van pasteltinten. De nieuwe dag is aangebroken; een nieuwe dag voor mij? De jonge vrouw was nog idealistisch op haar vierentwintigste. Ze bracht een florissant herfstboeketje...

De grote CD-zaak "Sounds" in de Nieuwlandstraat in Tilburg is niet moeilijk te vinden voor een wandelaar die vanaf De Heuvel het parcours aflegt door beregende straten. Binnen in de grote vierkante ruimte waar de uitgebreide collectie is uitgestald, staan twee vriendelijke jongemannen me te woord....

Vanaf de voorste plaats in de bus, die hij bezette, hoorde ik mijn naam roepen als in wanhoop of vertwijfeling: "Ineke!" Hij was weer op weg: hij sjouwt her en der rond in de stad. Mijn afwijzingen zijn hem rauw op zijn dak gevallen, maar mijn verre geliefde heerst over mij, beheerst mijn hart,...

Een merkwaardig, verwilderd terrein, dat de gebouwen van "Traverse", van de verslaafdenopvang, omringt, strekt zich uit op enige afstand van mijn woning en ik sloeg daar in het vroege seizoen mooie lila rododendrons gade, opbloeiend onder het licht en ik bleef even staan om de bloemen te...

De boekhandel heeft al meerdere vestigingen gekend in Tilburg in lang vervlogen tijd en heeft sinds lange tijd haar domicilie aan de Emmapassage. Haar collectie is overweldigend, onbeheersbaar, onweerstaanbaar en onbetaalbaar. Op die avond zou de lezing plaatsvinden aan een lange tafel die de...

"Het zijn mooie vogels" verklaarde ik aan de man op de markt, die daar trouw de wacht hield naast de kooien met vele parkieten en kanaries: de parkieten bont gekuifd en levenslustig kwetterend. Hoe graag zou ik zo'n dier "huisvesten", zij het dat het afscheid van Pietje me te zwaar is gevallen en...

Men moet het niet prefereren en men kan het bezwaarlijk wensen de haveloze en armoedige straat te doorkruisen die twee slagaders van het verkeer in het zuidelijke gedeelte van Tilburg met elkaar verbindt en vooral op Kerstavond moet men dit vermijden...... Als men dan genood is bij zijn...

We waren tenslotte in het Winkelcentrum gearriveerd, waar een band op ronduit oubollige maar uitbundige wijze stond te swingen en kerstliederen aanhief. Ze trok een ruim publiek. Een meisje in een rode kerstjurk, omzoomd door randen van witte, wollige stof en met een kerstmuts op, bood ons...

De naam op de Kerstkaart is geschreven in een fors, maar sierlijk handschrift: de naam "Bogaers" die karakter en moed symboliseert. Zij was mijn wandelgenote gedurende zestien lange jaren tot voordien onvoorspelbare en onherroepelijke treurnis en ziekte haar dit verhinderde. We aanschouwden samen...

Op die dag wenste men elkaar "fijne dagen": op die enige, luttele dag, die zo snel zou passeren: als een zandkorrel in een woestijn, als een druppel op een gloeiende plaat, want in de keiharde jungle van de maatschappij, in de slangenkuil, in het gekkenhuis, maakt men elkaar van dag tot dag af,...

Hij voerde een forse en mollige hond aan de lijn; mokkabruin was hij en droeg een grote, witte bef op de borst en ook de uiteinden van de poten waren wit. Ik complimenteerde de man met het mooie dier dat stilletjes jankte alsof men het eveneens menselijke gevoelens zou moeten toeschrijven, alsof...

Hij hunkerde naar een relatie. Niet ongewoon en heel gebruikelijk voor een jonge man met felle gevoelens. Zijn wens werd niet vervuld en de relatie werd hem, kennelijk door een ongunstig gesternte of een hardnekkig noodlot nooit vergun tot zijn wanhoop en depressie hem zozeer tergden dat de diepte...

In de vroege morgen sta ik te wachten voor een boekenzaak aan de Schouwburgpromenade in Tilburg en werp een blik op de feestelijke en overdadige Kerstverlichting, samengesteld uit goudkleurige rozetten. Aan twee passerende heren vraag ik de tijd en ze manen mij tot het geduld dat ik niet bezit. In...

Als een voorbode van de naderende lente bracht ze mij de bolletjes in een stijlvolle, aarden, grijze bloempot. Ze droegen lange stelen waaruit vooreerst nog niet maar later wel de fleurige witte hyacinten ontloken die een heerlijke geur verspreidden door mijn kamer van overjarige studente waarin ik...

Een regen van bonte herfstblaadjes, die ook een kleurig patroon op de aarde vormden, dwarrelde van de bomen in een onverwacht zonnige herfst op de dag dat Tippie, de oude, trouwe hond door haar poten is gezakt en in de armen van mijn zus is overleden. Zo graag had ik Tip nog eens gezien. De hond...

Mijn vriendin bewaart nog het oude fotoalbum in een fragiel, rieten kastje, dat haar armoedige, armzalige huisje opsiert. Op de foto's zijn wij zij aan zij afgebeeld: de glans van onze jeugd overheerst in onze gezichten en verleent er die onovertroffen en onvergetelijke charme aan die hoort bij de...

Een lichte regen slaat me in het gezicht als ik op weg ben naar het De Pont Museum. De stalen deuren openen zich voor mij zoals ze zich eens openden voor mij en mijn metgezel. De video-presentaties van Ann Veronica Janssens hebben een desolaat, haast demonisch effect. Symboliseren zij de wereld...

De sfeer in Tilburg is duister, desolaat en druilerig, maar in januari kun je niet anders verwachten.... Restaurant "De Katterug" verwelkomt je steeds hartelijk en ook Wijkcentrum "De Nieuwe Stede" waar je je in een eveneens duister en ongezellig lokaal waant alsof je bent teruggekeerd in je...

Het appartementencomplex is nu verbouwd en extra beveiligd. De gangen bieden uitzicht op een binnenplaats met frutsels en fratsels die kennelijk bedoeld zijn om een gezellige sfeer te scheppen. Eens vloeiden hier mijn onstuitbare tranen om het naderende afscheid van de allderliefsten. Het flatje...