Wereldfaam versus menselijke ellende
Ook in Tilburg treden orkesten van wereldfaam aan.
In de zaal met het zuurstokroze plafond bezetten zij het podium. De dames van de Opstapbus moesten uitgebreid kletsen over wat er vandaag weer op het culinaire menu stond; de eenzaamheid had zich opgekropt in hun innerlijk en werd uitgerold als een feestelijke loper op een catwalk waarover mannequins paradeerden. Het leed dat een heel leven in beslag nam wordt uitgevent en geëtaleerd. Voor ons allen weerklinkt nu de feestelijke muziek die de zaal vult. Alle musici vervullen hun rol en functie en nemen hun plaats in in het orkest: vooraan de hobo's; in het midden de trompetten en saxofoons; achteraan de bassen. De muziek die haar weg zoekt door de zaal in de ruimte bereikt mijn hart niet dat als een opslagplaats is waar oud materiaal is verzameld dat sinds jaar en dag geen doel of functie meer heeft. Ons busje zal de terugtocht aanvaarden en ik zal erbij zitten als een sprakeloze mummie of zombie
Geplaatst in de categorie: emoties