2230 resultaten.
Meersel-Dreef, november 2017
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 69 Aangegaapt te worden vanachter een tafel met strakke, fixerende,nieuwsgierige blikken als was men een rariteit, een curiositeit: het valt niet mee . En wat wilde men in feite van mij? Ik kon moeilijk veronderstellen dat men wenste dat ik heel mijn enorme verdriet, misnoegen en onlustgevoelens de...
Hopeloze liefde
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 104 .....en dan kwam ze naar hem toe, helemaal van Zeist naar Tilburg, met de trein. Haar obsessie bleef haar beheersen tot ze weer in zijn ogen zou kunnen staren en zich zou kunnen vergapen aan zijn majestueuze torso en aan de halve maan in zijn pantalon, die ze spannend, mysterieus en opwindend vond...
Mededogen of medelijden?
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 82 De nacht heerste al over de stad toen de beide heren waren gearriveerd; de ene gekleed in helgroen verplegersuniform. Hij droeg een zware, metalen koffer die ongetwijfeld medische hulpmiddelen en medicamenten bevatte en hij keek medegedongen dan wel medelijdend dan wel belangstellend naar een doek...
Onze Sinterklaasavonden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 60 Als de hemel aarzelt tussen indigo en ijsblauw in die vroege dagen van december, weet ik dat Sinterklaas weer in het land is......
In die goede, oude tijd woonden we samen in het kapitale vooroorlogse huis: vader, moeder. oma, de twee dochters en de hond Driekus.
De surprise-avond was altijd...
Bepaald geen misdaad, maar toch........
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 38 Nee, het was bepaald geen misdaad tegen de menselijkheid, maar toch had ik moeten beseffen dat ik een parelkettinkje had moeten dragen op het nette mantelpakje zoals de andere secretaressen en bovenal dat ik met mijn achterwerk had moeten wiegen; met mijn overigens allerminst fraaie achterwerk, als...
Herinnering aan tante Gerdina
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.071 Op een kastje in mijn slaapkamer, het kastje dat ik van mama erfde, zit nog altijd de mokkabruine pop, genaamd "Bella" die ik eens, in mijn verre, voorbije jeugd in de etalage van een speelgoedzaak gezien had en die Sinterklaas mij toen gebracht heeft.
Bella draagt een kunstig gebreide...
Uit de goede oude tijd
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 55 ....en dan schonk mijn moeder, de nette echtgenote van mijn vader, de keurige ambtenaar, koffie voor de collega's, die op bezoek kwamen in de kapitale vooroorlogse woning: meneer Crispijn en meneer Lommers. De sfeer was warm, hartelijk, huiselijk en gezellig. En voor altijd had ik willen blijven...
Tromgeroffel, trombones en trompetten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 29 In de verte, door de grillig gevormde openingen heen, die het struikgewas en het groene gebladerte van de bomen in zomertooi creëren, zie ik een kleurige stoet zich langzaam voortbewegen en ik hoor tromgeroffel en boven alles uit de weemoedige klanken van trompetten en trombones.
Het is weer de...
Chirurgisch intermezzo
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 372 Gisteren nog aanschouwde ik de paars begroeide heuvels en de bruine, beige en zwarte wilde paarden van de heide; vandaag wordt appèl voor mij geblazen.
Als ik van huis ga, staat nog een volle, ronde, bleke maan aan de hemel en heeft mijn kleine, lichtgele kanarie nog het kopje in de veren. Ik...
"Das war also das Glúck meines Lebens"
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 1.132 Je portret in de witte, chique, elegante lijst dat je bidprentje omvat en dat je lachende gezicht toont, siert nog altijd mijn bureau.
Nooit meer zal ik terugkeren in je kamer in de seniorenflat waar we samen "Die Amsel" van de onvergetelijke Robert Musil bestudeerden, toen, op die morgen, die...
Een noveen voor het zieke broertje.....
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 330 Het was in die tijd - ik was acht of negen jaar oud - dat ik samen met mijn zus, onder leiding van onze moeder het gebed uitsprak van het bidprentje van Gerardus Majella in de feeërieke slaapkamer. De gebeden moesten uitmonden in een noveen die de voorspoedige genezing van onze broer van zijn...
De culinaire avond van de Rabobank
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 44 Nette, keurige dames met een oranje sjaal om verwelkomen de gasten op de met rood pluche belegde trappen die voeren naar de grote zaal van de Schouwburg. Borden met daarop de naam van de bank die het evenement van vanavond organiseert bevinden zich boven aan weerszijden van de trap.
Kennelijk is...
Onzegbaar leed?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 56 De Veolia-bus had over De Heuvel gehobbeld en de halte op het Piusplein bijna bereikt, toen we in gesprek raakten. Ze zat al geruime tijd naast me en ik had vanuit mijn ooghoeken de leerachtige huid van haar wangen, haar grijze haar en haar bril geobserveerd
Ik heb weleens overwogen hoe het zou...
Nostalgie in Tilburg Zuid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 25 Toen ik het kobaltblauwe straatnaambordje met daarop de witte letters "Wattstraat" weer zag, wist ik: hier heb ik eens geleefd, gedroomd en gestudeerd in het krakkemikkige pand; de etage in de nabijheid van het kerkhof en van het gebouw met de benaming "Mater Dei" waar mijn jeugdvriendin zich...
Een gezellige knutselmiddag?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 34 Fragiele blaadjes dwarrelden van de bomen neer en kondigden aan of bevestigden dat het weer herfst was. Het was een heldere oktoberdag met een hemel, blauw als die van juli maar de kou zat al in de lucht. Ik was uitgenodigd voor een "Halloween-party" in het langwerpige gebouw, gelegen aan de...
Tewerkstelling
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.104 De afwasmachine braakte uren aan een stuk haar vracht uit; vorken, messen en lepels in een kennelijk nooit aflatende stroom. Ik werd geacht er met een "big smile" bij te staan en een en ander op te vangen en af te drogen want mijn motivatie voor het werk was een vereiste en een voorwaarde.
De...
Reminiscentie en melancholie
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 8.566 ....en daar trok die stoet, die tot melancholie stemmende optocht die de tranen naar de ogen doet wellen, nog door de straten, een kennelijk laatste reminiscentie, een armzalig restant van het enorme, gigantische drama dat zeventig jaar geleden de wereld bijna vernietigde en verscheurde. In de...
Na de fatale diagnose
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 48 De artsen hebben het hem plompverloren medegedeeld want de artsen nemen tegenwoordig geen blad voor de mond: "Uw ziekte is erger dan kanker. Als deze medicijnen niet helpen, dan hebt u nog maar kort te leven"
Hij komt met zijn "zuurstorcabine" nog naar de fitness en trapt nog een kilometer...
"Horreur" en gezelligheid
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 43 De mens is een streber. Hij streeft en streeft door, ook als hij zesentachtig is. De "horreur" van de doodsvertwijfeling, van de existentiële angst, van de immense leegte van de kosmos waarin men wegzinkt als een atoom, van het naakte, bleke skelet dringen niet door in de gezellige, burgerlijke...
Over paarden, haver en huishoudelijk werk
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 33 Hij kwam aanstrompelen bij de bushalte. Zijn O-benen deden een hippisch verleden veronderstellen. Schijnbaar in overeenstemming daarmee verklaarde hij: "De paarden die de haver verdienen, krijgen haar niet" en hij liet me in het ongewisse of hij doelde op de miskende verdiensten van zijn...
Studentenleven
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 45 Het is de tijd van al te prille, pas verworven en al te snel weer uitdovende liefdes en van het daaropvolgende liefdesverdriet, de tijd van feesten en beesten, van vossen en blokken, het is de studententijd waarnaar zo is uitgezien.
Bij de bushalte staan groepen jongeren. De blue jeans...
"Just Friends (?)"
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 77 Na zeven jaar ben je teruggekomen en gedurende die zeven jaar had ik op je gewacht. De intercontinentale telefoonlijn was haast bezweken onder mijn emoties. Een krans, een tooi van grijze haren sierde je hoofd als een aureool en ik had een amoureus programma geïnstalleerd in het computertje tussen...
Voor een wonderbaarlijke vriend
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 105 Ik heb een wonderlijke vriend gekend en momenteel zet hij zijn bijzondere avonturen voort in een ver tropisch land.
Mijn vriend is zeer lenig en kon op zijn hoofd staan, een ludieke actie die hij van tijd tot tijd bij allerlei gelegenheden volvoerde. Mijn verdriet barstte uit als ik hem miste; fel...
Harlekijn voor een denkbeeldig kind
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 34 Toen ik weer in het Zorgcentrum kwam, legde mevrouw juist de laatste hand aan de bonte harlekijn die ze zelf gebreid had. Een kraag van blauw met wit gemêleerde wol sierde nu zijn hals en de pop was opgevuld met oude panty's. Half blind en doof, vond mevrouw nog moed te werken aan de harlekijn....
Ontmoeting op een vroege wintermorgen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 37 Op een vroege wintermorgen, ten tijde van de Rooms-katholieke feestdagen Allerheiligen of Allerzielen, staan twee oudere dames te kleumen voor de deur van de supermarkt en ik ben een van hen. Het is het tijdstip waarop men de doden, die men geen plezier meer kan doen, niettemin op de...
Het noodlottige parcours van een geestesziekte......
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 115 Haar flatje was me niet onbekend gebleven. Ze had er niets van weten te maken. Twee lusteloze, slome vissen zwommen er rond in een kom; een teken van leven. Dat was alles.
Was haar daad te voorzien geweest? Alleen de zeventiende verdieping bood haar nog soelaas toen haar val een feit was.
Haar...
"There were times I was so lonesome, that I took some comfort there"
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 38 In het restaurant is niets veranderd sinds mijn voorgaande bezoek; de zalen en vertrekken tonen zich in al hun luister en luxe.
Mijn eenzaamheid wurgt me zo ongeveer; zij is als een luchtledige dat mij niet toestaat te ademen en vliegt mij aan als een gruwelijk voorhistorisch monster met klauwen...
(Herinnering aan) een gruwelijke cafetaria in Poppel.......
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 35 Er stonden jonge meiden achter de counter. Snel en vaardig bedienden ze ons, de gasten, met vette porties frites met mayonaise en satésaus.
Aan het tafeltje, buiten op het terras, keek ik recht in de verouderde gezichten van mijn mede-passagiers. Een mevrouw hengelde naar een antwoord van mijn...
Peinzend over mijn intercontinentale liefde.......
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 65 De bomen staan in een koud, helder licht. Het is oktober.
Twee maanden scheiden ons van elkaar en twee continenten.
"Wat geestelijk leeft, kan men niet doden"; verankerd ben je aan mijn hart, aan mijn ziel, aan mijn geest.
Die magische machine zendt me niettemin berichten van jouw...
Ontmoetingen in de stad (vervolg)/Troost bij overstelpend leed?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 35 Vaak kwam ik haar tegen tijdens mijn eveneens doelloze, zinloze escapades; ze verwende zich zichzelf vaak met steeds nieuwe cadeautjes, al dan niet aangeschaft in Kringloopwinkels om het overweldigende psychische leed te stelpen.....
Zo liet ze me bij onze laatste ontmoeting een glazen brander...