Harlekijn voor een denkbeeldig kind
Toen ik weer in het Zorgcentrum kwam, legde mevrouw juist de laatste hand aan de bonte harlekijn die ze zelf gebreid had. Een kraag van blauw met wit gemêleerde wol sierde nu zijn hals en de pop was opgevuld met oude panty's. Half blind en doof, vond mevrouw nog moed te werken aan de harlekijn. Zij had geen kind of kleinkind om de pop aan te schenken, maar werkte toch ijverig en gestaag door, voorzag het hoofd van ogen, neus en mond en het geheel naderde zijn voltooiing. Het late licht van november streek mild over de handen en ogen die zich ingespannen aan hun taak wijdden. Voor het denkbeeldige kind dat haar schoot nooit gedragen had, had zij de pop wellicht bestemd......
Geplaatst in de categorie: ouderen