Alle inzendingen van Joanan Rutgers

Natuurlijk weet ik wel dat de beste vrouwen allemaal allang getrouwd zijn en kinderen hebben en keurig hun gang gaan met even keurige, goedbetaalde, hardwerkende manlieven. Dat ze vaak nog zelf ook een goede baan verrichten en een breed sociaal netwerk hebben, een overvolle agenda, gevuld met aangename uitjes en shopmiddagen met goede vriendinnen. Over…

Hollands diep mijn vertaalprofesoor denkt dat mijn zinnen kraantjes zijn ik zwijg expres in alle talen naar waarheid naakt zegt hij poëzie stroomt hij knalt er een Hollandse lucht boven en de rokken van mijn moedertaal bollen op gaan breeduit staan mengen warm met koud vangen de luchtstroom een soort luilekkerland van Brussels kant illegaal…

Enige tranen Toen ik aan u dacht, schoten mij enige tranen te binnen. Buiten hing een grijs daglicht. De radio stond zachtjes aan. Ik staarde voor mij uit; er viel niet veel te zien, dus zag ik niets. Wel ontdekte ik een gevoel van ontreddering, dat gepaard ging aan een gevoel van eenzaamheid. Beide kwamen goed van pas, want nu ging ik mij…

Ik ben net terug van de auditie voor het stadsdichterschap en het is naar mijn gevoel heel goed gegaan. Niet dat ik het ga worden, daarvoor ben ik vast te extreem, maar ik heb mezelf wel weer eens durven presenteren. In totaal traden er negen dichters op, van wie twee vrouwen. De eerste kandidaat had een grote ode voor Erasmus, nou, dan had ik…

Het schitterende ...En met de geur van water in de schaduw, een groene. Ik kantelde de bemoste stenen om de zilvervisjes weg te zien glibberen. Het was een droom over het plezier van omkeren, die wetenschap dat je van alle kanten... en dan toch niet verloren raken! De vrijheid om vanuit elk opzicht het uitzicht... Zoals dieren ruiken dat het gaat…

Schatplichtig Ze slaapt en dat is stil. Dan sneeuwt het in de kamers Van het huis waarin ik slaap met mijn vriendin. Ze ligt er naakt en wit, een ademende steen, Een groot en lastig beeld waaraan ik mij moet stoten, Een scherp gewicht dat ik moet drogen alle dagen, Alle nachten dat haar slaap me uit de slaap houdt. Ik ben met haar alleen.…

De laatste twee dagen voor je vertrek naar Italië ben ik liefdevol opgevangen door een echt liefdevolle en speciale vriendin, die mij hielp om bij jou weg te blijven, omdat je het liefste nog mijn bloed wilde zien vloeien, destructief als je was. Je narcistische persoonlijkheidsstoornis maakte dat je me na mijn zienerschap wilde afmaken, als een sirene…

De wind De wind neemt de vorm aan van een deur De deur leidt naar een holle weg Weg van de ooit nabije dagen Die vervagen in de wind De wind die aait bemint niet Hij draait als een lus om een andere lus Heen en weer als een lint Dat niets verbindt Als nevel van leven verwaait lust Drijft over een lome vijver Waar de lucht wankelt en…

Verliefd Zo gaat het, zo ging het en zo zal het altijd gaan. Afspreken in cafés op de sluitingsdag. Aan de verkeerde zijde van bruggen staan. Tussen duim en wijsvinger, als brandend as, het fout begrepen telefoonnummer. Parken te nat, hotels te vol, Parijs te ver. Liefde als een veelvoud van vergissingen. Onbeholpen woorden als zo-even op…

Vrouwen zijn superieur aan mannen, hoe de maatschappij ook het tegendeel denkt uit te stralen, zij kennen de diepste geheimen van de liefdeskrachten, zij zijn de liefdevolle tegenpolen van de mannelijke destructie, ik vertrouw hen bovenal, want zij eren met lijf en ziel de Oermoeder, die ver voor het patriarchaat eeuwenlang heerste.…

Moment Op een moment als dit heerst de schaduwzijde en voor de sombere blik van jaargetijde een papierdunne verbintenis van gemis. Omdat het zenuw raakt en het hart, achterlaten anders is dan achterblijven rollen de woorden als koorden van onthechtenis. Dit bericht is aan jou, want tijd bedriegt ons in herinnering van plaats, handeling…

(voor Mirjam Bruijn) Ik heb de laatste dagen zoveel om jou gehuild, dat ik nu niet meer kan en gepijnigd apatisch voor me uit kijk. Na onze grote breuk, die mij in een diepe afgrond deed storten, heb ik alles op alles gezet om ons contact weer te helen. Dat was me gelukt en het leek allemaal weer als vanouds te gaan. We maakten samen een lange,…

Slapeloos 's Nachts als ik wakker word en niet weer in kan slapen raak ik je lichaam aan dat groot en slapend naast me ligt soms draai je weg van mij, vermoeid, alsof je zeggen wil dat ik mij heb vergist soms ook kom je dichterbij en lig ik op het licht te wachten met je warmte in mijn hals en ik denk dat ik je ooit verliezen moet -…

De geliefden Hij lag op de rotsen aangespoeld en droomde dat haar stem hem riep, zand dat over hem werd uitgestrooid en verwaaide. De zee legde zich neer aan zijn borst. Zijn hart was de broedplaats van kleurige vogels. De wind keerde terug. Een voor een stegen de vogels op, ze schreeuwden en vielen omhoog, hulpeloos werden ze opzij gesmeten…

Amsterdam Weer varen boten langs het raam. Ze zijn met vingertoppen te raken, varen veilig van eeuw naar eeuw recht op de haven aan. Een hoge stem zegt het ontstaan in drie talen, zo en niet anders is het gegaan met specerijen en slaven, de vrouwen stonden klaar onder hun fluwelen rokken en de mannen takelden liefde, liefde naar boven, stouwden…

Tijdens mijn anderhalfjarig verblijf in het benedictijnse klooster te Egmond-Binnen moest ik ook meedoen aan de ritus van het schuld bekennen. Dan sloeg ik mezelf met de rechterhand op het hart en zei ik: 'Mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa! Door mijn schuld, door mijn schuld, door mijn grote schuld!'. Gek genoeg maak ik dat gebaar nog steeds…

Na al onze gepassioneerde stormachtigheid is er nu een kalme vrede over ons gedaald, alsof onze beschermengelen elkaar omhelzen, strelen, beminnen. Zoals wij. Dat we beiden niet in staat zijn om een relatie aan te gaan doet ons beiden heel veel verdriet, maar dat maakt onze liefde voor elkaar zeker niet minder, integendeel, we beminnen elkaar op onze…

Westdongeradeel Wij waren onhandige mensen zo stil en omzeilend en afgesneden van wat wij hadden moeten weten over eb en vloed en over de lucht die aan ons trekt zodat wij rechtop blijven staan tot de nacht want pas dan mogen onze gedachten even plat zijn als ons land maar wat wij denken is al eerder bedacht door de mensen uit…

Roeping Fluit er een merel, dan voel ik geluk. Fluit er een merel ten hemelschreiend mooi in China terwijl ik niet in China ben; heeft naar verluidt men hier ter stede merels ook gehoord in het blauwe schemeruur van 3 Februarij 1603; zal, naar verwacht mag over zes weken, in mijn tuin hun lied weer klinken; stel dat ik al op weg zal zal zijn…

Ik heb mijn verdriet gedeeld bij vrienden en zij hebben mij gesteund, ze vonden het allemaal heel wreed wat mij is overkomen, ik ben nu vooral heel moe van alles wat er met me is gebeurd, kan veel nog niet echt plaatsen, maar ben er wel achter dat mijn geliefde Mirjam in wezen net als mij is, dat we beiden niet echt een relatie aankunnen, hoezeer we…

Voor mijn dierbaarste Mirjam: Ik werd vanochtend alleen wakker, zonder je tedere strelingen, die ik zozeer adoreerde, hoe je mijn gelaat centimeter voor centimeter koesterde, diepbeminde, met je liefdevolle vingers beroerde. Hoe je daarbij zei dat ik je goddelijke en mooiste man was, dat je altijd bij me wilde blijven, dat ik je zielsgelukkig maakte…

Ik zag God met Zijn hand wijzen naar mij, zo van: jij gaat dit meemaken, Ik beveel het jou, je gaat naar haar toe om haar te beminnen zoals Ik het wil! Ik gehoorzaamde maar al te graag en ondanks het vreemdsoortige geloofde ik in de goedheid van het hele gebeuren. Ze was en is een perfecte vrouw met een bovennatuurlijk lichaam, zeer aantrekkelijk…

Het mooiste op aarde is de beleving van de liefde tussen een mens en een mens, maar die euforie duurt vaak veel te kort, wat mij heeft verbitterd en velen met mij, weet ik, daarom verlang ik zo intens naar het leven na dit leven, waar wij wel volop en ongeremd eindeloos elkaar kunnen liefhebben, zonder dat er scheiding dreigt of verwoesting, noem mij…

(voor Mirjam Bruijn) We waren twee weken smoorverliefd op elkaar en dat neemt niemand van ons af, maar dat het zo abrupt afgekapt werd door jou, dat werkte als een wrede, onverwachte guillotine. Ik was je droomman, zei je, je ecodorp, je leermeester, je wilde me nooit meer verliezen. Je streelde iedere vezel van mijn lichaam met opperste liefde,…

Stoel Ik stond naast een tafel en het verontrustte mij dat ik zo alleen was en opeens hoorde ik het kloppen erg zachtjes weliswaar maar iets maakte zich kenbaar. Het was zo subtiel dat ik moest knielen, zo vond ik de stoel en ik raakte het hout zoals je een tong raakt, ik legde mijn vinger in een nerf, het begon onmiddellijk te schemeren en…

De grote boom (voor Giuseppe Penone) Een nieuwe Nurejev is opgestaan. Blote voeten raken amper de grond, de volmondige contouren gloeien als wangen van een opgewonden kind. Weinig bindt hem aan de aarde. Zon en regen, hagel en storm zijn rampspoed noch zegen. Geen adders onder het gras krijgen grip op die stam. Dit is de plek waar…

In Nederland gaat voor meer dan zestig miljoen euro aan vuurwerk de lucht in. Wereldwijde crisis of niet, deze gekke en gekmakende gewoonte wordt collectief weer doorgevoerd. Menselijk vuur(hart)werk zou zijn, wanneer we het geld doneren aan armen, zwervers, daklozen, eenzame bejaarden, minima die nauwelijks rondkomen, onvrijwillig verslaafden…

De onkuisheid (voor Myra) Geloof in mij, want ik geloof in jou Weigerend wat was en wetend wat ons weerhield. Ik zal je vernoemen, je mee voorbij dit leven dragen Jij, Enige, en schaduw die mij bedekt. Door jou ben ik geworden en met de littekens Van jouw weefsels, de waas van jou. Zo ons zwijgen, zo ons zeggen. Niets werd ons beloofd, alleen…

Panta Rei De blinkende maan in de golf van Biskaye: terrassen van zilver, ik wandel alleen op de eeuwige stroom en het eeuwige waaien, van alles ontheven, voor immer sereen. Het sneeuwen der meeuwen op wiegende baren, het dansen der schepen ging aan mij voorbij, mijn ogen zijn blind van hartstochtelijk staren, mijn ziel werd reisvaardig voor…

De eenzaamheid Denk niet, lieve speelgenooten! Dat de tijd mij heeft verdroten, Toen ik gistren zal alleen, Die vermaak heeft in het lezen, Heeft geen eenzaamheid te vreezen. Maar is altoos wel te vreên. Vader zegt, dat brave menschen Dikwijls naar die uurtjes wenschen; Dikwijls naar hun kamer gaan, Om in oude en nieuwe boeken Wijze lessen…