Alle inzendingen van Joanan Rutgers

Veranda Verbeelding breekt, hoewel gesloten huis, door het schuine glas van de verandakluis waar aardrijkskunde ontstaat in stroom en sloot, het gelaagde laagland geologisch aan de voeten uitgespreid een spraakgebied waar druïden maretakken meten, mededelen mij een mens in tijd en ruimte hoe een god uit de hemel komt getuimeld. Edwig…

Afbeelding van Cupido De aloudheid maakt de min gelijk een weeldrig kind, Opdat een man van moed zich schaam' daarmee te spelen; 't Voert wapens, opdat elk zou vrezen 't wicht te strelen, Dat jokkende ons verraadt, en vijand kwetst en vrind. Zij geeft het vleugels, wijl 't zo licht is als de wind, Vol onstandvastigheid, en los in alle…

Uit Westerloo Hoe lief dat huisje met zijn strooien daken, omringd van houtmijt, schadde- en korentas, rondom beschut voor wind of zonneblaken door struik- en boomgewas. Om groene luiken rankt de frissche wingerd, waar tros op tros zich loswindt uit het loof, dat in festoenen langs de gevels slingert en hangt uit spleet en kloof. De speelschgezinde…

De bouwval De laatste glimp van 't avondrood Vloeit langs den strakken muur, En schuchter duikt de maanschijf op Aan 't bleek en fijn azuur Wat wekt ge sombre steenkolos! Die van uw glans verviel, En eenzaam op de rotspunt rust, Wat wekt gij in mijn ziel? Versteende stem van vroeger tijd! Wat spreekt gij tot mijn hart, En wekt er…

Broeikasziel Ik zie dromen in mijn ogen; En mijn ziel ingesloten onder glas, Haar beweeglijke broeikas verlichtend, Maakt het blauwe glaswerk zichtbaar. O de broeikassen van de lauwe ziel, De lelies tegen het beloken glas, Het ontloken riet onder hun wateren, En al mijn begeertes zonder remedie! Ik zou willen bereiken, voorbij De vergetelheid…

De laatste brief De wereld scheen vol lichtere geluiden En een soldaat sliep op zijn overjas. Hij droomde lachend dat het vrede was Omdat er in zijn droom een klok ging luiden. Er viel een vogel die geen vogel was Niet ver van hem tussen de warme kruiden, En hij werd niet meer wakker want het gras Werd rood, een ieder weet wat dat beduidde…

De ziener Geen glinsterende dageraad, geen glans van goud en van ivoor op de gevesten van de zwaarden, geen paarse avond die de bloemenwei bedauwt waarover manen waaieren van blauwe paarden, geen goden uit de groene schemer van het woud, geen opgloeiende as in uitgedoofde haarden nooit heeft de grijze bard de regenboog aanschouwd die trilt…

De vorst Die avond scheen een grote winterhemel onwezenlijk in koude sterrenwemel en ongenaakbaar voor ons laag geloven. Het zichtbre eeuwge werd gebeeld, daarboven. De vorst omknelde gans de fonkelwanden van horizon en wind, stilte en stranden. De vorst beet in de vlakte en 't blauw verschiet, waar torens rezen als doorbliksemd riet.…

Foto met mij Zo zat je vaak. Je hand knijpt in de leuning tot het bot, alsof je zoekt naar het gevoel dat in je eigen arm ontstaat. Je grondvesten een stoel, die jou natuurlijk niet begrijpt. Ik til een glas tot halverwege, dat ik al was het leeg niet eens kon legen. Een paradox weegt in mijn lijf, zodat ik niets meer goed kan maken en niet…

Boutade O land van mest en mist, van vuilen, kouden regen, Doorsijperd stukske grond, vol killen dauw en damp, Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen, Vol jicht en parapluies, vol kiespijn en vol kramp! O saaie brij-moeras, o erf van overschoenen, Van kikkers, baggerlui, schoenlappers, moddergoôn, Van eenden groot en klein, in…

Ik heb Femke Halsema heel hoog zitten. Haar abrupte weggaan uit de politiek lijkt wreed, maar ze heeft haar ambtsperiode meer dan volgemaakt en vol kwaliteiten, die haar opvolgster niet zomaar zal kunnen evenaren. Ze wordt hoogleraar in Tilburg, maar als rechtgeaarde Groen Links-stemmer ben ik vooreerst erg verdrietig om de lege plek die zij achterlaat…

Volière Van top tot teen vol vogels zit mijn vader. Er hangen korenblauwe luchten in zijn lijf en vergezichten om bij weg te dromen en takken waar men, vogel zijnde, graag op slaapt. De meest diverse soorten herbergt hij. Bijvoorbeeld in zijn hoofd iets hoogs, een torenvalk, een nachtegaal, een kardinaal of welbespraakten als de papegaai…

Het brandende wrak In de schaduw der zwellende zeilen verborgen Voor de maan, die de mast op de wateren mat, In den slaap van het licht, tussen avond en morgen, Stond ik, slaaploos, ter reling van 't reilend fregat. Toen verblindde mijn' blik, naar den einder ontloken, Tussen wolken en water een vuren kolon, Als van magischen morgen, in…

Als kind droomde hij ervan om marinier te worden, gevechtsoefeningen onder extreme omstandigheden, harde trainingen, varen naar de uiteinden van de aarde, veel van de wereld zien, gerespecteerd worden, geliefd zijn door vrouwen, die bij bosjes voor hem vielen. Hij had gelezen dat hun ontbijt bestond uit een rauw ei en een biertje. Dat trol hem wel,…

Omdat de gemiddelde mens minder en minder literatuur leest en er veel meer lui met chips en bier naar geavanceerde geweldfilms wordt gekeken, ben ik van mening dat de evolutie achteruit loopt en dat het totaal gemiddelde van de menselijke ziel het dierlijke niveau nadert van vechten of vluchten en verder niets. Drugs doen mee in die hype. Het is hooguit…

Liefste, ik ben... Liefste ik ben de droefenis gaan beminnen, Omdat geen andere méér uw ogen had. Het was een duister, roekeloos beminnen; Ik heb niet meer van haar dan u gehad. Want droefenis was als gij waart in mijn leven Om uwe ogen heb ik haar bemind. Was zij van u niet liefde's enigst kind? Zij was als gij, zij is niet lang gebleven…

Tijdens het Goudse Lichtfeest hebben we elkaar voor het eerst en helaas waarschijnlijk voor het laatst echt liefdevol omarmd. Ik vind het een zeer verdrietig feit dat jij onze woonplaats gaat verlaten en dat je van plan bent om voorgoed naar een Italiaanse commune te gaan met mensen uit alle windstreken. Maar mijn verdriet mag jouw bewegingsvrijheid…

Als je net slaapt Waar dingen eindigen beginnen nieuwe dingen, wanneer de avond is gevallen, en eveneens de wind, als je net slaapt, keert de hand die je liefste bedekt zich om, en vliegt er tederheid uit de handpalm op die ruist over de stad, over donkere akkers, wegen, rivieren, over de dorpen en je droomt dat je op reis bent, dat je op weg…

Als kind kon ik al een vuurrode boei krijgen bij het minste geringste, zo benauwd zat ik in elkaar, was ik door mijn omgeving gevormd, een opmerking over erotiek gegoten in een mop deed me zweten van top tot teen, vanuit mijn buikstreek steeg er een onbedwingbare hitte omhoog, een lavastroom, die al gauw mijn gelaat rood deed kleuren, ik keek op allerlei…

Mijn alleroudst verhaal heb ik verzwegen Gebeurd verhaal, verhaal van jaren hèr, Wat zuster deed met mij? Hoe ik als kind, Jongste van arm gezin, soms, vader blind Geleidde door het stadje, her en dèr. Hoe 'k op zijn schouders zat dan, hoog en vèr Uitkeek, voor hem; voor gracht en stoep gezwind Waarschuwen moest; en hoe zich vasthield '…

Ik heb ooit van mijn ex-psychiater uitgelegd gekregen dat baby's zonder fysieke tederheid/strelingen/aanrakingen het niet overleven, zo belangrijk is huid-op-huid-contact. Ik heb als kind veel fysieke warmte moeten ontberen, er lag een calvinistisch taboe op aanrakingen, knuffelen en omarmen. Het werd allemaal geweerd omdat het not-done was, kerkmensen…

Verhaal van een ooggetuige Zowat driehonderd mannen zitten in een kring. Het is ijskoud en ze zijn naakt. Ze beschermen hun blote vrouwen en kinderen tegen de scherpe zuidpoolwind. Soms mag een oudere man de kring verlaten om wat warmte op te doen tussen de vrouwen. Vaak krijgt hij dan een stukje rauwe vis. Daarna neemt hij opnieuw zijn plaats…

Dat moslimorganisaties in Zweden de dwaze terreurdaad van een Iraakse eenling veroordelen mag wel eens extra belicht worden en niet gezien worden als een brave ja-knikkende bewering, maar een welgemeend statement, want de Islam keurt inderdaad zulke zelfmoordbloedbaden af, het zijn anti-islamitische excessen, die we niet met de Islam an sich mogen associëren…

Geef mij toegang tot je tong. Die bode van verboden, torser van laster, drager van zwijgen is de brug tot gedachten. Waar geest in lichaam uitmondt wil ik zijn om, voordat je lippen zich sluiten, in de schacht van keel en huig naar je stortvloed van stilte te luisteren. De geest legt het af tegen drank en ook na gesmeek weekt de tong zich…

In mijn woonplaats hangen in de winkelstraten overal groene slingers in de vorm van kristallampen, die vrolijk boven de kooplustigen hangen. Het heeft zoiets braafs, zo oppervlakkig opportunistisch, zo zoet als warme stroopwafels en rode port. Ik heb de mannen gezien, die het populair gedoe hebben opgehangen, nou, het waren ruwe snuiters, die niets…

Ik heb je liever Ik heb je liever dan brood al zegt men ook dat het niet kan en al kan het ook niet. Ik heb je liever dan vrolijkheid of regen, liever dan de stilte van drie uur in de rustig in- en uitademende nacht. De meeuwen scheren overdag met hun vleugels langs de blonde warme lucht. De wilde bloemen staan te lachen in het warme…

De poes weet van niets De poes weet van niets. Ze ligt in haar eentje zoals altijd want ik hoor er niet bij. De poes weet van niets. Er kan van alles gebeurd zijn, bommen, granaten, een kaping, een overstroming, een hagelstenen-kogelregen. De poes weet van niets. De poes krijgt haar brokjes, liefst die van een A-merk. De poes krijgt haar…

De tijd verglijdt en sekssymbolen worden ouder en wij verliezen de nieuwsgierigheid. De toptijden van Conny Breukhoven-Witteman (Vanessa) en Tatjana Simic zijn voorgoed voorbij. We herinneren hun als grootborstige exhibitionisten, maar nieuwe seksdiva's staan op en verdrijven zodoende de herinnering aan felbegeerde voorgangsters. Zie aan hoe…

Ik hou van Icarus die wist dat de was zou smelten en toch naar de zon toe vloog. Ik hou van het meisje dat wel zag hoe blauw de baard van Blauwbaard was - dat was juist de reden. Ik houd van Doornroosje die alleen maar deed alsof ze sliep. Ik hou van sneeuwwitje, die de dwergen een stelletje neuroten vond. 'Wie heeft er op mijn stoeltje gezeten…

De winter is bij uitstek het jaargetijde van de inkeer, de natuur stompt af, het wordt koud en we zoeken massaal de intieme warmte op, onze woonhuizen dus. Romantici zitten met whisky of hete chocolademelk bij een knapperend haardvuur of zuigende houtkachel, realisten zetten de CV op 22 graden of meer. Sinterklaas is weer naar Spanje en dat is maar…