45 resultaten.
bewering
3.8 met 29 stemmen 217 Ik heb mijn zolder vol weten afgestoft om te ontdekken dat er slechts lege omhulsels van illusies lagen opgestapeld.
bewering
3.4 met 29 stemmen 250 Midden in een levensstorm ben je Zelf de bedding van het kolkende water!
bewering
3.9 met 25 stemmen 206 In emotionele naaktheid ontmantelt zich de schijnwereld van illusionaire verborgen waarheden.
bewering
3.0 met 6 stemmen 150 Wanneer jouw schaterende klater-lach weergalmt in de lucht
is het jouw eigen echo die jouw levensvreugde bezingt.
bewering
2.7 met 6 stemmen 129 Elke schaduw-dood die je dood gaat is al een geschenk en een ademtocht in geboorte naar nieuw leven!
bewering
2.8 met 5 stemmen 81 In het contrast van
ZWART WIT
blijkt grijs haast onvindbaar !
bewering
2.8 met 5 stemmen 117 Hoe het ego soms spreekt vanuit alle hoeken,in zo vele talen,met zo vele gezichten en vormen...Hoe gemakkelijk het is van te falen en verloren te geraken in je eigen verhalen.
" In het spel der 1000den angsten ,danst het egoritme een regengordijn van maskers en schijn "
"Ook een...
Aan mijn mam
hartenkreet
3.5 met 14 stemmen 303 De tijd maakt zich zichtbaarder wanneer men ouder wordt, en de jaren doen met een mens wat geen pen kan verwoorden of verklaren. Het is de tijd die het lichaam betast, die diepe groeven maakt op het gelaat en ons wegrukt uit dit leven.
Het is dezelfde tijd die mij hielp om jou te beschrijven in...
Een moment van ontmoeting.
verhaal
2.8 met 5 stemmen 114 Even de winkel binnen aan het marktplein in Keerbergen. De kerk lonkt mij.... soms kan ik daar de stilte gaan opzoeken. Met een trage beweging klap ik de zwaaideur open en voel de rust als een mantel over mij heen trekken. Aan het altaar zit een oud vrouwtje. Haar hoofd lijkt te zwaar voor haar...
Even
hartenkreet
4.5 met 11 stemmen 129 Vlekjes zonlicht knipogen door het dikke bladerdek, glinsteringen spelen in een heldere waterplas. Tranen verdampen, een glimlach tekent zich op haar verhard gelaat.
Geluidloosheid van stil boomgeruis doet haar wegzinken naar een verloren bodemloos moment waarin een waterdruppel open spat en...
Even het denken voorbij .
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 67 Mijn blik verzacht om de glans van d'avondzon en de bedenking dat je als kind leerde praten en je als ouderling opnieuw leert zwijgen, luisterend naar je eigen hartslag die over het leven vertelt en waarbij je denken in de fluisterende stilte blijft hangen.
Speels laat je je even vangen in de...
Gegrepen uit het dag-dagelijkse leven ...
verhaal
2.8 met 6 stemmen 367 FB staat zo vol van de 'positiviteit', soms schijn positiviteit... schrijnend hoe velen zich verbergen achter de opgehangen beelden. Het is natuurlijk ook waar, dat ook dat deel een stuk reflecteert en deel uit maakt van ieders leven. DEEL of DEELTJE.....? En dan ga je leren lezen tussen de...
Gevoel.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 123 Ik crash op de kortsluiting tussen de vele lijnen,
die verstrengeld liggen rond de omhelzing van het non-verbale,
waarbij de naaktheid van het lichaam,
in maanlicht,
op het rimpelend vijveroppervlak weerkaatst
en zilverig doorschijnend wordt.
"Je me sens nue comme un verre vide...!"
Gracieuze....
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 109 Gracieuze munt het beeld uit in het verbergen van de verboden vrucht en met een mond vol parelende prikkeling bijt ze in haar goddelijkheid ....proeft haar bittere mildheid en verdwijnt in ultieme intimiteit !
HAPI
hartenkreet
3.1 met 10 stemmen 194 Het zachte volle holle van jouw beweeglijkheid, gelegen in mijn schoot , brengt een ongelooflijk gamma van trillingen en een wervelende ontspanning te weeg.
Het helende werk van de voor het oog onzichtbare scheur, van de nauwelijks merkbare craquleuze tot bijna wagenwijde kloof, ga je in het...
Herfst-ochtendgloren.
hartenkreet
2.9 met 8 stemmen 126 Vanmorgen door mijn slaapkamer-dakvenster beleefde ik een magnifiek dag-ontwaken..
"De rijzende zon steekt vingers van licht door de bleek witte ochtendmist en kortstondig kleurt de lucht oranje goud op plaatsen waar ze in warme doorbraak zichzelf achterlaat.
Vluchtig tussen de nevelslierten...
Herfstgedragen
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 200 Herfstgedragen zuchtte de wind zich vleiend een weg onder de koepel van het loverbos om uit te deinen in de slaap van het kleurrijke bladtapijt. Mosgeuren begroeten mij terwijl fijne regendruppels mijn huid strelend zoenen ...en de kracht van innerlijke rust even mijn pad komt kruisen ...Het leven...
Herfstmijmering
hartenkreet
2.9 met 12 stemmen 190 De bomen verliezen hun felgekleurde jassen en staan in hun kwetsbare naaktheid. Herfstbladeren vormen nog slechts een dik tapijt van confetti over moeder aarde. Dampen dansen; een voortjagende deken van dikke wolken blaast een verloren zomer voorbij.
Langzaam valt de sluier rond het nevelland...
Het (zomer)weer.
verhaal
2.0 met 2 stemmen 130 De vochtige lucht hangt als een klam wollen deken over het land. Het veld voelt als een weidse leegte, reikend naar de horizon, waarop de maïshalmen zich rimpelen als golven bij elk zuchtje wind, deinend als een zee van natte, gouden, lonkende trossen. Alleen bij valavond, onder de dalende oranje...
Het geluid van de regen.
column
3.5 met 11 stemmen 131 Heb net de auto op de oprit geparkeerd (inkopen gedaan), dat de regen in grote pletsende druppels naar beneden duikt. Ik heb geen zin om uit te stappen. Het voelt even goed in deze kleine ruimte ... en ik luister en luister. Ook de regen heeft zoveel geluiden, kent zijn eigen ritmes van traag,...
Het leven haalt me in ....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 160 Naar een plekje van stilte, bewandel ik het kronkelende pad van zand en grint, terwijl gevoel in emoties als seizoenen in beelden voorbij glijden en koude en warmte mijn lijf doorstromen.
Kleine gebroken takjes, door vroege vrieskou, raken mij en vertellen hoe gevoel in leven kan...
Hoe de zomer de herfst ontmoet.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 90 Nog even en de akkers kijken weer heimweëend uit naar de klaprozen.
Maisvelden rijken als grote deinende zeeën naar de hemel , hun gouden rijpen zwangere trossen roepen om geoogst te worden.
Het kleine beekje vervolgt onverstoorbaar en kronkelend zijn weg. Het kabbelt rustig de herfst door de...
Ik las in mijn zelfgeschreven boek
verhaal
3.2 met 5 stemmen 147 "Blijf gewoon, nu maar even gewoon heel stil staan" fluisterde ze aarzelend, net alsof ze in een trance was. Het leek als dat het heldere buitenlicht zachter werd en ons omhulde met een warme oranje avondgloed. Het gras aan de oever rook geuriger dan daarvoor en de lucht voelde warmer aan....
Ik wilde wel , maar jij niet ...
hartenkreet
3.8 met 6 stemmen 189 Jouw hand lag in de achterkant van mijn nek. Haar warmte is nog voelbaar aan de onderkant van mijn schedelhuid.
Jouw vingers zochten een weg door mijn haren, alsof ze op zoek waren naar de gedachten die door mijn hoofd dwaalden .
Misschien weet je het nog niet, maar toen je mijn hand aanraakte...
In vrede met ....
hartenkreet
3.7 met 7 stemmen 186 Wanneer ik de wanhoop van de wereld in mij voel groeien omdat ik er mij luttele seconden werkelijk mee verbind, word ik bij het minste geluid in de nacht wakker en voel de angst voor wat ikzelf en mijn kinderen in deze chaos van het leven zouden kunnen vinden en meemaken.
In mijn gedachten,...
Lonkend leven
hartenkreet
4.3 met 17 stemmen 131 Tokkelend druppelen muzieknoten binnen in duizend en één gedachten. Ze vormen de beelden van woordeloze zinnen, de voeling van onuitgesproken emoties die wachten.
Ik wandel mee op de notenbalk van spelende akkoorden van hoog naar laag, van staccato naar andante. Ze dansen met mijn hart om zo...
Met weemoed ...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.461 Met een soort van weemoed voel ik het natte zand onder mijn voeten wegslippen. Zandkorrels glijden en glippen tussen mijn tenen. Mijn voetzolen zakken dieper weg , terwijl het zeewater klotsend in kleine golfjes, op en af in schuimende kopjes mijn benen omcirkelen.
Een stukje van mijn...
Ochtend-strand
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 70 Vanmorgen had ik dat gevoel aan de zee ... Het schelpenstrand, het water dat zijn weemoed achter laat, dood uitspuwt in verloren opeengestapelde, lege, gekleurde schelpen ... maar in zijn voortdurende veranderlijke beweging van eb en vloed zijn levendige zichzelf blijft, geworteld in zijn vloeibare...
Ochtendstilte
hartenkreet
2.9 met 30 stemmen 192 Er hangt een lage mist over het akkerveld. Dauwdruppels parelen bengelend aan bladstengels, met zachte kracht priemt de zon haar gelige warmte door witte wolkenvelden. Kabbelend, dartel watergeluid laat mijn stille hart borrelend wakker worden. Kleine spinnenwebben wiebelen bepareld glinsterig en...
Ochtendstilte (2)
hartenkreet
3.5 met 28 stemmen 287 Dwaalblikkend zoekt de ochtendglans haar weg door de nacht terwijl de morgen weemoedig zucht. Op zoek naar hogere en zachtere sferen ligt het veld erbij in wit vertakte mistlagen, waarbij dauwreflectie grasgroen gaat ombuigen tot herfstkleuren.
Verliefd kust de zon de rondingen van haar grote...