Inloggen

Alle inzendingen van katty

45 resultaten.

Sorteren op:

Hoe de zomer de herfst ontmoet.

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 90
Nog even en de akkers kijken weer heimweëend uit naar de klaprozen. Maisvelden rijken als grote deinende zeeën naar de hemel , hun gouden rijpen zwangere trossen roepen om geoogst te worden. Het kleine beekje vervolgt onverstoorbaar en kronkelend zijn weg. Het kabbelt rustig de herfst door de...
Katty30 september 2017Lees meer…

Roerloze stilte.

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 89
In de diepe roerloze stilte van het bestaande "Zelf" is er niets of niemand nodig. Slechts het "ego" kan zich verliezen in zijn "echo". Het "ZELF" heeft geen weer-galm nodig.... HET IS...! Binnen in de stilte van deze rijkdom, laat ik mij deinen op het dragende leven !
Katty27 augustus 2016Lees meer…

Met weemoed ...

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.461
Met een soort van weemoed voel ik het natte zand onder mijn voeten wegslippen. Zandkorrels glijden en glippen tussen mijn tenen. Mijn voetzolen zakken dieper weg , terwijl het zeewater klotsend in kleine golfjes, op en af in schuimende kopjes mijn benen omcirkelen. Een stukje van mijn...
Katty17 augustus 2016Lees meer…

Even het denken voorbij .

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 67
Mijn blik verzacht om de glans van d'avondzon en de bedenking dat je als kind leerde praten en je als ouderling opnieuw leert zwijgen, luisterend naar je eigen hartslag die over het leven vertelt en waarbij je denken in de fluisterende stilte blijft hangen. Speels laat je je even vangen in de...
Katty26 juli 2016Lees meer…

Het geluid van de regen.

column
3.5 met 11 stemmen 131
Heb net de auto op de oprit geparkeerd (inkopen gedaan), dat de regen in grote pletsende druppels naar beneden duikt. Ik heb geen zin om uit te stappen. Het voelt even goed in deze kleine ruimte ... en ik luister en luister. Ook de regen heeft zoveel geluiden, kent zijn eigen ritmes van traag,...
Katty25 juli 2016Lees meer…

Ik wilde wel , maar jij niet ...

hartenkreet
3.8 met 6 stemmen 189
Jouw hand lag in de achterkant van mijn nek. Haar warmte is nog voelbaar aan de onderkant van mijn schedelhuid. Jouw vingers zochten een weg door mijn haren, alsof ze op zoek waren naar de gedachten die door mijn hoofd dwaalden . Misschien weet je het nog niet, maar toen je mijn hand aanraakte...
Katty23 juli 2016Lees meer…

In vrede met ....

hartenkreet
3.7 met 7 stemmen 186
Wanneer ik de wanhoop van de wereld in mij voel groeien omdat ik er mij luttele seconden werkelijk mee verbind, word ik bij het minste geluid in de nacht wakker en voel de angst voor wat ikzelf en mijn kinderen in deze chaos van het leven zouden kunnen vinden en meemaken. In mijn gedachten,...

Ochtend-strand

hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 70
Vanmorgen had ik dat gevoel aan de zee ... Het schelpenstrand, het water dat zijn weemoed achter laat, dood uitspuwt in verloren opeengestapelde, lege, gekleurde schelpen ... maar in zijn voortdurende veranderlijke beweging van eb en vloed zijn levendige zichzelf blijft, geworteld in zijn vloeibare...
Katty9 november 2015Lees meer…

Gracieuze....

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 109
Gracieuze munt het beeld uit in het verbergen van de verboden vrucht en met een mond vol parelende prikkeling bijt ze in haar goddelijkheid ....proeft haar bittere mildheid en verdwijnt in ultieme intimiteit !
katty15 oktober 2015Lees meer…

Tussen eb en vloed

hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 327
De zon vond nog steeds het hoge blauwe laken. Ik lachte toen ze me een warme zoen gaf. Zomaar, ergens tussen neus en lip. Beetje flirterig voelde het. Ook het strand werd gezoend. Een kleine windvlaag blies tussen schip en wal een korte fluittoon en magisch werd het toen schrompelend geel en...
katty13 oktober 2015Lees meer…

face-archief

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 112
Sommige gezichten zijn als archieven, boeken die je (bijna) niet kan lezen, begrijpen of doorgronden. Elke bladzijde heeft een verborgen verhaal...!
katty5 maart 2015Lees meer…

Gevoel.

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 123
Ik crash op de kortsluiting tussen de vele lijnen, die verstrengeld liggen rond de omhelzing van het non-verbale, waarbij de naaktheid van het lichaam, in maanlicht, op het rimpelend vijveroppervlak weerkaatst en zilverig doorschijnend wordt. "Je me sens nue comme un verre vide...!"
katty20 februari 2015Lees meer…

Herfst-ochtendgloren.

hartenkreet
2.9 met 8 stemmen 126
Vanmorgen door mijn slaapkamer-dakvenster beleefde ik een magnifiek dag-ontwaken.. "De rijzende zon steekt vingers van licht door de bleek witte ochtendmist en kortstondig kleurt de lucht oranje goud op plaatsen waar ze in warme doorbraak zichzelf achterlaat. Vluchtig tussen de nevelslierten...
katty19 oktober 2014Lees meer…

Gegrepen uit het dag-dagelijkse leven ...

verhaal
2.8 met 6 stemmen 367
FB staat zo vol van de 'positiviteit', soms schijn positiviteit... schrijnend hoe velen zich verbergen achter de opgehangen beelden. Het is natuurlijk ook waar, dat ook dat deel een stuk reflecteert en deel uit maakt van ieders leven. DEEL of DEELTJE.....? En dan ga je leren lezen tussen de...
katty12 oktober 2014Lees meer…

Vakantie-stilte.

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 852
Een natuurplekje (Badefols sur Dordogne),een oord van heerlijk zweemzoete stilte en in mijlen-omstreken geen mens te zien. Tijdens een 2 ingelaste stilte-dagen schreef ik deze beleving... De dageraad glijdt hier over de wouden en heuvels en kleurt de wakker wordende natuur-wereld van indigo naar...
katty23 augustus 2014Lees meer…

Vergeeld verleden

hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 103
Hoe verlichtend het soms voelt van weer een stukje achter te laten..... In de broze vergeelde bladzijden van het oude versleten dagboek, vervagen de aaneengeregen letters tot nog slechts schimmig verleden. Als trosjes spelende beelden worden ze verdrongen door het nieuwe heden en verdwijnen ze...
katty20 augustus 2014Lees meer…

bewering
2.8 met 5 stemmen 117
Hoe het ego soms spreekt vanuit alle hoeken,in zo vele talen,met zo vele gezichten en vormen...Hoe gemakkelijk het is van te falen en verloren te geraken in je eigen verhalen. " In het spel der 1000den angsten ,danst het egoritme een regengordijn van maskers en schijn " "Ook een...
katty23 juli 2014Lees meer…

bewering
2.8 met 5 stemmen 81
In het contrast van ZWART WIT blijkt grijs haast onvindbaar !
katty22 juli 2014Lees meer…

Stille klotsende wateren.

hartenkreet
2.5 met 4 stemmen 92
Stille gedachten ontsproten bij het kijken naar deze foto. Met klotsende schuimende kousenvoeten golf je over me heen om in ontelbare druppels uiteen te spatten. Duizend keren zullen jullie sterven in die eeuwig durende tijd van seconden, om het mystieke mysterie van miljarden jaren...
katty15 juli 2014Lees meer…

bewering
2.7 met 6 stemmen 129
Elke schaduw-dood die je dood gaat is al een geschenk en een ademtocht in geboorte naar nieuw leven!
katty14 juli 2014Lees meer…

Het (zomer)weer.

verhaal
2.0 met 2 stemmen 130
De vochtige lucht hangt als een klam wollen deken over het land. Het veld voelt als een weidse leegte, reikend naar de horizon, waarop de maïshalmen zich rimpelen als golven bij elk zuchtje wind, deinend als een zee van natte, gouden, lonkende trossen. Alleen bij valavond, onder de dalende oranje...
katty12 juli 2014Lees meer…

Verjaardagsverrassing.

verhaal
2.0 met 2 stemmen 121
Een weekje voor mijn verjaardag (10 mei) werd ik uitgenodigd en onwetend via auto en tram naar hartje Antwerpen geleid. Niet wetend naar waar de weg mij bracht en wat het doel was van deze dwaaltocht, was op zich al een avontuurlijk en hart-kloppend gebeuren, omdat ik wel wist dat het een...
katty11 juli 2014Lees meer…

Overlijden van onze trouwe Cavalier (metafoor)

hartenkreet
2.2 met 4 stemmen 145
Aan de oever van een roerloze poel, met zijn wortelvoeten tussen het riet, stond een van ouderdom kromgegroeide treurwilg, die kraakte van lentevreugde in de speelse wind. Hij was peinzend over zijn spiegelbeeld gebogen, terwijl een warme lichte bries ritselde door zijn jonge, nieuwe,...
katty24 juni 2014Lees meer…

Het leven haalt me in ....

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 158
Naar een plekje van stilte, bewandel ik het kronkelende pad van zand en grint, terwijl gevoel in emoties als seizoenen in beelden voorbij glijden en koude en warmte mijn lijf doorstromen. Kleine gebroken takjes, door vroege vrieskou, raken mij en vertellen hoe gevoel in leven kan...
Katty Wijns28 november 2013Lees meer…

HAPI

hartenkreet
3.1 met 10 stemmen 194
Het zachte volle holle van jouw beweeglijkheid, gelegen in mijn schoot , brengt een ongelooflijk gamma van trillingen en een wervelende ontspanning te weeg. Het helende werk van de voor het oog onzichtbare scheur, van de nauwelijks merkbare craquleuze tot bijna wagenwijde kloof, ga je in het...
katty12 oktober 2013Lees meer…

Een moment van ontmoeting.

verhaal
2.8 met 5 stemmen 114
Even de winkel binnen aan het marktplein in Keerbergen. De kerk lonkt mij.... soms kan ik daar de stilte gaan opzoeken. Met een trage beweging klap ik de zwaaideur open en voel de rust als een mantel over mij heen trekken. Aan het altaar zit een oud vrouwtje. Haar hoofd lijkt te zwaar voor haar...
katty6 augustus 2013Lees meer…

Ik las in mijn zelfgeschreven boek

verhaal
3.2 met 5 stemmen 147
"Blijf gewoon, nu maar even gewoon heel stil staan" fluisterde ze aarzelend, net alsof ze in een trance was. Het leek als dat het heldere buitenlicht zachter werd en ons omhulde met een warme oranje avondgloed. Het gras aan de oever rook geuriger dan daarvoor en de lucht voelde warmer aan....
katty1 augustus 2013Lees meer…

bewering
3.0 met 6 stemmen 150
Wanneer jouw schaterende klater-lach weergalmt in de lucht is het jouw eigen echo die jouw levensvreugde bezingt.
katty1 augustus 2013Lees meer…

Straten van gebroken dromen..

verhaal
2.8 met 6 stemmen 142
Het mistige tranendal vertroebelt de zich los-wrikkende beelden uit de wurggreep van verborgenheid. In breekbaarheid gaan gedachten zich openvouwen en de zegels verbranden van het verleden, terwijl ze wandelt door de straten van gebroken dromen waarin haar jeugd is vervlogen... Adembenemend...
katty11 januari 2013Lees meer…

kwetsbaarheid

hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 203
Ik voel mij geborgen in de kom van het malse bekken dat mij omringt als vloeiend duinzand in water. Water als oneindige wisseling in zachte eb en vloed van de zee. Ik wentel mij in jouw schoot en proef helend leven in verbondenheid. Het is de bron, oase van schroom, mysterie, bevangenheid en...
Katty12 december 2012Lees meer…
Meer laden...