Alle inzendingen over literatuur

Meisje en paard, 1932 Nietsontziend vernietigend zal het om zich heen willen trappen, alles wat het voor de hoeven vindt versplinteren en vertreden - laat het komen, denkt ze, laat het komen. In haar ongerepte handen zal het zijn laaiende voorpoten vleien, zijn teugelloze kracht zal overstromen in haar. Al klokt haar nog een boezelaar…

Zeegezicht Op de palm van jouw hand, in dat landschap van gevormde levenslijnen, niet groter dan een flinke waterdruppel - terwijl zonsondergang de hele hemel boven de eindstreep van het eiland ginds in Turner-kleuren zet - die babykrab, voorzichtig van tussen de basaltblokken geraapt, z'n onderkomen waar hij wachtte op de vloed. Nog kleiner…

Keerpunt Alleen en alles afgesloten. School voorbij, vriendin de hort op, hart op slot: gedichten vol. Toen moest ik mee naar Ameland. We zijn nog bijna doodgevroren op het strand. Een zware dag. We rolden in ons stapelbed. Ik wist dat jij beneden lag. Plots gaf het donker me een hand die zei: ik vind je lief, die vroeg waarom ben je…

Usselo, herbezocht De hemelen glimlachten toen altijddurend als de glimlach van de Mona Lisa; onder de wegwijzers en hun gerechtige arm blonk de spiegeling van lantarens in de poel met boomstammen, en altijd was 't de bloeitijd van de distels, lasteraars leven hier niet, sprak het hooiland; later staken ze de weg neer; zoete moederkoek van…

De allerbelangrijkste poëzie is de poëzie, die niet wordt opgeschreven, dat is de poëzie, die geleefd wordt, zoals bij de natuurvolken of bij de kinderen, zonder enige pretentie kunst te zijn. Het bestaat zelfs dat men voortdurend lyrisch kan zijn en zien, deze staat is eigen aan alle kunstenaars, mits zij zich niet laten verstoren, vangen door negatieve…

Paardebloem Het is eerder gebeurd, ook dat ik zei: nooit eerder. Dat het geel van de paardebloem nooit geler geweest is eerder nooit eerder geweest. Dat hij zei: liever niet, en mij niet kuste - of bijna niet. Het zal ook eerder voorbij zijn gegaan. Al was het nooit eerder hier en op dit uur, en mij en met hem, en zo, en zo donker.…

Afscheid Als aders op witte huid, zo staan ze aan de lucht, de bomen aan de einder. Landschap dat zich sinds altijd herhaalt in glooiende eeuwen akkerland. Het voorjaar wacht in harde botten maar de sleedoorn bloeit als toen ik nog een meisje was, lichtjaren her. Lente breekt zich baan, als verdriet, het eerste vloeien van bloed. Komen…

Duld geen opschorting of vertraging uwer vertroosting. Blijf niet in de rede van uw leed, Zijn kruis vernieuwt zich niet. Zin u uit van woede, het verraad der liefde, haar helse wonden - uw eten, drinken en roken uit uw genen nimmer indachtig - en stil uw schreien als het zwarte water u te bed werpt, de Here u dient met Zijn hete vuren des levens…

Rialto (voor Gerard Reve) in een aangespoelde stad tussen land in water schiep aan het einde van de zestiende eeuw Antonio da Ponte een brug eb en vloed ondertussen werden verguld in paleizen aan plafonds gepleisterd een Maagd werd aan land gedragen: Santa Maria Gloriosa dei Frari Santa Maria della Salute Santa Maria della Carita Santa…

Zij haalt lapjes uit de kast, schudt die open, tilt ze tot tegen haar kin. Het hoofd erboven als een goochelbal, rolt naar links, naar rechts. Ze ontwaakt als een kaal blad, lege mal, paspop, hangt kleren rond haar schouders, begint te leven. Of zijn het de kleren die gaan ademen? Buiten haar om, buiten het ijle diep van binnen zijn zij tastbaar…

Onvoltooid Al mijn avonturen in verleden tijd mijn avonturen, stel je daar maar niet te veel bij voor toeristen bekogelen met wijnappelsienen waarom wijnappelsienen? Hoor ik je vragen maar zulke vragen stelden wij ons nooit mijn hond, mijn nicht en ik. Onze zogenaamde weeskinderlijke lichamen verkopen aan dikke Duitse toeristen nog zo'…

Eiland Je krijgt geen brieven van het vasteland alsof ze allemaal dronken op zee hun letters verloren aan de vissen. Vandaag koop je een Joodse krant. Op een dag koop je kruiden op een bazaar in Istanbul of een suikerspin in Moskou. Op de heenweg lees je een boek tijdens een treinvertraging van minstens twaalf uur uit. Het land trekt…

Ewig weiblich zo zacht, Marjan, als nu je armen om me heen gesloten zijn zo zacht als je twee tere borstjes zich nu nestelen aan mijn borst, zo zacht als 't smeken van je bruine ogen zo zacht als 't strelen van je lieve naam zo zacht en welig als je heupen zijn, beschroomd gewillig aan haar meesters hand, zo zacht gehoorzaam als je zoete schoot…

Dichters zijn mislukte dictators.…

Park Soms zit ik in het park en breek ik in gedachten eenden die ik in een broodzak aan je geef. Rituelen van weleer en hoe er errors sluipen in hun voorgeprogrammeerd teder dat dan kabbelt tot onwezenlijk wreed, naast alle andere begrippen, alfabetten rekensommen die men - vraag iets, vraag me alsjeblieft iets - foutloos in een vingerknip…

Vaders altijd gaan vaders weg verdwenen scheerspullen in het badkamerkastje ellebogen in het tafelblad geruit colbert met stukken over de stoel gaan vaders weg ze roepen je achterna op straat vloeken wat ze anders nooit doen PP - papa praat dat doen vaders die weg zijn gegaan ze zitten in orgels komen met grote handen eruit rammen…

Hemelsblauw Hij zegt dat wanneer de nacht bijna ten einde valt en ik de slaap nog steeds niet bij zijn haren kan vinden, vlinders zoek op plaatsen waar we eerder die avond met kussens vochten en ik naar adem reikte naast het bed, dat hij dan hoopt mij achter het behang te plakken met de alleslijm die ook zijn vorige verloren liefdes rustig…

Toren Ik sta in een plek van wind en kijk naar nieuwe daken boven de dijk mensen op een fiets, boten in de verte zijn vlekken op water Ze denken dat ik een paard ben wit met ridders en prinsessen ik ben onverplaatsbaar, dus komen de dingen naar mij. Je haar blaast uit je gezicht, dooft je oren draait je om en het is stil Als het er…

Het succes van seks in een column is afhankelijk van de mediageilheid van de schrijver en de literaire impotentie van de lezer.…

Nachtschepen Jas open in oktober fiets jij mij op je dooie gemakje tegemoet, en al van verre val je me op; ik val voor jou als we elkaar passeren en wat is zaliger. Die onbewuste avonds, als ik het nieuws verneem van een geschepte fietser die het niet heeft gered ondanks de inzet van de traumahelikopter et cetera, et cetera, dan…

Mijn kostbare kut viel helemaal verkeerd op het centrum Kost per uur? Honderdveertig all in, zeiden ze, ik zei een rijles is goedkoper. Als je armen het niet doen heb je niets aan rijles, zeiden ze, laat staan een auto. Kom nu maar op het centrum trainen, misschien heb je iets aan de auto als je benen het later ook weer doen. Zeg ik…

Een tegenwoord Op deze maandagmorgen, een roerloos interval tussen hoop en geloof, trekt een cycloon ons terug - want wat het betekent met de moed der wanhoop te leven hebben we pas goed begrepen toen alles over en nooit begonnen bleek (lepel je met mijn kiwi mee uit, dan zijn we nog even samen) Er was een moment - ik herinner het me - het duurde…

Op een trapje, een ijsje etend, vraagt een jongen me: 'Verzamelt u iets?' Ik doe mijn zonnebril omhoog Ik zit op een hoek van de Kalverstraat en tijdens het eten van mijn ijsje vraag ik me af is mijn geliefde mijn geliefde Mensen stromen voorbij winkels in en uit Vanmorgen, in de krant, een feelgood-expert aan het woord over het belang…

Het verschil tussen pasta en pastiche is een dijk van literatuur.…

In de Nederlandse literatuur wordt veel te veel gekluund.…

Zolder in de eerste kamer kraken de balken de spijkerkast, pluggen in een pindakaaspot stof op de werkbank, oranje gordijn een deur naar de tweede kamer in de tweede kamer liggen herinnering, aannemelijkheid en vreemdsoortigheid in de verhouding 2:2:1 over het hout spijkerkast en lichtgloeiende muizen in een pindakaaspot vader die een…

Weekendtas voor langer dan een weekend De condens op een raam van ademhalen kijkt uit op een tuin waarvan ik weet dat je me erin zult zien staan, je kunt niet naast me kijken. Ik schreef in sneeuw en kou de letters van een werkwoordsvorm en de letters van je naam. In het steenwit van een kleermakerszit, mag je de brieven lezen die ik je schrijven…

Eén huis met zwembad maakt nog geen zomer en vele haantjes zullen niet de voorsten zijn!…

Majorettes De estafettebruidjes van de harmonie, een roze carré van kneedbare marionetten, elk gezicht plamuur van make-up. Dit bestaat. Dit is hoe men verschil uitbant. Een universele beenmassa van leukoplast, alles voor de heilige gelijkheid. De hoempapa maakt vloeibare muziek, de poppen trekken er hun knieën bij op. Er is geen uitweg buiten…

Winterwarmte We nemen de kranten, beplakken de benen als soms etalages hun ruiten, verzekeren zo warmte van lijven naast elkaar in het donker te blijven, te rijpen. Waarom we geen dekens mee hebben genomen. De lucht van de nacht tussen ons is te kostbaar om met stof te bedekken, we lezen liever papieren berichten om de wereld veilig te…