Tom van Deel: Weg

Weg

Niet altijd wijst de weg zichzelf. Er zijn er
die zich verliezen in steeds meer en steeds
minder doorzichtige stenige zijpaden, in omhoog
en omlaag zonder duidelijk doel, en nog altijd
is het een weg, met de sporen die daarop wijzen.
Misschien, denk je ergens, halverwege of waar
het ook mag zijn, als je in kalme angst meent
verdwaald te zijn en zelfs de weg terug nooit
meer te zullen vinden, misschien is er een oog
dat deze verwarde weg ziet als een rechte lijn,
als een pijl, die zonder omhaal afvliegt op
het doel. Vertrouw daarom de weg, altijd, want
hoe dan ook, hij komt aan, anders was hij er niet.


Tom van Deel is geboren in 1945 te Apeldoorn.
In 1953 is hij naar Den Haag verhuisd.
In 1966 is hij afgestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam.
Hij werd leraar Nederlands aan het Hervormd Lyceum van Amsterdam.

In 1967 debuteerde hij met publicaties in 'Pharetra', een studentenblad. In 1968 publiceerde hij in 'Propria Cures' en hij werkte mee aan het Hollands Maandblad.
In datzelfde jaar verscheen zijn debuutbundel 'Strafwerk'.
In 1969 werd hij literair criticus bij 'Trouw', wat hij tot 2008 deed.
In 1971 werd hij hoogleraar Moderne Nederlandse Letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam.
In 1973 was hij mede-oprichter en redacteur van de 'Revisor'.
Hij was jurylid van vele belangrijke, literaire prijzen, o.a. de P.C. Hooftprijs, de Herman Gorter-Prijs, de Busken Huet-Prijs, de VSB-Poëzieprijs en de Libris Literatuurprijs.

In 1986 ontving hij zelf de Jan Campert-Prijs voor zijn bundel 'Achter de waterval'.

In 2004 was hij mede-vertaler van de Nieuwe Bijbel Vertaling.

Hij is Neerlandicus, dichter, bloemlezer, essayist, redacteur en recensent. Dat laatste is hij op geniale wijze en daarin is hij zeer prominent aanwezig binnen de huidige literatuurwereld. Zijn grote voorbeeld is de helaas overleden toprecensent Kees Fens, die net als hij het recenseren bloedserieus nam en ten diepste vervulde/invulde.

Hij houdt ook van mooie, zielsrakende tekeningen, de beeldende kunst en de inspirerende natuur, waarover hij meestal dicht, subtiel en verwarmend. Hij levert meestal korte gedichten met een rijke betekenislaag.

Hij interviewde o.a. Hans Faverey, Jeroen Brouwers, Rutger Kopland, Simon Vestdijk en Willem Brakman. De laatste toen hij amper negentien jaar was.

Tom is gelukkig getrouwd met de lieftallige dichteres/schrijfster Marjoleine de Vos, die ik reeds behandeld heb, en bekend is van haar debuutbundel 'Zeehond graag'.

Tom heeft ervoor gezorgd dat Simon Vestdijk als één van de meest belangrijke, Nederlandse dichters te boek staat in onze literatuurgeschiedenis.
Zelf neemt hij een bescheiden rol in, maar zeker geen onbelangrijke, lees nog maar eens:

De Brief

Met de brief in haar hand staat zij stil,
de stilte van een bericht in de morgen.
Wie ziet zichzelf zo niet staan, een keer,
met in de hand een brief die nooit meer
dicht kan en te lezen blijft, gelezen blijft.
Dat zo de dag beginnen moest, als het einde
van een dag. Een open enveloppe zonder raad.

Tom van Deel Weg Weg

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 4 stemmen 569