Alle inzendingen over vriendschap

Er zijn van die periodes, dan kun je alles, echt alles op mijn bord leggen, ik deal er wel mee. Overal kan over worden gepraat en dat gebeurt ook, over alles, weliswaar ten aanziens des persoons maar in alle redelijkheid kan men me voor de meeste dingen toch wel benaderen. Dat weten ze allemaal. Ken...

Vanochtend op onze zondagsochtendexcursie liepen we goedmoedig en vrijwillig in de fuik van een kleinschalig sociaal gebeuren. De tekenen van wat ons wachtte waren al van verre zichtbaar, toen we al snel opmerkten dat de individuen die we tegenkwamen niet de standaard kenmerken vertoonden van argelo...

Aan de voet van het oude Paleis-Raadhuis, in het hart van onze stad, zijn rotsblokken opgestapeld als in een berglandschap waarop we zij aan zij zaten en ik met jou mijn wederwaardigheden deelde. Je droeg bij uitzondering een bontgekleurde zomerjurk die je tengere gestalte strak omhulde, mijn vriend...

Daar, waar een mens soms twijfelt of ze er nog zijn, ik kan beamen dat “ze“ er zijn, vrienden en vriendinnen, oh nee, niet alleen via internet, via facebook, via het netwerk van de gezichtlozen zeg maar, niks hoor! Dochterlief vraagt: mam, heb jij een colbertje en bijpassende broek? Ik moet form...

In het midden van die zomer (was het juli of augustus en welk jaar was het?) stak ik, mismoedig en moedeloos, de grasgroene weide van het park over, waar de beide fonteinen bruisten en klaterden en hun waterpartij ten hemel stuurden. Dat ik het huis nooit meer zou kunnen betreden; het huis van mijn...

Turks Restaurant "Masal" is met haar grote zaal merkwaardig gesitueerd naast de indrukwekkende gebouwen van "Talent Square" en vandaar kan men zijn blikken desgewenst onbeperkt laten dwalen over de bebouwing die zich daar in de omgeving bevindt en die in schoonheid en elegantie niet kan concurreren ...

Op een winterse dag waarop de kou ons geselde en door onze dikke jassen heen drong, hadden we vriendschap gesloten.Dit speelde zich af tegen het decor van mijn jeugd, in de nu desolaat aandoende wijk waar de gymzaal, de pastorie en de kerk nog steeds getuigen van de zo lang vervlogen jaren. Lijn ho...

In Café "De Spaarbank", op de hoek van de Noordstraat, vernoemd naar de in vroeger tijden daar gevestigde bank ben ik vervroegd aanwezig en kijk ik mijmerend uit het raam, in de richting van de Stationsstraat, wachtend op mijn zesenzestigjarige vriend, die, voorzien van een gemillimeterde lichtgrij...

Om een reden die onduidelijk blijft en die hoe dan ook statistisch niet te verklaren is, zie ik steeds maar de felrode bussen op de snelweg naast mijn huis passeren. De afstand Tilburg-Den Bosch is met de sneldienst gemakkelijk en snel te overbruggen en als ik ben ingestapt, komt spoedig een leuke ...

In Restaurant "De Katterug" is het op zaterdagmiddag altijd druk. Het is er een komen en gaan van mijn mede-Tilburgers en het kan moeilijk zijn er een plaatsje te verwerven. Ik schuif aan aan een tafeltje bij een echtpaar en een bescheiden gesprek ontvouwt zich. Mijn neerhangende oogleden en de wall...

(opgedragen aan Elisa Namaste) In het tijdschrift 'Vruchtbare Aarde' (winternummer 2017) staat een fantastisch geschreven en vorm gegeven interview met de spirituele, helderziende lerares/genezeres Elisa Anni Lisette Nielsen, beter bekend als Elisa Namaste. In dat artikel 'Van bokser tot engel' z...

Men moet ervan kunnen houden om bij Café "Anvers" aan de Oude Markt te vertoeven. Het interieur van de zaak is behangen met misschien wel wat merkwaardige posters en attributen; alle reminiscenties aan België, zoals foto's van het Belgische Koningshuis. Toen de klimaatproblemen ook in Tilburg hoog...

Mijn zieke vriend had mij aan zijn bed geboden. Een ervaringsdeskundige was hier welkom. Het tengere lichaam van mijn vriend lag uitgestrekt onder een dunne deken: een verwilderde baard overwoekerde zijn gezicht. Was de tumor nu teruggekomen? De "vriendin" liet haar bloed koken. Dat ik de man af ...

En zo moet ik weer voor de pletmachine, een apparaat dat ik geen warm hart toedraag sterker nog, als ik een toverstokje had, toverde ik dat kreng naar de maan! Daar is geen stroom, voor zover ik weet dan en daar kan ie ook vrouwen geen pijn doen, want dat dat kreng je zeer doet is 100% zeker! Ik...

Het was tegen het einde van de sombere januarimaand van 2019 toen de vriendschap tussen Bjarne en de economiestudent een bijzondere wending kreeg omdat Bjarne via een groepje oude koeien in de sloot het onderwerp had gebracht op het roofdier de tijger. Al vijf maanden kenden de twee mannen elkaar in...

.....en dan dansten we de "Hanky-Panky" in het patronaatsgebouw dat sinds lange tijd afgebroken is ("Come-on baby, dance the Hanky-Panky!"). We droegen witte kniekousen en mini-rokjes en waren veertien jaar oud. Mijn vriendin Lucia moest ik verliezen. De reden daarvan bleef onduidelijk. Haar moed...

En zo, is de invulling van maandag aangepast want daar: waar we gezellig een bakkie zouden gaan doen, werden we op tijd ingelicht dat de griep ook al op de koffie kwam, tja je zoekt de narigheid niet op als het niet nodig is en dus: maar ik eega blij met de mededeling dat we een aantal andere dingen...

Eerst verloor ik vrienden met het omnummeren. Een fenomeen dat ergens in de jaren negentig moet hebben plaatsgevonden. De telefoonnummers kregen een andere verdeling. Het platte streepje versprong en koos een plek tussen twee andere nummers in. Ik was onbereikbaar geworden. Want ook toen was ik al n...

Tweemaal per jaar moet ik de gang gaan langs het parcours en het panorama van mijn mislukkingen,langs het nu geheel gerenoveerde en supersonisch ingerichte kantoorgebouw waar ik eens ben afgedankt en dat nog steeds ten dienste staat van de doelloze bezigheden die aan het intrinsiek zinloze leven van...

Het schitterende, majestueuze bouwwerk van onze zevenentwintigjarige vriendschap dat leek op een kasteel met geheime gangen, trappenhuizen, sierlijke palissaden, welvingen en raampartijen is door jou neergehaald en lijkt nu op een ruïne, op een puinhoop na jouw sloopwerkzaamheden. Had ik echter in...

Ik herkende hem aan zijn handicap, waartoe hij voortstrompelde op twee krukken: zijn manke benen. De bus legde haar route af vanaf het station naar meer binnenstadse gedeelten van Tilburg toen ik hem aansprak met de woorden: "Mag ik u iets vragen? Hoe denkt u over Frederik L.?" Frederik was onz...

Met Elise, de dame met de trouwhartige bruine ogen, mijn metgezellin, heb ik het restaurant, inmiddels ons "stamrestaurant" in Oisterwijk, genaamd "l'Hermitage" opnieuw bezocht. Een open vuur brandde knetterend in de open haard en stemmige foto's, beelden uit Oisterwijk in vroeger tijd, si...

Ze had zich gemeld om mij bij te staan in mijn eenzaamheid en doelloze projecten. Ik had daarop verklaard:"Je hebt gesolliciteerd; ik kan je zeggen dat je aangenomen bent." Spoedig bleek zijzelf de hulpbehoevende te zijn, maar niet ongaarne probeerde ik haar te bedienen met de weliswaar geringe...

Een week of twee geleden, raak ik aan de praat met een andere cabrio-rijdster en dan meer vanwege het feit dat er een ander bedrijf is aangenomen om het onderhoud voor hun rekening te nemen. Zo’n praatje kan een paar tellen duren, maar omdat je ook langere gesprekken hebt, wordt dit dus typisch ee...

Het was een mooie avond geweest met Ella Fiona. We hadden samen naar het populaire televisieprogramma ‘The Voice of Holland’ gekeken en Ella Fiona had het programma van deskundig commentaar voorzien. Ze vond het leuk om al tijdens het zingen proberen te raden wat de jury die uit coaches bestond ...

Ik heb een wonderlijke vriend gekend en momenteel zet hij zijn bijzondere avonturen voort in een ver tropisch land. Mijn vriend is zeer lenig en kon op zijn hoofd staan, een ludieke actie die hij van tijd tot tijd bij allerlei gelegenheden volvoerde. Mijn verdriet barstte uit als ik hem miste; fel ...

De buurman had wel een driftig temperament. Hij was als jonge man wat nors en hun hele huwelijk ging het mopperen op zijn vrouw door. Hij noemde haar nog wel eens een ouwehoer. Ze kon ook wel doordrammen ook, dus je kon het je voorstellen. Haar antwoord was dan steevast, zo vertelde ze tijdens ons b...

Opeens zagen we ze zitten op een bankje voor een klein vrijstaand huis. We waren het al drie keer voorbijgereden. Onze buurvrouw van vroeger stond in de tuin en zwaaide de vierde keer. We hadden ze al jaren niet meer gezien. Ze verhuurden kamers en een vakantiehuisje sinds ze verhuisd waren naar de...

In het chique, exclusieve restaurant met de trotse naam "l'Orangerie' die ook aan de zijkant op de gevel prijkt, ontmoette ik die avond mijn oude "vriendin". Aanvankelijk zat ze me met open mond aan te staren en ik observeerde met veel walging de kwabben die, nu ze tweeënzestig is, haar hal...

Door flinke windvlagen tijdens de bui zagen de terrassen op het plein er verlaten uit. Mensen waren naar binnen gegaan in één van de bistro’s. Pascal ging naar binnen bij “September” en zag boven nog een tafel leeg. Hij bestelde een “chimichangas” en een ijsthee. Hij keek naar beneden...