Dienst en wederdienst

"Wanneer men niets te geven heeft, voelt men zich onwaardig", las ik eens in een cursus Engels en zo schonk ik het boek met de mooie zwart-wit-foto's van beeldhouwwerken uit de vijftiger en zestiger jaren van de vorige eeuw, geërfd van een vriend, aan de vriendin van lange jaren die mij mede door haar veelzijdigheid in alles heeft bijgestaan.

Diana zal voor mij blijven; de trouwe vriendin met het door rimpels diep doorgroefde gezicht en de grijze haardos, de vriendin van de lange, plezierige zwemuren, van de discussies in het restaurant; de deskundige en hoog opgeleide laborante.

Ze nam het boek graag aan, bekeek het vol belangstelling en stopte het in haar tas. Ze had de momenteel allerwegen gangbare mondkap voor haar gezicht gespannen als een soort surrealistisch aandoende witte "snavel".

vriendschap geschenk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.1 met 10 stemmen 56