Alle inzendingen over humor

Ik heb ooit een vriendinnetje gehad en die relatie duurde ongeveer drie jaren. Op een bepaald ogenblik, zeg nadat wij anderhalf jaren bij elkaar waren, vroeg dit vriendinnetje waarom ik nooit in Het Leger ben geweest. Dat vond ik toen een beetje een rare vraag. Immers, de reden om níet in het leger te willen lijkt mij voor de hand liggen, ik hoef…

Adam kreeg Eva uit zijn rib en zag haar als zijn bezit. Maar terwijl hij haar van achteren nam, schilde zij een appeltje...…

Als je je schaduw kunt zien, sta je met je rug naar het licht.…

Een paar jaar geleden ban ik gaan survivallen. Alles was heel leuk totdat ik in het water viel. Eerst gingen we met zijn allen kanoën. Er zaten 3 mensen in een kano. Het was heel gezellig en we vielen bijna in het water. Daarna gingen we een stormbaan doen wat ook lachen was als er mensen in het water vielen, totdat je er zelf in viel, dan vind je…

Er steekt een plastic zak over. Ik buig me voorover om het beter te zien. Prachtig dat in deze gehaaste tijden zoiets gewoon kan. Een heel kruispunt stil voor een plastic zak. Ik zie het ding dat tot leven is gekomen. Het is een heel gewone simpele plastic zak. Zo een witte zonder opdruk. Bij elke groentewinkel of afhaalrestaurant te krijgen. Twijfelend…

Het zou zo maar kunnen zijn dat ik er morgen niet meer ben. Ben ik er toch maar even geweest. Dagmens ?…

De plannen van FopAmbtenaar zijn nu naar buiten gekomen na onderzoek door die man met de snor van dat opsporingsprogramma van tv, peter r de vries. Alle uitkeringen gaan er vijftig euro op achteruit maar de koningin hoeft niet te bezuinigen op haar vliegreisjes en de koekjes bij de thee. Job cohen wordt premier en balkenende gaat eindelijk europa naar…

1 april zat zwijgend aan de keukentafel. Ze keek mismoedig voor zich uit en zuchtte. 'Je moet het je niet zo aantrekken', zei de dag naast haar. 'Ja jij hebt makkelijk praten', 1 april roerde in haar koffie. 'Jij bent 31 maart, jij hoeft alleen voorbij te gaan. Ik moet nog.' Maar je hoéft toch niks te bedenken, de 31e legde een troostende hand…

In Parijs maak ik een kort praatje met het meisje van de bediening. Ze komt uit Rusland, blijkt, en kent haar talen. Ik ook. Ik zeg een aantal dingen in het Russisch en ze moet lachen. Een raar fenomeen is dat; thuis, waar iedereen dezelfde taal spreekt is het van geen belang. In het buitenland kan een gemeenschappelijke taal direct een band scheppen…

‘Zeg, Charles?’ ‘Zegt u maar Kees, meneer. Een grapje van mevrouw.’ ‘Áh. En vermoedelijk is ze evenmin lesbisch.’ ‘Ik ben diezelfde mening toegedaan. Mevrouw houdt van grapjes.’ ‘Heeft mevrouw een naam, Kees?’ ‘Nou en of. Ze heet Alie. Uit de heffe des volks, zoals ze zelf graag zegt. Heeft avond-mavo gedaan.’ ‘Is zij gehuwd?’ ‘Ze beweert weduwe…

Er zijn plaatsen waar je beter niet kunt komen. Het probleem is alleen dat je die niet kent. En als je ze kent dan is het te laat. Zo ook gisteren. Ik loop nietsvermoedend een kroeg binnen, want ik had dorst. Een geldige reden zou je zeggen, maar ik had beter naar een openbaar toilet kunnen gaan, want daar hebben ze een kraan. Daar komt water uit.…

Open dag in het restaurantwezen, 'kom in de keuken' was het devies en kijk de kok op zijn vingers. Heb ik mij geen twee keer laten zeggen en repte me naar Le Cheval de la Tourette. Daar serveren ze schreeuwend duur draadjesvlees met een fond dat er niet om liegt, inclusief drie erwten en een quenelle van gestampte eigenheimer. Ik heb dat kijkje…

Telkens als hij ons huis binnenstapt voor de jaarlijkse controle van de CV-ketel, realiseer ik me dat er alweer een jaar voorbij is. Zo rond de 40 schat ik hem, een kale reus met in elk oor een ringetje. 'Hoe is 't', vraag ik uit gewoonte. 'Niet best', is zijn onverwachte antwoord. De rug. Hij trekt een pijnlijk gezicht en gaat aan tafel zitten…

Hij had het bijna niet gehaald, Ferdinand, zijn moeder ontsloot op tijd maar de navelstreng hing ietwat onhandig om zijn hals. Half stikkend en in paniek, groengeel bont en blauw ter wereld komen, dat doet je wat. Als hij een broek had gehad, dan had hij erin gescheten, nu deed hij zulks in zijn moeder. Bang is Ferdinand al lang niet meer, hij graaft…

Ze zei het me letterlijk, een alternatief had ze niet, uitzicht wel, het grote raam doorglaasde een drukke allee. Het deed haar niets, de trams reden toch wel van links naar rechts en terug, het sportveld aan de overkant was jaren verwijderd van haar jeugd. Niets meer om voor te leven, en toen vroeg ik haar om het nog viereneenhalf jaar vol te…

Er bestaat geen regelmaat voor maatregels, in de grond is de wet achterhaald.…

Op een warme zondagmiddag fiets ik door Amsterdam. Veel mensen hebben vakantie en op een dag als deze zijn de terrasjes vol en is het druk op straat. Met moeite beweeg ik mij door het verkeer; druk bellend moet er voor vanavond worden afgesproken in één of ander park of dansgelegenheid en een man op zijn fiets, haastig op weg naar zijn werk past natuurlijk…

Aan het eind van die lange laan in Den Haag woont een lieve oude vrouw. Op mijn, inmiddels bekende, druk op bel, opent een brekelijke stem de deur, automatisch. Vijf hoog gaat de lift, zij woont onder het dak van de hemel, de deur staat voor mij open. Vandaag is ze treurig gestemd, ietwat cynisch zegt zij op de dood te wachten. Daarop merk ik…

Het mooiste (tab)blad is onbesproken.…

Ik sta bij de kassa van de C1000. De man voor me in de rij is op leeftijd. Hij staat sterk gekromd en het kost hem zichtbaar moeite om de boodschappen op de band te zetten. Het is druk bij de kassa. Ik kijk wat om me heen. Al die gezichten. Sommige mensen kijken ronduit wezenloos. Naast me staat een vrouw onderuitgezakt. Haar mond staat open. Onwillekeurig…

Is humor overwonnen droefheid of de zwemgordel in de rivier des levens? Telkens weer vraag ik me dit af! Na rampen verschijnen er altijd weer grappen en meestal kan ik mij een kleine glimlach om mijn mond permitteren. Ondanks het soms grote leed kan ik die dus niet onderdrukken. Andere mensen kunnen nooit lachen en vinden dus dat je GEEN grappen…

Onaangepast. Niet funktionerend in het maatschappelijk geheel. Niet bereid tot het leren van zaken en feiten die me niet boeien. Ik heb een probleem. Of niet natuurlijk. Het hangt ervan af hoe ik me bij dit alles voel. In zèlf leven slechts heb ik welbehagen. Laat mij m'n gang gaan en ik ben gelukkig. Tenminste meestal. Of niet en dan is het ook…

Ook leuk: 'Het is best te pruimen' en 'het zijn beste pruimen'. Doe er je voordeel mee, aanbieding 69 bij de C1000 in het kader van de euroknallers.…

Het is altijd weer vermakelijk om te zien hoe sommige mensen jaar in jaar uit tekeer gaan tegen een God die volgens hen niet eens bestaat, waarbij ze die - volgens hen niet-bestaande - God ook nog van natuurrampen en andere ongemakken beschuldigen.…

Ik durf hier ijskoud te beweren dat ik geen stellingnemer ben, ook al staat dat voor het in te vullen vakje.…

Hij scheen nogal overstuur te zijn en kon in het geheel niet uit zijn woorden komen. “Kalm nou maar,” maande ik hem “zo kom ik er nooit achter wat je dwars zit”. Na een glas water en twee glazen whisky leek het er op dat hij de boel weer op een rijtje had. Maar aangezien hij eigenlijk nooit alcohol dronk, begon hij nu op gigantische wijze wartaal…

'Hé, daar staat een ambulance.’ ‘Ja.’ ‘Dat is toch bij tante Annie voor de deur. Die op de derde etage woont?’ ‘Ja.’ ‘Is ze ziek?’ ‘Nee.’ ‘Daar ligt iemand op straat.’ ‘Ja.’ ‘Met een TV in zijn armen.’ ‘Ja.’ ‘Dat is toch Ome Jan?’ ‘Ja.’ ‘Waar is Tante Annie dan.’ ‘Die kijkt bij de buren.’…

Het idee was en dijde uit. Het vervolmaakte zichzelf. Van mooi werd het groots en bijzonder. Er was één probleem, het kreeg geen voet aan de grond. Het lukte niet zich te belichamen. Daarvoor had het mensen nodig, waarvan er genoeg rondliepen over de aardkloot, waarboven het idee zweefde. Maar blijkbaar waren ze met andere dingen bezig. Sommigen met…

Hm... Dat hele verhaal over de opwarming van de aarde is vast verzonnen. Er klopt iets niet. In Europa en de VS ligt immers een gigantisch pak sneeuw en in de provincie Groningen zijn al rendieren gesignaleerd! Zou professor Sickbock hier achter zitten?!…

Op de fruitschaal van de familie Grizzly uit Peer is gisteren een zeldzame appel ontdekt. De appel bleek vooral lokaal zeldzaam te zijn. Het was de enige Granny Smith op een schaal vol Goudreinetten. De spreekbuis van de familie Grizzly, de heer Przwalski, meldde ons desgevraagd, dat men geen enkel idee had hoe deze zeldzame appel op de fruitschaal…