Alle inzendingen over tijd

Mijn klok met rode tulpen kijkt me uitnodigend aan. Hij weet dat ik hem regelmatig aanschouw. Geduldig lijkt hij argeloos en wat verveeld mijn tijd weg te tikken. Met elke tik brengt hij de lente dichterbij. Het is alsof de tulpenklok dat weet. Plagend, ingehouden en tergend langzaam loopt hij routi...

Met tijd is iets vreemds aan de hand. Een minuut vakantie is in een seconde voorbij, maar een minuut in de tandartsstoel duurt een uur.

Iedereen trekt tegenwoordig maar overal stekkers uit, kabinetsformaties, CAO onderhandelingen, kunstsubsidies, vriendschappen. En nu trekt KPN de stekker uit de telefooncel. De laatste 1000 gaan eraan. Ik las het bericht en zag ineens weer dat massieve vierkante blok met TELEFOON erop voor me, i...

2011 is gestart, met veel knallen, veel vuurwerk veel tam- tam drank en oliebollen, en als iemand die niet lustte, tja dan zijn er ook nog appelflappen en wat dies meer zij. We zijn aan het begin van een nieuw jaar en ik hoorde al melden dat er geen goede voornemens genomen zouden worden, maar a...

De grote wijzer van de klok kruipt moeizaam – hij moet immers omhoog – in de laatste minuut richting het cijfer twaalf. De secondewijzer maakt uiteindelijk, regelmatig tikkend, het werk af: 23:59 – 00:00 – 00:01. Gelukkig Nieuwjaar! Binnen twee seconden is er weer een jaar geëindigd en e...

Wie leest, staat er alleen voor.

De dimensie van het tijdloze is een interessant gegeven welke ik in deze beschouwing nader wil bespreken. De tijdloze dimensie of ook wel de niet- tijd genoemd, bestaat gelijktijdig met onze driedimensionale aardse beleving van tijd en ruimte. De conclusies welke hieruit kunnen worden getrokken zijn...

Wie schrijft, blijft alleen achter.

De tijd verglijdt en sekssymbolen worden ouder en wij verliezen de nieuwsgierigheid. De toptijden van Conny Breukhoven-Witteman (Vanessa) en Tatjana Simic zijn voorgoed voorbij. We herinneren hun als grootborstige exhibitionisten, maar nieuwe seksdiva's staan op en verdrijven zodoende de herinn...

Het extra uur door het ingaan van de wintertijd gaat teniet door de tijd die het kost om alle klokken een uur terug te zetten.

Het leven is simpel als het wordt begrepen. Geconfronteerd met onomkeerbare feiten strompelde ik in eerste instantie verder. Strompelen in de zin van afhankelijkheid. Begrijpen deed ik het niet. Wel het leven in het algemeen, maar niet mijn eigen leven. Wel mijn eigen doen en laten, maar niet de aan...

Waar is de tijd gebleven, de tijd van spelen op straat, tot ’t schemerde en langzaamaan de straatlantarens aangingen, stuk voor stuk en je wist: ik moet naar huis, ik moet naar binnen. Waar is de tijd gebleven, van een paar minuutjes nieuws wat eigenlijk geen naam mocht hebben, en als er wel belan...

Ik zag een jongen met drie broden in zijn mand, hij groette me spontaan en ik zag mezelf, hoe ik als jongen samen met mijn broertje broden moest halen voor mijn moeder, bij die bakkerij even over de snelweg richting Leeuwarden, waar ze zulke heerlijke Friese taart verkochten, van die zoete koek met ...

Het was in de paasvakantie van 1964. Ik was met mijn ouders en vrienden van hen in Grundhof, een klein plaatsje in Luxemburg. In een hotel aan een beekje, dat bekend stond om zijn gezellige bar en uitstekende keuken. We gingen daar wel vaker tijdens een korte schoolvakantie heen en maakten lange wan...

‘Yesterday is history. Tomorrow is a mystery. And today? Today is a gift. That's why we call it the present.’ Aldus de Nigeriaanse musicus Babatunde Olatunji. Vrijwel alles en iedereen zijn erop gericht je het heden te ontnemen. Toen je kind was zat je in de tijd. Maar het huiswerk voor de to...

Lastig om op tijd te zijn terwijl die voortschrijdt.

Na jaren zwoegen om uit een put te komen, zo diep zo diep. Het gebeurde en betreurde achter mij te laten, zo ver zo ver. Jaren heb ik gezwoegd, gehuild, gevloekt op mijn lippen gebeten tot bloedens toe. De bewuste zeven jaren waren voorbij en ik heb het gehaald. Zo dacht ik, langzaam kregen de bl...

Is het niet een beetje paradoxaal om te beweren dat de tijd alle wonden heelt als iedereen eraan doodgaat?

Ik heb me jarenlang opgejaagd gevoeld. Van jongs af aan heb ik het idee dat ik word achterna gezeten door een spook. En als ik niet opschiet, doorloop, verderga, doorzet, haalde het me in en zou ik te laat komen. Waarvoor ik te laat zou komen wist ik niet, maar het ging duidelijk niet om het halen v...

"U bent ziek, u hebt nog drie maanden te leven." Dat hebben we nog nooit tegen ons horen zeggen. Maar voor vele anderen was dit het startschot voor een vreemde fase van het leven, waarin alle losse eindjes schreeuwen om afgehecht te worden. Wie heb ik nog wat te zeggen? Wat wil ik in ieder geval n...

Buiten het dorp loopt de ringvaart met dijkweg langs de polder met de naam ‘Langereis’. De naam duidt op de tijdsafstand te voet of per boerenkar in die kleine dorpse wereld van toen. Het is de tijd van, ‘In tachtig dagen om de wereld’. Als reizen oneindig snel gaat, de reistijd nul is,...

Goede herinnering aan een familie wordt bewaard op de droge zolder van m’n geheugen, ze leven er al veertig jaar zonder verandering in samenstelling, zonder veroudering en in dezelfde entourage. M’n gedachten gaan regelmatig bij ze langs. Verstand zegt dat tussentijds veel kan gebeuren maar h...

Voor mij op tafel liggen twee afbeeldingen van een slapende man in een oranje stoel. Terwijl ik naar deze kiekjes kijk, reis ik in gedachten twaalf jaar terug in de tijd en voel me als Wiske, die in de teletijdmachine van professor Barabas is gestapt. Flits, flits… Samen met mijn vriendin bevin...

Zet die Sven Kramer in een Friese staartklok, geef er geen slinger aan maar wind 'm aan z'n veertje op - hij moet vrij kunnen bewegen en toch rechtop blijven staan. Voordelen: de man is de stress kwijt slagen over te slaan en wij weten in een oogopslag hoe laat 't is.

Ver weg in mijn denken ligt een plek waar ik aanwezig was. In het wiegende ritme van de trein sloot ik even mijn ogen. Het traject tussen Gramsbergen en Hardenberg inspireerde mijn geest tot diepe introspectie van een vergeten verleden. Heldere beelden werden zichtbaar in een droomtoestand vanuit ...

Vaak al was ik ermee bezig. Hopeloos, zo immens groot van voren en van achteren om nog maar te zwijgen van tussendoor en ook zo volstrekt onbekend. Er zit geen begin middenstuk of eind aan. Bepaaldelijk onbepaald. Wel merkte ik van alles op dat al opgemerkt was. Je moet bij die Grote Onbekende zij...

Als sinds de komst van de eerste computer zit ik vooraan. Ik hou wel van technische nieuwigheden dus de eerste computer was een feest. Kolossaal als hij was en brommend als een oude zieke beer vlogen de eerste bits en bytes door onze kamer. De herrie van de ventilator oversteeg de klassieke muziek...

Snel even de stad in op donderdagavond, twee winkels in een half uur. Moet kunnen, dan ben ik weer op tijd terug om thuis verder te werken. Niet dus, blijkt al snel, want de decembergekte is losgebarsten. Overal in het centrum sjouwen mensen met plastic tassen en ingepakte dingen. Ik heb pech. De ...

we hebben geen tijd, de tijd heeft ons.

Het grote voordeel van oud zijn is: dat je niet meer bang hoeft te zijn om oud te worden en ook niet bang hoeft te zijn dat je niet oud zult worden.