Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Zeven zware jaren

Na jaren zwoegen om uit een put te komen, zo diep zo diep.
Het gebeurde en betreurde achter mij te laten, zo ver zo ver.
Jaren heb ik gezwoegd, gehuild, gevloekt op mijn lippen gebeten tot bloedens toe.
De bewuste zeven jaren waren voorbij en ik heb het gehaald. Zo dacht ik, langzaam kregen de bloemen weer geuren en kleuren., verdriet.
Net toen ik weer wilde gaan geloven in een leven, in het bestaan op de wereld, stond daar de deurwaarder, met een misstap van zeven lange jaren geleden.
Het verleden kwam weer in het heden, betalen nu betalen.
Zo naïef, zo naïef dat ik ben. Een schuld waar men mij voor had gebruikt, een aankoop die nooit in mijn bezit is geweest.
Ik had jaren geleden al om een rechter gevraagd, en jaren niets vernomen.
Langzaam was het weg gezakt in mijn geheugen en ik was het bijna vergeten.
Zo dom, zo dom, had ik nu werkelijk gedacht dat het met slapen over zou gaan?
Ik wilde in persoon voor de rechter verschijnen en mijn verhaal uit de doeken doen. En ik geloofde daadwerkelijk dat ik het zou redden. Nu mag ik niet eens meer voor de rechter staan.
Alles ligt in handen van vreemden, die nu mijn woord moeten voeren, mijn verdriet en gevecht tot uiting moeten brengen.
Hoe kan een derde nu uiting geven aan mijn emotie en verdriet. Geloof in ons rechtssysteem heb ik al lang niet meer. Zal ik nu toch nog zinken in de put van de zeven slechte jaren.
Of waren de afgelopen zeven jaren: de goede jaren en begint het allemaal weer overnieuw?


Zie ook: http://vertelsels-van-regenboog.50plusser.nl/

Schrijver: E van Dam, 14 juli 2010


Geplaatst in de categorie: tijd

3.5 met 8 stemmen 848



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Eva
Datum:
16 juli 2010
Bedankt Eva, Ja daar blijf ik in geloven. Het is een harde leerschool geweest. Maar hoe jammer het soms is. Naïviteit kan en mag niet meer in deze harde tijd.
Naam:
Eva Mensch
Datum:
15 juli 2010
Ik denk dat dit de laatste stuiptrekking was van een naar verleden.
Veroorzaakt door vermoedelijk naief gedrag.
Naief zijn is gevaarlijk in deze wereld.
Maar 1 schrale troost heb je.
Het zal je NOOIT meer gebeuren.
Want je weet dat het eten of gegeten worden is in het leven.
Het leven is niet rechtvaardig.
Gelukkig zijn er wel goede dingen, goede mensen en leuke wensen.
Gelukkig is er WEL een toekomst.
Altijd......, maar je maakt hem wel zelf!
Sterkte Eva

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)