Alle inzendingen over Als we samen de deur uitgaan om een paar afspraken te doen en stilstaan bij het rode stoplicht

Als we samen de deur uitgaan om een paar afspraken te doen en stilstaan bij het rode stoplicht, komt er een knulletje naast me staan en vraagt: mevrouw hoe hard gaat ie nou? Ik zeg : 16 km per uur! Hij lacht en zegt: de mijne 50 km per uur? Ik zeg en geen helm?…

Nederlands - moedertaal - 79 date > afspraak, afspraakje daten > uitgaan, een afspraakje hebben dating > contact-, koppel-, relatiebemiddeling…

Dat staat op rood en ik kijk opzij- we kunnen nu beter op groen wachten, vindt je ook niet, een brede lach als antwoord en ze zegt- er kwam niks aan, nee hoor, ik reed ook nog door rood en volgens mij staat het dat nog steeds…maar deze weg is iets drukker ( lees Rijksweg- druk ) en we blijven langer heel, als we hier netjes de regels volgen…schaterend…

Een afspraak in het ziekenhuis, trouwens nu al helemaal want tjonge jonge wat een gedoe om er sowieso binnen te komen, niet alleen is er een deur geblokkeerd, de andere deur, aan de achterkant van het ziekenhuis leek verdacht veel op een soort uitdragerij. Een langgerekt soort overkapping waar op de straattegels lint was aangebracht ook nog.…

Een van de gekste voorbeelden is het rode stoplicht. Wie heeft niet een keer een auto gezien die alleen stond te wachten op een kruispunt. Moet je eens kijken wat er gebeurt als het licht stuk is en niet op groen springt. Hoe lang het duurt, voordat men moed vat en de wet overtreedt. Het gekke is dat we ons als automobilist de wet houden.…

We zitten bij Herman in het busje die ons voor de zoveelste keer op sleeptouw heeft. De uitspraak is niet zo verwonderlijk. Herman stopt voor een rood stoplicht en dat is voor ons een geheel nieuwe ervaring.…

Kunnen we alstublieft doorgaan met leven? Kunnen we aub niet te lang stilstaan bij lege momenten? Kan de groep beter aansluiten daar waar loze woorden zijn gevallen? Dank u Hier ziet u dan de ruïne van het hart. Voor verscheidene jaren is hiermee gespeeld en is het misleid.…

Dat is niet zo en de datum wordt bepaald op de eerste week van juni, een gecombineerde afspraak, want er moeten ook foto’s gemaakt worden! Vanmorgen ga ik de deur uit voor mijn wekelijkse afspraak bij de oedeem-fysio en net als ik de deur uit ben, schijnt de telefoon te gaan, maar daar zorgt manlief voor!…

Je krijgt een vervolgafspraak, ook heel normaal en die is tien dagen later, heeft misschien ook wel met de hechtingen te maken en zo trekken we samen, op de afgesproken dag naar het ziekenhuis, er was me gezegd dat ik dan ook de uitslag zou horen.…

Zullen we die kunst een kans geven? Laten we op z'n minst zien hoe ver we er mee kunnen komen! Baadt het niet, dan blijft iedereen droog. Hoe zou Sherlock, die schelm, die marionet van Conan Doyle, die buikspreekpop, dit aanpakken?…

We kunnen meteen doorrijden tot aan het stoplicht dat juist op oranje springt als we er zijn. Ik zie het al aankomen. De vrouw glipt door oranje en ik kan voor rood staan wachten. Wordt mijn vriendelijkheid meteen weer afgestraft. Maar ze blijft wachten. Dat is klasse. Ik zou wel uit willen stappen om haar een zoen te geven.…

Door alle tegenslagen loop ik een paar jaar achter. Ik ben inmiddels 18 jaar en gemiddeld ruim twee jaar ouder dan mijn klasgenoten. Ik heb met mezelf de afspraak gemaakt om door te gaan met mijn leven, dus doe ik mijn best alles in één keer te halen. Ik moet toch een keer een (mavo)diploma zien te halen. Alleen een zwemdiploma is niet genoeg.…

Je voelt ‘m al aankomen zeker, want nog geen 25 meter gereden, begint het zachtjes te miezeren, maar we zijn stoer en rijden door. Dom! Voor we het volgende stoplicht hebben gehad, ( waarbij je toch verdomd goed moet opletten, want door rood rijden is van veel chauffeurs een vette hobby) ben ik haast op de plek van bestemming.…

En dat we daarna samen naar de dokter gaan. Dat ze van het paard is gevallen. Dat ze nog uitzoekt, waarheen ze moet gaan. Dat ik wat eten voor haar mee moet nemen. Ik smeer een paar boterhammen en even later staat ze voor de deur. Ze zit in de auto die door de man van de rijschoollerares is gereden en komt niet uit de auto.…

De tijd is eveneens aangebroken dat er normaliter thuis geprikt werd, dat kun je namelijk makkelijk zelf doen, maar voor je zover bent, moet je samen even op cursus en zo togen we beiden vanmorgen naar het grote pand waar we met een aantal anderen uitleg kregen, apparaat kwam mee en over een paar maanden mogen we terug.…

In het glanzende zwarte asfalt van de snelweg naast mijn woning weerspiegelen de rode, groene en oranje stoplichten en in de verte is de brede felrode band van neon van het tankstation zichtbaar. Zo legt de nacht zich over de wereld, de magische nacht, die de fantasieën en de dromen tot leven wekt.....…

Ook als ze twijfelt of ze vandaag opgehaald wordt, zit ze klaar: Ze is nu eenmaal opgegroeid in een tijd van afspraak is afspraak. Deze ochtend kan ik hier niet achter komen. Ik app mijn broer. Hij belt haar ook. Samen weten we heus wel hoe laat het is. Onzekerheden schieten door mijn hoofd. Ze zal toch niet gevallen zijn?…

Weer vestigen mijn ogen zich op het zwarte asfalt van de snelweg en op het wazige, grillige, rode en groene spiegelbeeld van de stoplichten bij de kruising die ik zo vaak gepasseerd ben.…

Hij zou weer binnen een paar uur de deur uitgaan om te stelen en te schoren. Laat hem maar stelen zeiden sommigen en binnen 14 dagen mag hij voor een intakegesprek komen. Ten lange laatste belde ik de BRT Panorama op ze hadden net een reportage over een wanhopige moeder uitgezonden die nergens hulp had gekregen voor haar dochter.…

Want hebt u ooit een rode spaarlamp gezien?…

Dacht dat we iets moois hadden samen, maar dit lijkt werkelijk nergens meer op!’ Annemarie pakt haar rode handtas van de grond en maakt aanstalten om te vertekken.…

Een onvermijdelijk goede afloop, waar wij overigens beiden van uitgaan, maar nu nog even niet als ‘t kan. Bovendien moest ik er ‘s avonds telkens bij stilstaan de pooltjes van de accu met een steeksleuteltje 10 los te draaien omdat die anders de volgende ochtend totaal leeggelopen zou zijn.…

Zaterdagochtend stond ze al om 10 uur voor mijn deur. Ik had van de zenuwen geen oog dicht gedaan en liep nog in mijn pyjama rond. We keken elkaar aan vielen in elkaars armen en het was of dat wij elkaar de week ervoor nog gezien hadden. We konden het zelf bijna niet geloven.…

Ik kon dan nog net ‘klak klak’ horen en gaf omstanders de indruk van een routineuze automobilist, gehaast op weg naar een belangrijke afspraak. ‘ Mama, kijk eens wat die meneer doet!’ Ook vanuit mijn jaszak doet ie het en kan ik onbespied de deuren bedienen.…

Drie vrouwen staan geduldig te wachten, alle deurtjeslotjes geven rood. Voor mij staat een struise, jonge vrouw. Ze wipt ongeduldig van het ene op het ander spijkerbroekbeen. Haar groenige rugzak bungelt verslagen onderop haar brede billen. Over haar schouder een enorme legergroene tas. Dan zien zij en ik het tegelijk, één slotje is niet rood.…

Er bij stilstaan, luisteren, voelen, gewoon 'er zijn' doen we bijna niet meer.…

Maar we zitten (zaten) in een vervelende lockdown en tja, dan loop je te hijsen, te mopperen en is het vervelend dat in elk geval wel. Nou kun je online bestellen maar omdat ik dat zo weinig doe, bang ben iets verkeerd te doen, had ik daar graag een tweede paar ogen bij en dan het liefste die van mijn kind.…

We praten over het weer, over school ( is natuurlijk niks ) over het rode stoplicht en over de rest, van alles en nog wat dus. Dan ineens zeg ik, jemig wat een drukte in de lucht, hoor jij die helikopters ook? Ja zegt ze en ik kijk naar boven, zie er eentje in beeld komen en even later nummer 2.…

En hoe flikken ze het toch om zich zo precies aan die tijd te houden, ondanks files, stoplichten, autopech? Kwart voor 12, ik tap nog eens ‘n espresso en zet de deur vast op ‘n kiertje. 21.15 uur. De bel. ‘Ja’, antwoord ik via de intercom. ‘Post NL, pakje voor u’.…

(voor André Baillon) Stekende dolken in zijn hersens, arme man, worstelend met de pijn van knagende ratten in zijn lichaam en met de twee deuren, waarvan hij nooit wist welke deur tot zijn huis behoorde, zwart is de dood, rood is zwart.…