Alle inzendingen over BESTEMMING

Een boekje waarin je kunt lezen welke trein je moet nemen om bij de juiste bestemming aan te komen! Welke eigenschap moet een bestemming eigenlijk hebben om de juiste te zijn? Of moet ik op zoek naar Trijntje?…

De druppel die mijn emmer deed overlopen, had de vorm van een geschenk. Mijn vriend had de neiging om dàt wat hij zelf graag wilde hebben, aan mij cadeau te geven. En zo via een omweg aan zichzelf. Ook dit keer was het iets waar ik totaal geen behoefte aan had. Er zat een mooi papiertje om en een lief briefje bij. Maar aangezien onze relatie al lang…

Of 4e, kan ook natuurlijk want kijk- zonet zijn onze ‘ oude ‘ gordijnen door iemand opgehaald en de persoon is er zo blij mee, dat ik me bedenk ; hoe lang hadden we die dingen al hangen? Nog los van het feit dat ze dus nooit dicht gingen? Ze hingen hier al een krappe 12 jaar en kwamen uit een huis, waar een dochter tijdelijk woonde met gezin, omdat…

Zo vervolgde ik mijn weg door sneeuw en duisternis om tenslotte een andere bestemming te bereiken.....…

Hij hield vast aan de "Clarté Francaise" en het "aude sapere" maar hij staarde met grote verontrusting en ontzetting in de oneindige, lege en angstaanjagende kosmos; zijn onherroepelijke en onvermijdelijke toekomst en bestemming.…

We hadden ondanks alles onze bestemming bereikt...…

De vogel bereikte haar bestemming nooit....... Zij pronkt nu op mijn dressoir met ijzig-blauwe verenpracht, symbolisch voor mij voor het verlies van een zus.…

De bekende weg Dwalingen ontstaan door de reis, niet de bestemming.…

De liefste man die ik ooit mocht kennen heeft zijn bestemming gevonden.…

Dan is onze bestemming wellicht niet meer zo onbekend. ‘Haat voelen is menselijk, haat zaaien is onaanvaardbaar.’…

En terwijl de airbag met donderend geraas uit het stuur klapt hoor ik mijn Patty nog net schaterend en heerlijk ordi uitroepen: "Bestemming bereikt schat!"…

Ze is naar beneden gefladderd als een ongelukkige, gemankeerde, beschadigde vogel die de wijde, immense hemel, ook haar geboorterecht en bestemming, niet kon bereizen.... En ze heeft zich in de diepte gestort uit wanhoop, vertwijfeling en verdriet....…

Een donkere hemel tekent zich af boven ons huis. Het stormt en dondert rondom hem heen. Het huis schudt op zijn grondvesten. In december wordt zijn lot bezegeld. Het zal voor niemand wijken. Niet voor geld of gouden regen. Met hart en ziel strijdt het voor zijn plek. Voor eigen huis en haard. Het is vijf voor twaalf. Alle zeilen worden bijgezet.…

In de tuin van de boerderij stond een mooie grote hazelaar. Onder die boom liepen de kippen van de boer vaak te zoeken naar lekkere hapjes. "Wij stappen graag heen en weer, maar blijven altijd waar we wonen," kakelden de kippen. "Maar met jullie zal het anders gaan," zeiden ze tegen de hazelnoten, die aan de takken hingen. "Jullie worden straks…

Frits, een jongeman van vijfentwintig jaar, liep een steile berg op. Deze was enkel rotsen en verbrokkelde stenen. Er groeide geen enkel plantje op. "Ja, ik ga in die hut op de top van de berg wonen," dacht Frits verheugd. "De tovenaar, die mij dat gisteren aanraadde, beloofde mij nogal wat. Volgens hem zal ik daar macht krijgen. Waarover? Om over…

Berja, de vrouwtjesmug, verlangde naar een mannetje. Steeds klonk een vrolijk muggengezoem door heel het bos, waar Berja woonde. Welk diertje zou zijn liefde aan Berja geven? Maar opeens kreeg ze een opwindende gedachte: "Ik heb eens gehoord dat er aan de rand van ons bos een groot paleis staat. Daar woont de koning van de mensen. Voor ons muggen…

Misschien wekken ze een vermoeden aan de bestemming van de levensreis. Misschien kunnen ze de verwachting wekken of versterken van een zinvol patroon aan de keerzijde van de zichtbare werkelijkheid – een patroon waarin ook onze eigen levensdraad verweven ligt.…

Boven haar voorruit blinken de oranje letters van haar bestemming: "West, Twee Steden Zkh". Ze is op weg naar mijn wijk, waar mijn mensen wonen, voor wie ik eens werkte, wier verhaal ik beluisterde, wier stem ik vertolkte. Bij de stuurse, onwillige en norse hoofdredactrice was ik "persona non grata"...…

In het restaurant smaakten de chocolademelk en de citroentaart voortreffelijk maar mijn eigenlijke doelstelling en bestemming was de museumwinkel om daar voor mijn uitheemse vriendin een mooi kunstzinnig verantwoord souvenir aan te schaffen.....…

Mevrouw schoof de ring met de steen met de moeilijk te omschrijven kleur, die wel wat weg had van barnsteen, aan mijn oude en verweerde, maar slanke en benige hand waarop de paarsblauwe aderen kronkelend als kleine riviertjes zonder doel of bestemming hun weg zoeken.…

Bestemming onbekend. De horizon is alles wat ik zie en het zegt me weinig. Waar zal ik uiteindelijk aanleggen? Wat is mijn eindbestemming?…

"We worden al behoorlijk oud," zei de zeearend tegen zijn wijfje. De twee grote roofvogels zaten op het strand, terwijl de zon stralend opging. Ze keken weemoedig om zich heen. "Maar ik weet wel wat," zei een heel oud mannetje, dat opeens naast hen stond. "Jullie moeten het zuiverste zoetste water opzoeken, ergens in de oceaan." De kleine…

Lida zat in de mist en luisterde naar de roep van de nachtzwaluw. Haar kroontje zette ze nog eens goed stevig op haar hoofd. Ja, zij moest en zou de koningin van dit plekje worden. Ook ademde ze diep, heel diep. Ha, straks zou zij wel kunnen blazen op de trompet. Het was helemaal donker. Lida beefde... Een groot, wit spook zweefde langzaam naar haar…

Met veel genoegen en wellicht ook met de nodige moeite brengen we onze kinderen groot. Het kan wel eens wat pijnlijk zijn om ze op latere leeftijd minder mee te maken, omdat we ze min of meer "los hebben moeten laten." Hadden we ze misschien veel langer bij ons willen houden? Een sterkende gedachte is dat je je kinderen tenslotte niet voor jezelf…

Ik zal mijn bestemming bereiken en de handleiding meenemen die ik voor mijn opdrachtgevers tot tevredenheid zal vertalen uit het Engels......…

De hamster moest weg, zoveel was zeker en de knaagdierenopvang was ondanks alles zijn laatste bestemming.....,…

Ik zou je kleine kerkje zo graag weer willen aanschouwen en het regiment van je dorpskapel dat uittrekt op zondagmorgen en het wilde onstuimige beekje dat haar weg en bestemming zoekt tussen rotspartijen. Zo zou ik je eens weer willen zien, Lanersbach! (Maar die tijd zal niet meer komen....)…

De beschaving die levenslang haar richtsnoer en bestemming was klinkt nog door, doet nog altijd haar naweeën gelden en restanten die, afstervend, nog altijd weerklinken maar niet meer op de voorgrond treden of de boventoon voeren....…

Mijn oude, verweerde, maar tengere handen waar de aderen die mijn onschuldige bloed nog zo trouw vervoeren prominent als dikke, blauwe koorden, als kronkelige riviertjes zonder bestemming op liggen.…

In mijn kamer staat een citroengele, bolronde vaas met slanke hals. Een smalle en een bredere zwarte lijn omcirkelen haar, zoals een ceintuur het lichaam van een corpulent persoon omspant. De vaas is een familiestuk. Aan haar kan men vanzelfsprekend bezwaarlijk gedachten of gevoelens, geheugen of waarnemingsvermogen toedichten. Maar stel eens dat de…