"Malgré-moi l'infini me tourmente...."
Mijn goede vader, die mij in alles heeft bijgestaan, was een Verlichtingsdenker. Hij hield vast aan de "Clarté Francaise" en het "aude sapere" maar hij staarde met grote verontrusting en ontzetting in de oneindige, lege en angstaanjagende kosmos; zijn onherroepelijke en onvermijdelijke toekomst en bestemming.
Hij voelde zich een korrel zand in de oneindige woestijn van het leven: een wanhopige, radeloze en reddeloze passagier op het onheilspellende en desastreuze schip van het leven dat gedoemd is ten onder te gaan.....
Geplaatst in de categorie: individu