Alle inzendingen over Chocolade

Mijn zoon zet zijn tanden in een chocolade paashaas. Sinds hij hem vorige week kreeg noemt hij het een kip. 'Kip eten?' vraagt hij me al heel de week hoopvol. 'Op Eerste Paasdag' was mijn antwoord dan. Na mijn antwoord bleef hij met beteuterde blik naar het chocolade beest in het sierlijke plastic staren.…

Sinterklaas, nog 1 nachtje. Eigenlijk vierde ze dat al heel wat jaartjes niet meer. Waarom zou ze ook. De jongens hadden het al te druk met Kerst en met Moederdag en kleinkinderen had ze nog niet. Het sneeuwde behoorlijk deze dag, toch maar even er op uit om een paar boodschapjes te halen. Binnen zitten kon altijd nog. Het was altijd wel gezellig…

Vanavond zet ik me lekker op de bank met een bak thee en een groot stuk chocolade. Chocolade schijnt op te vrolijken. Geen idee of het werkt, maar lekker is het wel.…

In de bakkerswinkel staan ze opgesteld: de levensgrote, gigantische paashazen van bruine en witte chocolade met daartussen een enkele fiere, trotse haan, eveneens van chocolade en op het kastje waarin men levensmiddelen kan aantreffen, pronkt een lieftallig, teder, wollig haasje, zo weggelopen uit een sprookjesboek.…

Volgens mij blijft dan Chocolade over!!! Chocolade is een groente. Chocolade is gemaakt van cacao bonen. Boon = groente. Suiker komt van suikerriet of van de suiker BIETEN. Allebei zijn dat planten, uit de groente-categorie. Dus, chocolade is een groente. Om nog een stap verder te gaan: chocoladerepen bevatten melk. Melk is zuivel.…

Zal hij met zijn gemankeerde brein kunnen gissen vanwaar de chocolade komt, zijn favoriete chocolade uit Ivoorkust met het kleine olifantje op de verpakking?…

De chocolade, die mijn broer "Olifant-chocolade" noemt, afgaande op het kleine olifantje uit Ivoorkust op de verpakking, smaakt hem uitstekend. Zijn thuis zal gedurende zijn leven de inrichting zijn waar hij onder de hoede van trouwe verplegers wel en wee zal kennen, geluk en verdriet.....…

Hij zal de oren van de haas afbreken alsof hij een onschuldig en kwetsbaar maar ondanks alles levenloos dier verminkt en beschadigt en hij zal de heerlijke chocolade laten smelten in zijn mond.…

Opperdoezen ronde, beetgare winterpeen en stoofpot met ui (sorry Mohammed, varkenslapjes), koffie en een chocolade muffin. En dan praten we na, over dat foute nummer van de Zangeres zonder Naam. Besmuikt zullen we lachen en ik zwaai u uit tot de hoek van de straat.…

Dit is zijn favoriete chocolade en ik breng deze steevast voor hem mee. Door met de handen de agenda's, zijn enige en dierbare bezit, te bekloppen, raakt hij zijn gevoelens en spanningen kwijt. Hij is de broer - vijf jaar jonger dan ik - die zijn leven in de inrichting doorbrengt; de geliefde broer; mijn enige broer....…

En dan een flinke berg pure lange chocolade korrels over het verse brood. Nou ja, eigenlijk overal overheen. Naar ‘toen was geluk heel gewoon!’ Ik bekijk mijn bord. Ruim dertig jaar later. We zijn zo nietig als de chocolade hagel. Het wijst alle kanten op. We hebben tenslotte allen een andere weg te gaan.…

Een rector moet eerst Droste raadplegen voordat hij kinderen chocolade verkoopt. Kind, je hebt groot gelijk, schrijf hem maar een brief met een postzegel van Vestdijk erop...…

Ik griste het chocolade namaakmuisje uit de lade en het zag er zoet uit met zijn rodekersenjurkje met grote groene knopen, ogen die sprookjeslichtlampjes waren, een bobbelstaartje, voetjes als kussentjes en een hele gekke spitse snuit.Ja een spitsmuis moest het voorstellen.…

Lumineus is natuurlijk het door mij eerder aangehaalde en beschreven idee van ongelijke stukken, of heeft u liever brokken of blokken, chocolade van de repen die de nog altijd heersende ongelijkheid symboliseren...!…

Het Paasfeest is weer op handen en ook in de bakkerszaak aan de Hasseltstraat vindt men ter gelegenheid van het grote aanstaande feest grote, staande vrolijke Paashazen uit witte en bruine chocolade om cadeau te doen of om de festiviteiten kracht bij te zetten.…

Tegelijkertijd ontzegt deze pleefiguur mij het consumeren van chocolade, daar kan ik dus niets mee, hij blijft een waus menneke dat in de kantlijn zijn gelijk probeert te halen, zo zielig. Frustie pur sang, plak je frustraties eens achter het behang, vrees het stoomapparaat. Overigens, het is "zijken" en "schijten", ei!!!!!!…

(voor Laura Pausini Alice Rossella (16 mei 1974)) Je bent geboren in Faenza en opgegroeid in Solarolo. Je bent de oudste dochter van vader Fabrizio en moeder Gianna Ballardini en je hebt een jongere zus. Op je elfde deed je al je eerste live-optreden in een pianobar te Bologna, samen met je vader, die ook je zanglessen verzorgde. Je trad in…

Leuke aantekening is wel: zodra je de verpakking voor de lekkernijen open doet: de chocolade hè? Die is dus bruin... Let op, daar komen ze volgend jaar wel mee, verbod op chocolade...…

Ik heb er witte chocolade van gekocht, het bewijs opgegeten en ben er vervolgens misselijk van geworden. Zij heeft mij toen ingestopt, mijn voorhoofd gebet met een washandje, bezorgd als een moeder kan zijn. Ik schaam me er nog immer voor, heb het aan niemand verteld, maar moet het toch kwijt, ik wil dat iedereen weet dat het mij spijt.…

Langzaam zakte de adrenaline, terwijl ik van mijn warme chocolade slurpte. Mijn drie heerlijke wokkels in slaap. Moeder de vrouw naar de fanfare. En ik wist het, benzine tanken, dat is niet mijn hobby. Haastig draaide ik het nummer van de wegenwacht.…

En het chocolade-ijsje dat ons nog wordt aangeboden kan ons nauwelijks troosten. Een schamele en hoogst ontoereikende remedie voor het immense en overweldigende verdriet.....…

In mijn hand droeg ik een mandje, gevlochten uit stroken papier op het kinderdagverblijf, gevuld met eitjes van chocolade. De Paastijd brak aan en zij is daarna nog vele malen aangebroken maar altijd is die herinnering aan die vroege feestelijkheid, waargenomen met het vage bewustzijn van een kind me blijven vergezellen.....…

Een verbitterde schrijver heeft niets met bittere chocoladeletters...…

En nog gisteren greep hij mijn hand; nog gisteren bracht ik hem zijn chocolade; nog gisteren kleurde hij de kleurplaat...…

Net als een kus die niet met mijn lippen kan worden verbonden, maar steeds toch me laat lijden. ik kies ervoor om te sterven voordat je mijn chocolade huid laat smelten. Jouw stem maakt nog steeds muziek in mijn oren. Beetje bij beetje verlies ik de kracht om te blijven leven. Mijn hart heb je al. Van je blijven houden maakt me kaal.…

Zomaar verloren op Pasen alsof het een chocolade eitje is. Twee van die schatten had ik. Twee die voor mij erg kostbaar zijn. De één erg mooi verpakt, maar de smaak soms wat bitter, de ander in een doodgewoon kleurtje, maar erg goed van smaak. Zo zou ik ze willen omschrijven die twee.…

We waren deze keer gearriveerd in een soort chocolaterie, een pijpenla of een soort langwerpig lokaal met teksten op de wanden, kennelijk bedoeld om het gebruik of het genoegen van chocolade te propageren, ergens verstopt achter de kolos van het stadhuis dat al maandenlang verbouwd wordt.…

Een gezette verpleegster verpleegster trekt de plastic verpakking los en breekt resoluut de chocolade kop van een van de beesten af, waarna mijn broer er naar hartenlust van peuzelt en smult.…

Mijn bovenburen bracht ik korte tijd later een tablet chocolade als dank.…

Met de blauw-dooraderde handen neemt ze het tablet witte chocolade aan en stopt ze het haastig in het aandoenlijke, versleten handtasje, gekocht in een kringloopzaak, als wil ze er een wintervoorraad mee aanleggen.…