Alle inzendingen over De troo

...eerlijk zijn. Je speelde o.a. in de musical 'Chicago' in Londen, met uitstekende recensies. Verder was je de grootste gast op het eerbetoonalbum 'A Concert for Kirsty MacColl'.

...van vreemde handen in een fractie van ontmoeting en zingevend aan de volgende levensmomenten.

...betekent: ga eens naast mevrouw H. zitten en troost haar; ze huilt. Mevrouw H. zit alleen aan een tafeltje in de grote ruimte waarin een talrijk publiek zich verzameld heeft voor de Paasmis, die nu ten einde is en waarin een Liefde gepredikt is die in onze totaal gecorrumpeerde, keiharde...

...je niet kunnen troosten en ook ik kan je niet troosten.... Gedurende zestien lange jaren sleepte je week aan week, zondag aan zondag je verminkte lichaam naast me voort en aanschouwden we samen die landschappen; nu wordt opnieuw appel voor je geblazen; het finale appel? De sieraden van je...

...in de keuken schoon te maken. Een pan met worteltjessoep was van het gasfornuis afgesodemieterd… Vrolijk Kerstfeest!!!

...onder meer te willen schrijven over "de troonsaanvaarding door prins Willem-Alexander, de wederom van Duitsland verloren WK-finale en de opheffing van het Elfstedencomité." Van Wissen won nipt van Elly de Waard en Ilja Leonard Pfeijffer. Twee gedichten die kenmerkend zijn voor...

...bekeuring gekregen”, zei ze kwaad terwijl ze voor de zekerheid aan haar handen rook…

...zwijgen van zijn kant is meer dan goud waard! Toen het gesprek afgelopen was moest ik me weer bij de les bepalen: “O ja, we zijn miskend! Miskend!”

...allemaal bij het rouwproces. Benieuwd of ik bestand ben tegen de schok vanavond, de torenloze tijd.

...vonden... Heaven up here is halverwege als de muziek plotseling eindigt. Mijn vriendin heeft het geluid uitgezet. "Ik zet de muziek even af, Chris. Wil jij een toetje? Wat een koleremuziek trouwens. En wat zit je daar te grijnzen?"

...De oma van Laura? Dat is een geruststellende gedachte. Het tumult in mijn maag zakt. Ik schakel de tv uit, zoek mijn bed op en val in een diepe slaap.

...van Medemblik. Het weer wordt nu mistroostig. Het is zo’n dag dat je bij jezelf zou denken ‘dit is een mooie dag om te sterven…’ Mijn ogen dwalen langs de kruin van de dijk die zich naar het oosten uitstrekt om dan ook ergens aan het einde op te gaan in de alomtegenwoordige...

...steeds uit dezelfde stof als waarmee onze lieve Heer mensen maakt: Zelfrijzend Bakmeel. Deelt u mij ook dit jaar weer met uw armen?

...roken. Als de tabak straks zo duur wordt dat ik het niet meer kan betalen, zal ik langs de kant van de weg uitlaatgassen inhaleren of bij de schoenmaker lijm snuiven. Het ongebreidelde optimisme in de mens kent namelijk geen grenzen. En wat is het geweldig dat er dan mensen zijn die jou kunnen...

...sterkste dan wint. Ik heb een hekel aan de boze wolf, met dat ongewassen harige lijf en die kwijlende bek. Bah! Ik heb een hekel aan die boze wolf.

...van steen en cement met een tuintje en een gazonnetje, een huisje waar jij thuis bent. Ik bouw voor jou een huisje om in te wonen samen met mij, we krijgen kinderen nemen een hond en we leven daar frank en vrij. Ik bouw voor jou een huisje, het staat er nu zo mooi bij. Ik prijs me...

...'Niet Niks' als jongerenbeweging overging. De politiek is immers kortademig.

...Kramer na de verkeerde bocht: je doet je best, maar het verandert niets aan de uitkomst!

...het is alsof hij daar altijd al lag, daar hoort. Best mooi, zo'n rood ding in de huiskamer.

...van een circus van de gulle glimlach. Wat een geluk. Ik ben rijk. In januari gaan we starten, alle kinderen zijn welkom. Komt dat zien, komt dat zien.. Wat een droom. Of...

...mij tot wie ik ben. Een man, een vader, een zoon, een mens, een schrijver in de pen.

...uit te rusten om die blaadjes op de stoep te vewijderen? Wat is er mis met een bezem? Ik heb de ramen dicht gemaakt. Waar waren we gebleven?

... Bij korten op cultuur, dan spreek je niet van geld, bezuinigen, van winst of verlies, hoe goed je ook bent ingelicht. Maar dan spreek je over de contouren van een maatschappij met een verdwijnend gezicht. Ik schreeuw met hen mee, ik zeg NEE! Ik zie dat als mijn burgerlijke plicht.

...hij weer thuis. En in het weekeinde trekt hij zijn ruitjesbroek aan. Om kwart voor negen gaat hij naar de golfbaan. Mijn buurman zijn straatje is altijd schoon.

...aankijken om vervolgens iedere avond weer met een gerust hart vroeg te gaan slapen. De volgende dag begint immers ook weer vroeg.

Opzij, opzij! Voor jou geen tijd. Haar goudomrande bolide brult wanneer zij alweer weg rijdt. Zonnebril op, een wegwuivend gebaar, zij moet naar de fitness, dat akelige mens met dat geblondeerde haar. Achter haar slechts de schimmige sporen van een onwelriekende geluid....

...geeft zij de lente een thuis. De zon schijnt, bloemen bloeien, de warmte gloeit, deze prent staat als een huis.

...klacht daargelaten. In een ruimte waar een scheidingswand de kamer verdeelt, moet een collega opstaan en binnen het bereik van de detector komen als een andere collega de ruimte heeft verlaten, om zo het licht aan te doen. Tja, je kunt er om lachen. Eentje nog dan? 'Je weet hoe je kunt zien...

...van tijd. Gisteren was gisteren, later is later, het voelt even als voor eeuwig bevrijd. In de verte lonken de duinen. Het vlakke land daarachter lijkt hier nauwelijks te bestaan.

...op de letter, op het gevoel tot soms wel over de rand. En wij liepen, wel iedere dag gingen ermee naar bed, stonden ermee op met de trainer bijdehand. We waren scherp, we liepen hard, heel hard, we waren erop gebrand. Weet je, hardlopen is geen teamsport, maar toch, het schept een band.