Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Wilders volgens de wetenschap

Wetenschappers in verwarring over Wilders

Een Trouw-column kopte op 3 november ‘We wisten al dat PVV van Wilders extreem-rechts is’. Het ging om een onderzoek in opdracht van minister Ter Horst. Probleem is echter dat een columniste geen wetenschapper is en helaas ook de definities niet kent. Daarom hierbij een correctie.

Vanuit de politiek-wetenschappelijke terminologie worden fascisme en nationaal-socialisme als 'extreem-rechts' en het communisme als 'extreem-links' aangemerkt. Zij werden/worden zo aangeduid omdat deze ideologieën de bestaande politiek orde omver wilden werpen. Maar dit schema werd gedoceerd in een tijd toen er nog duidelijke scheidslijnen bestonden.

Maar nu de 'nieuwe' omstandigheden van vandaag en het ‘verschijnsel’ Wilders in het bijzonder. Bij hem is van omverwerping van de bestaande orde geen sprake omdat hij maar één politiek oogmerk heeft en dat is dat hij de gevestigde politieke elite alleen wil dwingen naar de burgers en naar de kiezers te luisteren. Geen omverwerping van de huidige orde dus, en dat betekent dat oude schema’s aangepast moeten worden. Hoe doen we dat?

De PVV is óók niet anti-politiek (zie programmapunten van de partij op de website) want is parlementair ingesteld.
PVV wil dat de politieke partijen én het politieke bestel anders gaan functioneren en dat komt overeen met het gevoel van heel veel burgers in ons land. De haat tegenover de politiek is wijdverbreid. Binnen de huidige politiek cultuur dus de PVV duidelijk ‘extreem’, want extravagant vanwege het ‘onbesuisde’ taalgebruik. ‘Wilders de wildeman’.

Ook ‘rechts’, want zo stelt hij zich bewust op tegen de 'linkse kerk'. Maar deze beide begrippen staan dus wel los van elkaar.

Dus ook niet ‘extreem-rechts’ in de klassieke definities en daarmee heeft de columniste van Trouw ongelijk.
Kortom, bij Wilders zijn de klassieke definities niet van toepassing omdat hij een geheel nieuw politiek gedrag (populisme d.m.v. een anti-gevestigde-orde-retoriek) heeft geïntroduceerd. Vandaar dat hij algehele verwarring heeft geschapen, die zichzelf is gaan reproduceren via het papegaaiencircuit.

De conclusie is dat op Wilders maar één kenmerk van toepassing is dat in de politieke filosofie als essentieel wordt opgevoerd, te weten ‘radicaal’.
Sterker nog, als een handboek uit 1977 wordt geraadpleegd waarin te lezen staat: ‘Politieke filosofie is radicaal kritisch’, dan zou je zeggen dat Wilders een radicaal filosoof is, maar daar gaat ook te ver. Hij heeft geen alomvattende visie ontwikkeld op de hele politieke wereld.

De beweging van Wilders is met zijn ‘nieuwe bewustwording’ een ‘beschermingsbeweging’ geworden ten aanzien van de scheiding tussen kerk en staat. Een one-issue-beweging dus die de islamisering van het Westen tracht tegen te gaan, al dan niet terecht.
De enige (vraag)stelling die over Wilders’ PVV kan worden opgesteld is de hypothese dat het een protestbeweging is zoals de provo’s uit de jaren zestig. Want Wilders is duidelijk provocerend en niet ludiek. Een nieuwe maar harde provobeweging. Niets méér, maar ook niets minder want PVV is op weg naar een radicale verandering van het politieke landschap in ons land.

Kortom, een niet ludieke provo en daarmee weer anders dan de provobeweging uit de jaren zestig.
Onderzoekers van de vakgroep politicologie of politieke filosofie mogen nu na voorwerk van hun collega-wetenschappers (de commissie bestond uit een bestuurskundige, historicus en antropoloog) écht aan het werk!
Maar vanuit het besef dat Wilders met zijn gedachtegoed alléén maar als 'niks' kan worden getypeerd, zoals hierboven betoogd.
Wilders is 'niks', geen extreem-rechtse, maar een nikserige puber die trauma's van zichzelf afschreeuwt en dat gaat vanzelf wel over.
Zoals 'Niet Niks' als jongerenbeweging overging. De politiek is immers kortademig.

Schrijver: De wetenschapper, 6 november 2009


Geplaatst in de categorie: politiek

2.0 met 10 stemmen 331



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)