Alle inzendingen over Fluisteringen

...verbeelding, waar onsterfelijke verhalen uit voortkwamen. De vernuftige Efteling behoudt de fluisteringen der oudste volkssprookjes.

Ik werk niet met leerlingen die slecht of niet luisteren. Zij fluisteren in grafstemming en weten van geen enkele remming. Elke nieuwe leerling neem ik aan, bij gebrek aan fatsoen, werkelijk respect en geduld... wat ik voor de aarde duld. Míjn geduld en doortastendheid voor een betere wereld.

Een hotelkamer als zoveel andere, maar op de een of andere manier toch niet vergelijkbaar. Rechts twee keurig opgemaakte bedden met twee leeslampjes erboven, waarvan er één het direct af laat weten. Links een bureau waarop een kolossale televisie prijkt, die we uit pure balorigheid toch even...

haiku: Het wuivende gras, gedicht, sprookje, jong of oud, steeds blijft dat spreken. tekst in proza: Die polderweiden in de zonneschijn vol hoog pluimgras, dat sierlijk en fluisterend heen en weer zwaait in de zachte wind... In vele gedichten, vertellingen en kinderrijmpjes wordt dit...

Mijn blik verzacht om de glans van d'avondzon en de bedenking dat je als kind leerde praten en je als ouderling opnieuw leert zwijgen, luisterend naar je eigen hartslag die over het leven vertelt en waarbij je denken in de fluisterende stilte blijft hangen. Speels laat je je even vangen in de...

Zo ging ik een keer voor een jonge vrouw staan en riep: Ik vind dat jij prachtige grote hangbebeborsten en een schitterend kukunstwerk van een a achterwerk hebt, maar je moet er niet zo opzichtig drie ddd mee draaien, mijn horror mmm monen k kraaien jouw hooiberg tot mijn speld! Ze ging...

Sinds de nieuwe bewoonster is gearriveerd in het appartementencomplex in de Nassaustraat schijn ik me toch al wat meer comfortabel te voelen en strek ik mij wat geruster uit aan de andere kant van het portaal, van de muren die ons scheiden. We hebben al kennisgemaakt en ze is nu bezig met de...

Ik wachtte op een aanraking. Een arm om me heen, iemand die zei dat het allemaal wel goed kwam. In plaats daarvan stond ik huilend te troosten en blind te leiden. Het kon niet. Het gebeurde. En ik, ik smachtte zo verschrikkelijk naar een aardig woord, een lieve fluistering, een zachte hand op...

Waarom zijn Israël en de Palestijnen bijna tien jaar na de laffe, gruwelijke moord op Yitzhak Rabin nog nauwelijks een stap verder in de onderhandelingen voor een vrij Palestina? Jij en ik weten het: niet willen toegeven aan de waarheid die als een grauwe sluier, gehuld in kolommen rook, aan...

Ik wil versmelten met jou, één zijn. Ik wil in je hals ademen, terwijl jij zachtjes hijgt. Ik wil je warmte voelen, mijn handen op jouw buik. Ik voel hoe jouw zachte duimen een spoor over mij rug trekken, ik sidder van genot. Laat dit moment nooit overgaan, laat me in jouw verder bestaan. Ik...

De muur van de tuin is helemaal groen bedekt door een woud van kleine fluisterende handen, waaronder teer leven schuilt. Dat bestaan is een verborgen, krioelend rijk. Pasgeboren zangertjes laten hun drukke stem horen. Hun keel en maag is vol schreeuwende eetlust. Die piepjonge vogeltjes wippen...

Gevoelig hart gestolen en nog veel meer dan dat Close zo innige verbondenheid, twee-eenheid zo intens Rijkelijk knus warm vertrouwen langzaam geduldig verworven Liefste maat me zo indringend met bruine lodderogen betoverd Spijt ongeloof onthutst, gewoon heftige dip Hooguit geeft men je nog...

Gaat ie dan! Een sportcolumn over biljarten. Voor hen die niet weten wat biljarten is: Biljart is die sport waarbij de sportcommentator op TV altijd gaat fluisteren zodra een biljarter met een eind hout tegen een bal gaat slaan. Stoten, noemen ze dat en dat is veelzeggend. Een van de...

Gaat ie dan! Een sportcolumn over biljarten. Nadat ik, zonder verdoving, plotseling op tv met een biljartwedstrijd werd geconfronteerd. Voor hen die niet weten wat biljarten is: Biljart is die sport waarbij de sportcommentator op TV altijd gaat fluisteren zodra een biljarter met een eind hout...

Verslaafd aan deze sport staat (jaja ik weet het, volkomen fout) de tv praktisch de hele dag aan, ehhh, tenminste als er uitzending is. Nou moet ik zeggen dat de diverse netten ervoor zorgen dat die verhipte kast (lees tv) dus gemiddeld rond 12 uur aanstaat! Blij als ik ben met een man die geen...

Het was half drie in de nacht. De overgordijnen waren verlicht door de volle maan. Opeens een harde bonk. Dini schrok wakker en richtte zich half op en wilde Kees wakker maken, maar hij lag niet naast haar. Ze schrok, waar kan hij zijn, dacht ze. Ze deed het lampje op het nachtkastje aan. Toen...

Ik tik zenuwachtig met mijn pen op tafel. 'Hou eens op' wordt er achter mij gefluisterd. Het zweet breekt me uit. Ik had me toen ook niet ziek moeten melden! flitst er door me heen. 'Meester'fluister ik schor, 'mag ik naar het toilet?' De meester kijkt me door zijn wazige brillenglazen...

Met al de kracht die nog in zijn lichaam aanwezig was, duwde hij moeizaam zijn ogen open. Kijken! Dacht hij vermoeid, blijven kijken! En hij keek, zijn angstige, blauwe ogen richtten zijn blik op de bewolkte hemel. Maar hij zag het niet. De grijze wolken maakten langzaam plaats voor kleuren. Groen,...

(voor Olivia Mariamne Devenish-Raffles (1771 - 1814)) Je bent geboren op 16 februari 1771 in India en je groeide op in Ierland. Jouw vader was George Devenish. Op 26 mei 1793 trouwde jij in Fort St. George in Madras met Jacob Cassivelaun Fancourt. Hij was een assistent-chirurg in het 71st...

Ik houd van het proza, dat als een man op mij toekomt, met schitterende ogen, met een luide stem, ademend, en met grote gebaren van handen. Ik wil de schrijver er in zien lachen en schreien, horen fluisteren en roepen, voelen zuchten en hijgen. Ik wil, dat zijn taal als een tastbaar en klinkend...

Harry is niet meer en met hem ging Henriëtte heen. Hij liep de verkeerde man tegen het frêle lijf. Een mokerslag werd zijn ondergang. Twee weken geleden schreef ik hier over de boosheid en de pijn. Alle kranten berichtten over de dood van een bijzonder mens. Aandacht. Aandacht, daar was...

...de palmen van hun hand. Verrast werd ik door de fluisteringen die mijn ogen toe zouden dekken en me met alle mogelijkheid probeerden te kalmeren. “Ga maar slapen. Morgen zal alles beter zijn.” Na een deken van rust die op mijn schouders werd gelegd, durfde ik de leegte toe te...

Ineens dringt het tot me door... 20 juni, vaderdag... De winkels liggen vol met cadeautjes voor de allerliefste vader van de hele wereld! Mijn maag krimpt ineen, ik voel tranen opwellen in mijn ogen... ik loop naar huis rechtstreeks naar mijn kamer... huilend val ik op mijn bed... wat is dit hard...

Mijn gedachten zijn ver weg, ik ben afwezig.. Ik kijk omhoog, naar de blauwe hemel, die stilte, die vrede.. langzaam strijk ik mijn vleugels uit en zweef omhoog, de wolken vormen een dichte massa boven mijn hoofd, langzaam wijken ze uiteen, vormen een doorgang. Ik hoor de wolken...

Er glipt een slangachtige draak door een kier. Hij sluipt naar de haard, sist naar het aanrecht. Zijn pluizige klauw krast in de eiken tafel. De vork van zijn tong prikt een kruimel weg. Ik weet nog van niets, sta in de keuken, kluts een ei in een kom, giet de gele pap in de pan. De gasvlam...

Gisteren was het weer zo ver, iemand sprong voor de trein. Iemand die graag dood wilde. Helaas is die persoon zwaar gewond naar het ziekenhuis afgevoerd, zit de machinist nu ziek thuis met een trauma, zijn veel passagiers te laat op hun werk gekomen, heeft een team van artsen de nacht door moeten...

Het weekend staat te glunderen voor de deur. De avond rijpt en ik doe vanavond niets meer. Het plan om nog een glas te heffen in De Gesmolten Steen, een hippe tent in de stad, heb ik veilig opgeborgen in mijn binnenzak. Morgen vis ik het terug op, en vouw het open en dan gebeurt er iets. Er...

Als ik schreeuw, luister je. Als ik praat, antwoord je. Als ik fluister, versta je me. Ik schreeuw tegen hen die mij aanvallen, die niet naar mijn grenzen luisteren. Ik maak kapot wat mij wil beschadigen. Ik val aan, ik vecht. Ik streef naar een overwinning, blind voor het verlies. Ik...

Land van verdwenen bossen, van verdoemde aarde. Reiziger in een zwarte mist. Ontsloten aan het ziende oog, als overlevende op deze lichtloze dag. Luisterend naar gepiep en gebrom, lekkende kranen, fluisterende onzichtbare stemmen. Badend in het stinkende...

Het was herfst en het leek alsof de natuur haar ritme en de cadans van haar seizoenen met overtuiging en overgave volgde. Regendruppels tikten eerst een voor een tegen de ruiten, maar zij vulden gaandeweg het hele vlak van het venster. In een cirkel zijn paddenstoelen opgerezen in het plantsoen...