Alle inzendingen over Kanarie

Toen de crisis het meest aangreep, in het hart van de desastreuze gebeurtenissen, zond het Opperwezen of wie je daarvoor aan moet zien mij een droom, een wonderbaarlijke droom over een citroengele kanarie, over mijn inmiddels overleden kanarie. Het beestje was tam geworden en ik kon het op mijn vinger dragen.…

Maar wat moest ik in hemelsnaam met een kanarie! Een hond, een kat, voor mijn part een wandelende tak! Maar kom niet aan met een kanarie. Dat is toch meer iets voor oudere dames.…

De heer Kanarie kan niet meer. Hij heeft aan wethouder Den Bulder uitgelegd hoe belangrijk het is. Hij heeft het aan alle fracties in de gemeenteraad uitgelegd en iedereen is vol begrip en wil wel toegeven, maar helaas, helaas, het kan niet anders. ‘Maar waarom, waarom dan niet?…

Mijn heftige tranen vloeiden en toen mijn kanarie bij de dierenarts gearriveerd was haalde de ongenadige dood het dier in. Ik mocht het lijkje op de tafel van de arts nog aanschouwen....…

En tijdens de lange, doelloze uren waarin leegte, eenzaamheid en verveling en nutteloosheid aan mij vraten als een kankergezwel, was hij bij me, mijn enige gezelschap; mijn citroengele kanarie.....…

Beter ook, want jemig een kanarie onder je handen dood laten bloeden is wel het laatste wat een mens wil!…

De kanarie, tot voor kort levenslustig en vitaal, is nu van de ene op de andere dag gehandicapt, verminkt en getekend voor het leven; het zal nooit meer goedkomen met het pootje.…

In een advertentie in een winkel had ik gelezen: "Te koop: goed zingende, gezonde kanarie". De man was het beestje komen brengen, te samen met de grote, witte kooi. De totale prijs bedroeg 30 euro. Vanaf dat moment vergezelde hij mij: mijn Pietje met het "punk-kopje" vanwaar grijze en gele veertjes parmantig omhoogstaken.…

Hele gesprekken voer ik met onze kanarie die de geweldige naam Swiebertje meekreeg, een naam waar hij dus absoluut niet naar luistert, niks mee heeft en we kunnen hem roepen wat we willen, reageren doet ie pas als bijvoorbeeld de radio loeihard aanstaat, de stofzuiger aanstaat of er andere geluiden zijn oren binnenkomen. Dat dus.…

De kanarie, tot voor kort levenslustig en vitaal, is nu van de ene dag op de andere gehandicapt, verminkt en getekend voor het leven; het zal nooit meer goedkomen met het pootje.…

De kanarie, onbewust van en onwetend over menselijk getob, heft hoge tonen aan en de vissen draaien fluks hun rondjes in de kom Er is eigenlijk niet veel aan de hand, maar op een dag wordt het levenloze lichaam in het flatje gevonden.…

In die tijd hield ik in mijn kamer, in een kooi, een kleine citroengele kanarie die op zijn kopje een mosgroen vlekje droeg..... Vaak, als de tranen opwelden achter mijn ogen om mijn eenzaamheid en armoede vroeg ik het beestje: "Zing eens een liedje voor het vrouwtje".…

Voorbeelden: kat, hond, kanarie, goudvis, huismuis. Bevindt het dier zich níét in uw woning, of brengt het daar níét het grootste deel van de tijd door, dan kunt u er van uit gaan dat consumptie tot de mogelijkheden behoort. Voorbeelden: koe, varken, kip, haring.…

De jeugdige Bjarne kon zich aan de andere kant wel voorstellen dat het Kees fascineerde hoe zijn welbespraakte buurvrouw aan haar gele kanarie hechtte en de vogel een geheel eigen melodie had leren zingen.…

Hamster, cavia, kanarie, konijntje. Maar ook dat musje dat tegen de autoruit fladderde, via het open dak op mijn schoot belandde en daar ter ziele ging. Verdriet ook om dat jonge poesje dat ondanks een operatie bij de dierenarts moest achterblijven. Niet alleen kinderverdriet.…

Beginnende met wat kleine nietszeggende boodschapjes te doen, thuis komende even koffie drinken met zijn twee, onze Swiebertje (kanarie die er ook uitziet als voornoemd persoon);verschoond, de vaatwasser aangezet, die liet weten dat vol- dus ook vol is?…

Nu hadden we toch een zingende kanarie....…

Deze dagen is er een kanarie, wellicht ontsnapt uit een kooi als een gele vlag neder gedaald. De zuiderling, niet wintervast die zijn wijsjes zingt, luidruchtig en mooi. Samen met de andere vogelsoorten een nieuwe compositie toont.…

Zo iemand mag nooit en te nimmer meer een huisdier houden, nog geen kanarie!…

Als ik van huis ga, staat nog een volle, ronde, bleke maan aan de hemel en heeft mijn kleine, lichtgele kanarie nog het kopje in de veren. Ik passeer de kruising, loop langs de rotonde en langs de straten die ik zo vaak voorbijgelopen ben, maar nu met een andere bestemming. Een vroege, eenzame fietser, de koplamp fel oplichtend, begroet mij.…

De brandlucht bereikte alle verdiepingen, maar wonderlijk genoeg bleek bij binnenkomst in mijn flatje dat mijn kleine, lichtgele kanarie opgewekt en onverminderd zijn lied aanhief, waarop hij mij iedere dag trakteert. Toen de bomen vol in het blad stonden, twee maanden na de brandstichting, stond het flatje op de bovenste verdieping leeg.…

Het werd hoe langer hoe duidelijker dat de verdergaande afbraak van de Verzorgingsstaat meer dan ooit werd afgewenteld op de fragiele schouders van de zwakken, weerlozen en kwetsbaren, die, als de arme, tere kanarie die men eens meenam het meest gevoelig waren voor de verpesting van de atmosfeer van een heel tijdperk en een hele maatschappij door geld…

Als ik van huis ga staat nog een volle, ronde, bleke maan aan de hemel en heeft mijn kleine, lichtgele kanarie nog het kopje in de veren. Ik passeer de kruising, loop langs de rotonde en langs de straten die ik zo vaak voorbijgelopen ben, maar nu met een andere bestemming. Een vroege, eenzame fietser, de koplamp fel oplichtend, begroet mij....…

Als ik van huis ga, staat nog een volle, ronde, bleke maan aan de hemel en heeft mijn kleine, lichtgele kanarie nog het kopje in de veren. Ik passeer de kruising, loop langs de rotonde die ik zo vaak voorbij gelopen ben, maar nu met een andere bestemming.…

Als ik van huis ga, staat nog een volle, ronde bleke maan aan de hemel en heeft mijn kleine, lichtgele kanarie nog het kopje in de veren. Ik passeer de kruising, loop langs de rotonde en langs de straten die ik zo vaak voorbijgelopen ben, maar nu met een andere bestemming. Een vroege, eenzame fietser, de koplamp fel oplichtend, begroet mij.…

De Harzer(kanarie) zingend met R klanken, “Liefde” die de rede wil verzachten. Mensenkind geboren zonder woorden, het zuigreflex herboren. De zindelijkheid verbroken. Veel handen maken licht werk. Tenzij u wordt geknecht. Verwarde knopen, waar is “De Zuidertoren”? Westenwind, lichaamsvocht, gematigd zonlicht opgezocht.…

Hij dacht hoe eenzaam zijn kanarie was. Aan kachels die niet wilden branden, computers die niet opstarten, auto’s die in de file stonden, aan straatlantaarns die niet branden. Hij dacht aan vuurtorens die vergingen zonder vuurtorenwachter, aan een Bic-pen die opgedroogd was, een puntenslijper die in een vergeten hoekje lag.…

Op weg naar onze (groot)ouders in een kanarie-gele Citroën kwamen wij altijd door Irnsum (Jirnsum). Eén van de dorpen die wij onderweg door reden op weg naar het waterrijke zuidwesten van Friesland (Fryslân). Het merengebied van deze ruim van water voorziene provincie, waar de wortels van mijn bestaan hebben gelegen.…

Weer veel eeuwen later werden de Kanarie-eilanden naar deze “canis” genoemd.…

Dan zien we de zon onder gaan, met een mooie lucht en het gezang van een roodborstje en merel en van mijn kanarie. Het is half elf, Margreet en ik drinken wat in een café waar het rustig is en jazzmuziek klinkt, we hebben het over kunst en cultuur, ze leest mijn laatste verhaal en we moeten lachen.…