Alle inzendingen over Roos

Uit: onzetaal.nl - Iets onder de roos vertellen betekent 'iets vertellen waarvan je niet wilt dat de luisteraar het verder vertelt' - In het geheim, onder beding van geheimhouding, aldus Van Dale. 'Onder de roos' is een vertaling van het Latijnse 'sub rosa'. In de Middeleeuwen gold de roos als symbool van stilzwijgendheid.…

het is al weer 29 jaar geleden dat ik mijn eerste liefde in het oog kreeg, ik weet het nog goed. ik stond te wachten op mijn kleine zusje bij school. opeens kreeg ik een jongen in het oog. hij leek me aardig, ik vond hem knap en hij zag er niet bepaald dom uit. ik zette dus steeds een stapje dichterbij en begon een praatje met hem. hij vertelde…

Ben ik wakker of droom ik dat ik wakker ben? Best wel een leuke zin eigenlijk, om een boek mee te beginnen...alleen je hebt altijd door dat je wakker bent of niet...of zou dat bij andere anders zijn? Stom eigenlijk...dat je in je arm moet knijpen...voor dat je wakker bent...typisch iets uit een boek...rood hoofd krijgen...dat is ook meestal in boeken…

Zag jij mijn roos?? Hoe dik die was ?? Voelde jij hoe taai die was?? Had jij mijn schaar ooit in je handen, knipte jij er mee?? Ze waren erg oud die takken, ik denk wel 20 jaar of meer oud. 'Dat wil niets zeggen; ik knip mijn roos zo af'. - Ja kan, maar mijn roos is jouw roos niet!!! En jij kan dat NIET beweren.…

Deze roos is voor jou...…

Je bracht mij een roos en ik tekende jou uit in zacht potlood, maar die eerste keer bleek de laatste. En toch ben ik je eeuwig dankbaar.…

Eindelijk, moegeworden, zei ze: “Doe mij toch maar de roos”. Li liep naar de struik, sneed de roos af en met een buiging schonk hij Hsu de bloem. Dat gebaar toverde een gelukkige glimlach op haar lippen en eindigde de verduring zoals de meester had gezegd.…

Rose… Op haar zusters bruiloft werd er flink gefeest. Rose had het erg naar haar zin….ze zag er lief uit maar niemand overtrof natuurlijk de bruid. Patrick haar jongere broer liet haar lachen … Rose… En daar was ook haar neef. Lang hadden ze elkaar niet gezien. Tijdens het dansen besloot ze even naar haar kamer te gaan…heel vlug.…

Mijn ogen dwalen af naar de roos in zijn hand. Wat moet die man met een roos? Heeft-ie een vriendin, een geheime liefde? Weet zijn vrouw dat hij met die roos over straat loopt? Hij praat nog even door, merkt dan mijn verminderde belangstelling en kijkt naar de roos. "Zo, ik moet maar weer eens verder.…

Net zoals Roos.…

Maar ja, hij wist het zeker: Hij zou terug gaan naar Roos. Toen ze om 8 uur ´s morgens de straat van Roos in kwamen rijden gaf Roos hem nog een keer een kus en hij stapte uit zonder wat te zeggen. Hij pakte snel zijn spullen uit de achterbak en belde aan bij Roos. Ze deed met een slaperig hoofd de deur open. ‘ Wat doe jij hier?…

Op 14 februari zag ze hem lopen, met een roos in zijn hand. Hij keek haar aan, en ze glimlachte. ‘Mooi he,’ zei hij. ‘Ja zeker,’ zei ze. ‘Van wie heb je die gekregen?’ ‘Geen idee,’ zei hij, ‘maar het is een heel lieve boodschap. En de roos is zo mooi… het moet vast een bijzonder iemand zijn.’ Ze glimlachte weer, en hij liep verder.…

Ach, soms kan ik er ook geen touw meer aan vastknopen en drink ik een lekker glaasje rosé, zodat de touwtjes weer een stukje losser zitten.…

Het valt in dit sprookje dan ook helemaal niet op dat Roos haveloos haar had, omdat ze ook zo heette: Roos Haveloos dus. Op een willekeurige dag zat Roos Haveloos, laten we toch maar Doos zeggen, of liever Doosje aan de oever van de Vliet te mijmeren.…

En dan roei ik de ongewenste sprieten uit, cultiveer het groen opdat de bloei er weer in komt, een roos bekent sinds jaren vergeten kleuren en geuren. Nog eenmaal gaat hij naar buiten, zijn lijf steunt zwaar maar hij geniet. Het was het wachten waard, zie ik hem geluidloos zeggen.…

Het duo Baudet en Roos. Peppi en Kokki revisited. Ze hebben de smaak te pakken en zullen het land blijven teisteren met lachwekkende referenda. Geholpen door de nerds van Geen Stijl willen ze nog weleens zo'n uitgerekt media momentje. De een is de personificatie van de zelfgenoegzame studentikoze bralleput.…

‘Jufrouw Roos, er is hier iemand die u wil spreken”. Meteen kwam Roos naar de deur toe en keek vol belangstelling naar onze Bram. “Dag meneer wat kan ik voor u doen”, vroeg Roos. Ja, zei Bram, weet U: ik wandelde net in het bos en ik hoorde iemand huilen.…

Een roos op zijn schoonste moment getroffen door de zoeker. Jaren geleden was ik op zoek naar een afbeelding van een witte roos die ik wilde gebruiken om te visualiseren bij een poging tot meditatie.…

Hij knipperde even met zijn ogen, keek om zich heen en richtte zijn blik weer naar de roos. De magie was verdwenen, al was de roos nog even hardnekkig in haar statige schoonheid en verleidelijke geur. De reiziger deed een stap achteruit, legde zijn hand op zijn hart en maakte een diepe buiging voor de roos.…

(voor Martin Ros) Wat was hij moe van de a-literaire wereld en tevens van zijn held Chateaubriand, al had hij dat niet door, het zinloze geharrewar, de draaikolken die men in stand houdt. De ongeschoren mankepoot liep als een geroutineerde parvenu naar het primitieve spreekgestoelte.…

Als hij aan de beurt is legt hij voorzichtig een rode roos op de balie. Ik zie hoe de man aandachtig de muntjes bekijkt die hij uit z’n portemonnee haalt. Het meisje aan de kassa voelt de situatie goed aan en pakt de roos zorgvuldig in. Valentijnscadeau? Ik hoop het wel.…

Ik ben een meisje van zeventien, ik woon in een stad in het noorden van het land, in een appartement met mijn moeder, in een buurt omgeven door bomen, scholen en speeltuinen. Ik vind, of vond, mijn leven altijd redelijk gemiddeld, maar besef me vaak genoeg dat dat eigenlijk best mee valt. Mijn school grenst aan de villabuurt, net tussen de stad en…

O, zeg dat dan meteen…… Roos Franka xxx…

Het was weer Roos die uitkomst bracht. Ze klopte tegen de keukendeur. Ze keken om. Roos kuchte. ‘Neemt u mij niet kwalijk, maar ik hoorde u praten.’ ‘Ja Roos?’ ‘Nou, het zit zo.’ Ze kuchte weer. ‘Beetje verkouden, Roos?’ ‘Nou, ik sprak dikwijls met uw tante over de dingen hier in het dorp. Dat vond ze leuk om te horen.’ ‘Wij ook, Roos.’…

“Juist”, zei de derde, “we onderhouden die roos, zodat ze voor onze kinderen, onze kindskinderen en vele generaties erna tot voorbeeld mag dienen voor de weg die ze moeten volgen.” “Hoe zult u die roos dan kunnen bewaren voor de eeuwigheid?” wou de reiziger weten.…

‘Lekker Roos. Daar komt een mens helemaal van bij. En je croissants zijn helemaal het einde.’ Roos glunderde. ‘Dank u wel, mejuffrouw.” Haar eigen grapje. ‘Zullen we op het terras gaan zitten, Mel? Ik heb zin in een peuk, maar ik mag van Roos niet in de tuinkamer roken.’ De eerste keer, dat Albertus zijn eigen versie van haar naam gebruikte.…

People Ecuador verwacht veel van de eetbare roos. Ze hopen de markten te gaan bestormen met dit nieuwe product. Gelukkig is het kweken van de eetbare roos mensenwerk en vraagt het veel menselijke verzorging omdat het een organisch product is.…

Toen Rose weg ging had ze nog dromen. Dat er ooit voor haar iemand zou komen. Hannah… Is uiteindelijk gevlucht…Drie keren is ze getrouwd geweest Maar nu is ze weer alleen. Liefde kon ze niet meer geven. De nonnen hadden alles van haar genomen Net als Rose geloofde ze niet meer in barmhartigheid Hannah… Maar het ergste was toch wel.…

tip: Mon amie la rose, Françoise Hardy…

Roos in de knop, al het begin heeft het einde al in zich. Illustratie, Joke de Groot…