Alle inzendingen over TANKA DANSEN SPEL VRAAGTEKEN

Toch wordt deze zwaarmoedige omgeving opgefleurd door een heel klein spel. Een vink en een roodborstje vliegen laag boven de grond, snel buitelend om elkaar heen, waarbij hun veren een bont schemerspel tonen van kleuren, die soms weer opblinken. Dansen die vogels met elkaar of hebben ze ruzie om wat eten?…

De Haiku: een dichtvorm uit de zeventiende eeuw afgeleid van de tanka, bestaat uit 3 regels van 5-7-5 lettergrepen. En net als de Tanka niet bedoeld te rijmen. De Senryu: de vorm is hetzelfde als de Haiku, maar is vaak geestig bedoeld en gaat min of meer over de mens.…

Ik zet een vraagteken bij dit recht en de toepassing ervan.…

Kerstmis… Bij dit feest komt de menselijke huichelachtigheid wel heel sterk naar voren. Vrede op aarde.. Om spoedig weer door te gaan met ruzie en twisten. Zouden de Amerikaanse militairen in het Midden-Oosten soms ook uit volle borst over vrede op aarde zingen? Ja, achter in hun hoofd hopen zij dat natuurlijk wel, hoe ver dat ook van hen af is. Maar…

Vraagteken. Zoals gezegd weet ik het ook niet. Voelt soms eigenlijk wel goed aan die onwetendheid. En zo gaat het leven door. Een leven vol vragen. En wij maar zoeken naar het antwoord. Kijkende in de horizon hopen wij die antwoorden te vinden.…

Dat is een vraagteken, dat een heel mensenleven kan vergezellen, ofwel een puzzel, die steeds opnieuw in elkaar gezet mag worden.…

Tanka Mensen zien filmen en bewegende schermen. Vroeger kon dit niet, maar de eigen verbeeldingskracht werkte dan des te sterker. Prozatekst Tegenwoordig worden we erg verwend met mooie filmen, computerprogramma 's en allerlei boeken met onnoemelijk veel afbeeldingen.…

Tanka een zwerm goudhaantjes vliegt tussen natte bomen: winterse kaalheid wordt versierd door mengeling van ronddraaiende kleuren. Tekst in proza Het park aan de rand van de stad is vol doorweekte grasvelden en natte, kale bomen. Opeens vliegt er een zwerm goudhaantjes tussen de stammen heen en weer.…

Tanka De wintermorgen toont drie ooievaars, staande op lantaarnpalen. Is het koude Vaderland beter dan Afrika 's zon? In proza Op een wintermorgen fietste ik van Breda naar Made. Drie lantaarnpalen aan de weg hadden een ooievaar boven op zich. Ik keek er met grote bewondering naar en was erg verbaasd.…

Tanka Het krentenboompje ligt al lange tijd, geknakt; halsstarrig levend siert zijn wijde bloesemkroon de dorre bosgreppel; Tekst in proza Het mooie Ulvenhoutse Voorbos bezuiden Breda is in de maand April vol prachtige krentenboompjes. Eén daarvan ligt allang geknakt neer: de stam vormt zo een scherpe hoek.…

Tanka Een middag vol zon; die plensbui van vanmorgen blijft steeds rond waren als verfijnde dwergregen: bomen halen diep adem. Tekst in Proza: Gelukkig, de voorgenomen fietstocht kan toch doorgaan! Die kletterende pijpenstelen van enkele uren geleden gaven de nodige vraagtekens. De zon belooft een heerlijk ritje.…

Al meteen bij het sollicitatiegesprek met de Grote Opzichter Dromen werd hen gevraagd hoe hun relatie was met de fijnstoffelijke wereld van geestelijk spinrag waar heden, verleden en toekomst in nevelen van veelkleurige dampen kiekeboe spelen met ons mentale bevattingsvermogen.…

De wijsgeren van de klassieke Oudheid zetten bij het woord "nederigheid" wel eens een vraagteken. Levensbeschouwers, die opzettelijk met smerige of gehavende kleren gingen wandelen.... Christenen, die opvallend slaafse werkjes gingen opknappen...…

Tanka Bloempjes en sprietjes ontluiken tussen stenen, naast de hoge muur. Hier spreekt Gods Schepping: klein, teer, maar onoverwinnelijk. Prozatekst: Grote, nieuwe gebouwen met mooie hoge stoepen...…

Tanka Boven bergweiden verrijst de Matterhorn als een kaboutermuts; zijn puntig wit eerbiedigt stil kijken én driest voortgaan. Tekst in proza De zo bewonderde en gevreesde berg torent als een hoge, witte kaboutermuts boven de mooie weiden vol bergbloemen. De spitse punt ervan hangt enigszins naar voren.…

Dansen om hem heen, schijnaanval, hij slaat die af, maar een ander aapje plukt wat zilver van zijn rug. Zo zal het altijd gaan, we dansen onder de maan.…

Klikkelitik, klikkelitak, ijzers onder schoeisel dansen benen onder het lijf vandaan. Ginger veegt hautain haar rode lokken van het bezwete voorhoofd, rokkend ontbloot ze draaiend in passie weergaloze benen. Gloeiendheet druppel ik na, het bestek vraagt vervolgens om lepels, eetlepels. De zon schijnt op mij.....…

De zaal dwong me om te dansen. De andere mensen dansten mee. Een rood gekleurde deinende massa. Het was fijn dat ik de muziek kon herkennen. De rugzak voelde even minder zwaar. Ik zag ook andere mannen die vermoeid raakten. Ik had niet veel ruimte nodig. Mijn benen liepen overal tussendoor. De dagen dat ik had lopen denken waren vergeten.…

“Dus de zin van het leven…” “Is een vraagteken!” vulde de oude aan. “Neenee, wat ik wil zeggen is…” “Een vraagteken!!” onderbrak de oude hem weer. “Nee!”, riep de jongeman kregelig, “mijn vraag is…” “Een vraagteken!!!” juichte de oude, waarbij hij in zijn handen klapte en wederom begon te lachen. “Wat is er verdomme zo grappig!!?”…

Tanka: Koolmezen springen in het winterbos rondom varens, nog steeds groen; schuilen hier misschien sporen, die gezond voeden kunnen? Prozatekst: Het is druilerig weer. Fijne druppeltjes tikken op bladeren en takken, geven het bos een enigszins nevelig aanzien.…

Tanka Langs heel de dakgoot van de boerderij hangen grote ijspegels: zwaarden, waarin platina met diamant samen glanst. Prozatekst Het is best vermakelijk om als bezorger van de NRC door het winterse dorp Teteringen te fietsen.…

Tanka: Zomeravondbos: zacht, lieflijk geurend strelen zuchten het lover, waar verborgen leven wacht op een strijdperk bij nacht. Tekst in proza: Wat is het heerlijk om op een mooie zomeravond door het bos te lopen, terwijl er een koele of zoele zucht door bomen en struiken gaat.…

TANKA Op het weilandje staan wat dorre bomen; één is vol bloesem: een schilderachtig aanzien van de vergane boomgaard. PROZATEKST Ergens bij Teteringen staat een klein oud boerderijtje, waar nog enige dieren worden gehouden. Op het malse weilandje staan wat bomen verspreid.…

Ik hoop dat al mijn favorieten op 1 januari de pijp aan Maarten geven, dan kan ik dansen op hun graf.…

Er zijn nog steeds mensen die denken de danse macabre te ontspringen, onschuldig was ik mijn handen. De knekeldans echter is knokend in rammelende botten niet te vermijden. Wij zijn mens en zullen verrotten.…

Tanka Luid schalt het zaaltje; feestvierders staan dicht opeen. Muren vol scheuren scheppen ruime geest, stemming van laat je gaan, hoe dan ook. Tekst in proza Bij het vrolijke feest van vlak voor de vastentijd is het beschaafde café prop- en propvol.…

Tanka De grootste zegen, die een ieder mag wensen voor 't wijde leven, is steeds vreugde te vinden in daags gebeuren en doen. Prozatekst We kunnen veel plannen maken voor de verre of de nabije toekomst. We mogen heel wat willen. Wat? Straks een verre reis maken, misschien zelfs om de wereld heen?…

De vorige zin verdiende een vraagteken, gelijk het idee van splitsen in gedicht en proza. Wat ik wil zeggen is dit, op deze site kan alles en niets, een splitsing halveert gemeende woorden, een splitsing zal het woord vermoorden. Met een ferme hamerslag spijker ik de deur van de redacteur. Dicht !…

Tanka Huizen vol scheuren storten in, zijn verbrokkeld, verdwijnen geheel: op het gehavende zand bloeit een prachtige wildtuin.…

Met een bepaalde regelmaat breng ik mijn sprookjesachtige pennenvruchten op de site www.nederlands.nl. Tja, wellicht heb ik een neurotisch brein vol denkbeelden, die schots en scheef staan, kant noch wal raken. Ik heb nu eenmaal behoefte om dit naar buiten te gooien.... Dring ik deze verhalen mijn lieve lezers te veel op? Begrijpelijkerwijze lezen…