Alle inzendingen over Uniformen

Ik zat op de Dam, aan het genieten van wat mijn eerste joint moet zijn geweest. Ik zag de massa's om mij heen trekken. Opeens trof mij een angst. U kent het wel, een plotse uit het niets opkomende vlammende angst die mijn hele lichaam in de hoogste staat van alertheid bracht. Een man in uniform...

De nieuwe uniformen van de Turkse stewardessen laten te veel aan de verbeelding over.

Zeventien was ik, een eeuwigheid geleden en in opleiding in Simeon en Anna op de Kruiskade toen nog, inmiddels staat er een nieuw pand aan de andere kant van Rotterdam. Ik mocht aan het werk op de afdeling "valide heren" wist niet eens wat het betekende maar daar kwam ik snel achter. Je had twee...

...en maten; zowel mannen als pakken. Naast uniformen, maatpakken en andere bedrijfskleding zijn er de nodige verkleedpakken. Met het oog op het naderende sinterklaasfeest, vraag ik mij stiekem af of er liefhebbers van Piet- en sinterklaaspakken bestaan, zgn. sinterklaasgroupies of mensen...

Het leek een rustige middag te worden bij de Huisartsenpost. De pastelkleurige plastic stoelen schenen te wachten tot ze bezet zouden worden door patiënten. De artsen zouden het vermoedelijk niet druk krijgen die middag. Het was rustig totdat een meneer, vergezeld van een corpulente dame,...

...ook meteen afstand van mensen die wel in zwarte uniformen naar Nederland komen en zeggen een fan van Wilders te zijn. Wilders stuurt ze niet aan. Wilders is er niet van gebaat. Hij is geen Hitler. Maar ik raad Wilders zijn kiezers toch met klem aan het boek ‘Het falen van de...

Daar droomt toch elke vrouw van, hij is jong en autoritair, draagt een uniform en is ook nog een beer van een vent. Scheldt de buren uit vanwege hun schijthonden, verwerpelijke uitwerpselen van de maatschappij, ruim je eigen rotzooi op. Ik begrijp hem, heb dezelfde behoeftes gehad, stond ooit...

Wat een ervaring en wat een misère zeg! We proberen gewoon bij de winkels te komen en dat gaat, mits je netjes de regels opvolgt, nog heel erg goed mag ik wel zeggen, maar dan, vanuit het niets besluit de draaideur een soort van eigen leven te gaan leiden en zegt: stop als ik op de helft ben....

In de oorlog heb ik als opgeschoten jongen de Duitse bezetting meegemaakt. In 1939 was mijn vader opgeroepen weer in militaire dienst te treden. Hij werd als soldaat bij de luchtdoelartillerie geplaatst in de kop van Noord-Holland bij de Afsluitdijk. Zijn gezin woonde aan de kust in de buurt van...

Ik moest me melden bij het loket met het indrukwekkende en glorieuze opschrift "Pfizer" in de grote, kale hal. De injectienaald zou het dunne, fragiele weefsel van mijn bovenarm doordringen en mijn tranen zouden stromen. Ik zou me verontschuldigen voor mijn ontroering maar het meisje in het...

Ik zal niet vergeten dat kamer 37 mij was toegewezen. De deeltaxi had mij naar het ziekenhuis gebracht over een van de langgerekte ringbanen die onze stad omcirkelt. Vrolijke, jonge verpleegkundigen met onveranderlijk een dansende paardenstaart en strak in het witte uniform dartelden rond op de...

In het restaurant, waar achter een glazen, brede wand in wit uniform gestoken koks en serveersters druk in de weer waren en zich amuseerden met elkaar, zat mijn vriendin tegenover me en staarde me met de lusteloze, bolle en ziekelijke ogen in die van mij, als wilde ze dat er liefde en trouw uit...

Zomer 1945. In een Duits cafeetje drink ik, Nederlandse tolk in het Britse bezettingsleger, een glaasje ‘prik’(Sprudelwasser). Dan hoor ik het getik van een stok tegen de poten van mijn tafeltje en zie een blinde man. ‘Ist es gestattet?’ vraagt hij. En even later zit hij tegenover...

Op talloze foto’s van diverse brandhaarden in de steeds meer rondtollende wereld zie je de mannen in de blauwe of donkere pakken met de gedekte stropdasjes in de overhemden. De ogen tonen meestal een expressie van een kist dode makrelen. Zij besluiten of voeren uit dat een land in oorlog...

Een flink deel van de Nederlandse bevolking is uiterst geprikkeld waar het gaat om, zoals zij dat zelf noemt, de islamisering van 'onze' maatschappij. Wat onze maatschappij precies is, weet ik eigenlijk niet zo goed. Alle normen en waarden die ik in mijn jeugd nog heb meegekregen, zijn allang...

Een levensgrote, manshoge Kerstman met traditionele baard heet ons welkom bij de ingang van het sfeervolle restaurant van Woonzorgcentrum "Joannes Zwijsen" dat men ook wel "De Refter" noemt en waar vele Kerstbomen een warmte suggereren die vele bewoners in weerwil van deze versierselen zullen...

Het is nog koud in januari. Mevrouw heeft haar rollator geparkeerd bij de halte van lijn zeven. Ze gluurt als verdwaasd boven haar mondkap uit. De chauffeur van lijn zeven spreekt haar aan: "Hoort u mij, mevrouw?" De dame zou zijn moeder kunnen zijn. Mevrouw stapt in en neemt naast mij...

De ambulance die ik had besteld was wonderlijk snel gearriveerd en de twee verplegers, man en vrouw, gekleed in hun groengele uniform en beladen met apparatuur, traden mijn woning binnen. Mijn telefoontje naar 112 was, gezien mijn astma, als legitiem en allerminst als "aanstellerig" beschouwd....

Een kaarsrechte baan, een directe verbinding als een avenue of een boulevard vormt tegenwoordig de schakel tussen onze appartementen. Veertig jaar geleden richtten mijn voetstappen zich al naar haar, die ik mijn vriendin noem en zal noemen tot mijn stervensdag; de trouw is in mijn hart gebeiteld...

Toen de verwarmingsmonteur was vertrokken (een mooie he-man of Apollo gekleed in het zwarte uniform met de tekst "Feenstra" op zijn benen en billen; ik had hem gadegeslagen terwijl hij "deskundig morrelde" aan de apparatuur) vertrok ik naar Café-Restaurant "De Burgerij" aan de Noordstraat....

‘Met Groenfluweel’. ‘Groenfluweel? Ik dacht dat ik met de Arbo verbonden was.’ ‘Dat bent u ook. Mijn naam is Groenfluweel. Ik ben de werkoriënterend manager hier.’ ‘Fijn. U spreekt met Paco. Ik wil een misdrijf aangeven.’ ‘Een misdrijf? Dan moet u bij de politie...

Hij moest leren Het viel niet mee zich aan zijn schuldgevoel te ontrekken. nooit zal hij die dag vergeten waarop hij zijn burgerkleding aantrok….en zijn uniform achter liet. Baba en hij hadden Hij moet leren de flyers keer op keer gelezen …thuis keek hij naar het portret van hun...

...waar schimmige gestalten in witte uniformen zich voortspoeden. Een areaal van tandartsen en van hun assistenten wijden zich hier aan de zorg voor hun patiënten. Ik zal me moeten overgeven aan de handigheid en vaardigheid van de vrouwelijke tandarts die de injectienaald door het...

De honderdjarige filmzaal biedt uitzicht op statige en elegante negentiende-eeuwse panden in de Willem II-straat en ook de manshoge beeltenis van Koning Willem II aan de wand, met de degen aan zijn zijde en de trouwe jachthond, gekleed in het ouderwetse uniform met de epauletten op de schouders,...

De wijkverpleegkundige droeg een wit-gesteven schort met schouderbanden en een chique speld; een soort uniform, teken van haar beroep, dat haar sierde. We schreven zestiger jaren van de vorige eeuw. De kinderen kwamen aandacht te kort; het zwakzinnige broertje eiste alles van de ouders; hun...

Het is een komen en gaan van reizigers en passanten bij de uitgang van ons Tilburgse station aan het Burgemeester Stekelenburgplein op een zaterdag in de vroege lente van dit jaar. Sommigen hebben plaatsgenomen op de stenen balustrades aldaar. Daar wachten ook drie heren, gekleed in het blauw-gele...

Het was tijd voor een nieuwe mobiel. Veel te lang met de vorige gedaan, maar de batterij liep leeg als een ballonnetje, dus het moest. Door de jaren heen had ik een collectie bewaar-sms'jes verzameld. Lieve dingen, leuke bedankjes, grappige opmerkingen, geestige beledigingen en een enkel...

"Ter gelegenheid van de Crisis" zijn bij de ingang van ons ziekenhuis computers opgesteld waarachter jongelui hebben plaatsgenomen voor de desinfectie. De tekst op het scherm luidt: "Mammografie 11.00 uur". Ik word verwacht en ben welkom .Bij de balie van de Afdeling Radiologie is het een...

Onder de pontificale beeltenis van Koning Willem II, de grote voorvechter en liefhebber van onze stad uit de vorige eeuw, uitgebeeld in statie-uniform met een stoere degen aan zijn zijde, zijn meerdere mensen samengekomen in de "lunchcorner" van Bioscoop "Cine-Citta", uitgerust als een echt...

In de verte, door de grillig gevormde openingen heen, die het struikgewas en het groene gebladerte van de bomen in zomertooi creëren, zie ik een kleurige stoet zich langzaam voortbewegen en ik hoor tromgeroffel en boven alles uit de weemoedige klanken van trompetten en trombones. Het is weer de...