Alle inzendingen over buitje

Af en toe een buitje, terwijl de regen begon met losgaan toen ze uit haar werk kwam. Het zachte milieuvriendelijke buitje ontpopte zich als een enorme hoosbui en zij…reed erin, zonder regenpak, zonder jas kortom in trui en lange broek met sportschoenen aan ook nog.…

De tel, ik ben haar kwijt- de weerman- ook de weervrouw zeiden beiden dat- er af en toe, echt waar- af en toe een buitje zou vallen, dus denken we hier- af en toe is te doen!…

Het volgende buitje mocht geen naam hebben, maar- even later viel er wel een lollig buitje, de blaadjes van de planten lieten weten in hun nopjes te zijn….maar even snel als de bui begon, stopte ie er ook mee… Straks valt er nog wel wat…maar neen, dat was teveel verwacht.…

Een buitje hier, een depressietje daar, we worden nat of steken een paraplu op. Maar niet in Pakistan, ondanks de jaarlijkse moesson hebben ze zoveel bomen gekapt dat men het bos niet meer zag. Een land op de helling en iedereen wilde aan de rivier wonen, dat gaat problemen geven, daar kan je je klokje op gelijk zetten.…

Gelukkig ga ik pas in augustus een weekje weg en ik zou het niet erg vinden als er dan wind en regen op het programma staan, natuurlijk niet de hele dag, maar zo hier en daar een buitje. Verder houd ik me aangenaam bezig met komische films, oorlogsfilms en misdaadverhalen.…

De zon schijnt het weer is na een buitje wat geen naam hebben mag, schitterend te noemen, de een loopt in Blijdorp, een ander in het winkelcentrum en een groep gasten, heeft zich voorgenomen om de wedstrijd live te gaan meemaken, in de kuip, maar voor ze zover zijn, moet er eerst een trein kort en klein gemaakt worden, moet er eerst een partij verrot…

zegt meneer T, oh regende het dan, maar wanneer hij ziet hoe nat ik ben, helpt ie me uit de plunje, want nat worden is 1 ding, eruit komen een heel ander geval en zo zit ik, na een kwartiertje regen gezellig in een joggingbroek met dikke sokken om warm te worden…… De voorspellingen waren prima, al klopten ze voor geen meter, maar ach wat is een buitje…

Ook tegen een buitje is de stapel bestand want de blikjes zijn van roestvrijstaal. Niks aan de hand dus, je merkt er niets van dat je leven een ballentent is. Totdat je kennis maakt met de bal, de enige bedreiging voor de solide stapel van staal. Tot zover gaat de vergelijking tussen eenieders leven en een ballentent nog op.…

Dan vormen wij samen een buitje dat de gevaarlijk pijnlijk hete gloeiende plaat met die alles verzengende hitte, kan doen afkoelen. Een mooie gedacht lijkt me.…

Af en toe een buitje kan, maar dat blijft dan meestal wel binnen de perken. Dit jaar wordt april echter gekenmerkt door ongekend lage temperaturen en erg veel buien. Zo kun je dan ook niet buiten goede regenkleding of een parapluie. Maar het slechtste weer was wel op 28 april van dit jaar. Een ware stortbui brak boven ons land los.…

En is een buitje, waar je ’s zomers om lacht, nu zo gemeen? Maar wie een bikkel wil zijn moet pijn lijden. Rugpijn om te beginnen. Dat begint al vroeg, het is alweer een half jaar of wat geleden tenslotte. Spierpijn, en kou, je voeten, je zaakje. Zelfs Woemi zou er geen leven in kunnen krijgen vandaag. Woemi ja. Ze vond maar niks.…