Alle inzendingen over duin

In de duinen. Alles wat je ziet waterwingebied.

...is, vlammend een zee van verlangen. Aan de kant, waar ik ben gestrand, teken ik amoebe na amoebe, in ontelbaarheid vormen zij de duinen waarachter ik lig in de warmte van de zon. Bradend bruinend vergeet ik de tijd, kon ik hier maar altijd zijn.

En weer kust de zon de zee, afscheid van de dageraad. Ik struin strand, zand geselt mijn gestel, de storm waait enorm in verduisterend gewolkte. Ik zoek beschutting. Deinend de duinen, ze dragen helm voor deze schelm.

...terug naar de fiets. Maar soms lagen we in een duinpan van de zon te genieten. Ik lag dicht tegen haar aan en rook de strandgeur van haar huid. Dan pakte ze me plotseling beet, keek me met die stralende vioolblauwe ogen aan en zei: ’Ik houd van je’. Of ze echt van me hield, of dat ze graag...

...en brengen me, ongehavend, naar de volgende kustplaats. Daar neem ik plaats in een ontspanning boven op het duin achter glas, koffie met cognac. Nu nog naar huis zien te komen.

...een beetje extra op je hoede bent, dan valt er nog genoeg te genieten op een avondwandeling door de duinen. En gelukkig kunnen we tegenwoordig sporen lezen.

...die hem op een heerlijke romantische manier aan het versieren was. Aan de muur van het duinrestaurant hing een pastelkleurige aquarel van een blonde duinschilder. Bjarne keek er gefascineerd naar. Het was een subtiele schildertechniek, met veel gevoel voor kleur en compositie tot uitvoering...

...ze in de ondergrond. We nemen voetsporen van reeën waar op ons eveneens zanderige pad en aan de horizon verheffen zich de geelwitte duinen. We worden vergast op aangename zonneschijn en tenslotte op een heerlijk worstenbroodje met chocomel aan "onze" houten tafel.

..."Bosch en Duin" aan de Loonse en Drunense duinen, dat nu tijdelijk gesloten is, hangt grauwe herfstlucht. Toch wordt deze zwaarmoedige omgeving opgefleurd door een heel klein spel. Een vink en een roodborstje vliegen laag boven de grond, snel buitelend om elkaar heen, waarbij hun veren een...

...maakt om de contacten te onderhouden en daarna een pilsje pakt. Woensdagochtend, kwart voor 11 in de Haagsche duinen, ik voelde weer even dat ik een dochter met een trotse vader was.

...even later weergalmen er enkele schoten door de duinen. Her en der schrikken vogels op en vliegen krijsend weg. Guurtruida neemt nog wel even de moeite om te gaan kijken wie zij heeft neergeschoten. 'Godver, dit is foute boel!', mompelt ze, 'sorry, ventje, dat was niet de bedoeling, maar...

Het hoogste duin, in helm verwikkeld, ziet de zee en de laatste zon. Ondergang, je hoort water koken, de illusie van wat ginds de einder is. Kolkend sluiten golven af wat ooit is begonnen.

...door de brandnetels in het bos dat onder aan de duinen gelegen was, om zo met tergend jeukende benen weer terug naar huis te lopen. Alwaar er niemand ons triomfantelijk begroette, want iedereen was nog in diepe slaap. De lafaards! Geweldige tijden waren dat. Ik wens U allen een heel fijne...

Vanuit het achterland betreed ik de duinen, sleepvoet ik mij een weg door zachtzandig nol. Uiteindelijk bereik ik woestgolvend het strand waar mijn lief ligt. Aangespoeld, haar dode ogen bekijken mij oneindig. Mijn tranen maken de zee zouter...

Overgoten duinen, sidderend ruim water en een zon die stekend rode rimpels strekt naar het strand. Ultieme eenzaamheid, ondeelbaar licht, zand smelt onder mijn blote voeten, stralend liefkoos ik de genadige golven. Dag...

...hoog oprijzende rij van de lichtgele zanderige duinen, bekroond door het helmgras, gepasseerd waren. De witte branding beroerde de vloedlijn onophoudelijk met steeds opnieuw aanrollende golven en meeuwen dartelden opgewekt en lichtzinnig boven de blauwgrijze watervlakte. Kinderen groeven...

...het wordt steeds later. Ik bouw hier mijn kasteel en drijf weg in...

Ik ben er eindelijk uit, uit de bocht gevlogen doop ik mijn pen niet meer in vitriool. Achter laten, vermetelheid en schone schijn, de liefde en impuls, deinende duinen en praalziek poezenkind, de vierendelers en lieve mensen. Voorbij de benepenheid, het kleine eigen gelijk, de herrie van het...

...dat ik ooit gehoord had. Ik liep de duinen weer in en zag dat hij mij nog steeds achtervolgde. “Wat wil je nou van me?”, vroeg ik kattig. “Ik wou vragen of jij jouw liefde die je voelt voor de natuur met mij wou delen?”. Zijn vraag klonk niet meer dan als een fluistering in de...

Ik strompel met mijn laatste kracht over de duinen en zie de macht van de zee. De branding zuigt het zand van het strand, meedogenloos wordt het land aangevallen, ik sta daar ontroostbaar, het water heeft gelijk. Alles gooi ik van mij af, religie en politiek en mijn omhulsel, rein stap ik dapper...

...De zon hangt willoos boven een ijzerhard gordijn, de maan trekt aan de zee en prikt vlammend de duinen. En ik? Ik ben in mijn element.....

...achtergronden en opinie tot doel, vooral voor hoger opgeleide luiden, als je begrijpt wat ik bedoel. Wie regelmatig een stevig wandeling maakt in duinen, moet op dit tabblad lekker kunnen struinen naar andere zwerende duimen. Lap nooit een andere mening aan je laars. Strategische partners...

...de zee op het zand, op het land, deinende duinen weerstaan de toorn van Neptunus. Eb en vloed, een immer weerkerend gebeuren, het houdt maar niet op. Ik denk dat ik de dag moet plukken, de aarde past zich niet aan mij aan, gaat ongegeneerd haar eigen gang. Een eventuele opwarming laat...

...verdronken dorpen met vele doden; land achter de duinen van de Noordzee, onttrokken aan zee en rivieren moet zich eeuwig verdedigen tegen water dat het land belaagt. Hadden we de strijd verloren zouden we nu wonen op eilanden in ‘n grote Waddenzee, de rivierendelta van Noord Europa. ...

...in de sierlijke stoel met de gewelfde leuningen, nog je levenslange verdriet op je schouders kunnen dragen? Je "televisiehelden" die je vereerde, vormden nog je troost: Ivo Niehe, André van Duin, en de meest lullige, maar onschuldige, mateloos oppervlakkige programma's, die een geluk en een...

...zon, kust de kust waar helm blond schelmend de duinen daverend doen glimlachen. Een gedicht op zicht, je kunt het zien met je ogen dicht. Een stukkie schrijven is niet zo moeilijk. De zon barst uit haar voegen, wolken splijten oplichtend in zilveren tovervegen, hemelsblauw voorspelt...

De blanke toppen gloeien nog na, het duin glooit mij zachtjes, doch dwingend, naar het brede strand in laagtij, langzaam afkoelend zand streelt mijn voeten. Een late zon schildert de lucht, in vogelvlucht, aquamarijn naar vermiljoen en goudgerande grijsreeksen. De zee kabbelt fluoriserend en komt,...

...in de lage duinenrij vlak voor de echte, hoge duinen, kwam te staan. We hebben hem nog een poosje bewonderend staan aanschouwen, totdat de vermoeidheid bij hem toesloeg en de man steeds langer, hangend in de lijnen van zijn zweeftoestel, op de grond bleef liggen om op adem te komen. Ze...

...het etablissement, gelegen aan de rand van de duinen.... Zo herinnert dit kleinood mij aan mijn jong overleden oom, broer van mijn vader, die steevast suikerzakjes voor mij meebracht uit de gelegenheden die hij als vertegenwoordiger in schoolartikelen frequenteerde.... Ik plakte ze in een...

...waar uitgeverij De Spieghel zat. Daar werd je twee weken later opgepakt. Op 10 juni 1944 ben je samen met enkele kameraden in de duinen bij Overveen doodgeschoten. Je werd eenenveertig jaar en je bent begraven op de Erebegraafplaats Bloemendaal.