Alle inzendingen over eenzaamheid bus zwijgzaamheid

...heeft naast me plaatsgenomen in het busje met samengeknepen lippen en met de tanden opeengeklemd. Zware rimpels bezetten haar bovenlip en monden daarop uit. Het komt zoals gewoonlijk tussen ons slechts tot een uitwisseling van enkele onbetekenende, oppervlakkige frasen; een...

Toen ik je daarstraks in de bus zag zitten wist ik dat ik je wilde bellen. Ik deed het niet. Ik stelde het uit tot vanavond. Ik heb je net opgehangen. Nu schrijf ik je al weer deze brief om mijn excuses te maken. Zo blijf ik weinig daadkrachtig: Ik kan praktisch niets doen zonder dat het me spijt....

...te staren als in stupide verbijstering of stille zwijgzaamheid. We hadden toch mogen proeven van de chocoladefondue, maar zelfs deze had ons niet kunnen bekoren. Die avond bezochten we nog het "buitengebied" waar een mevrouw eenzaam woont in een vrijstaand huis. Flarden aan de hemel met gouden...

...bedacht ik als hoofdpersonage in een boek over eenzaamheid, terwijl ik nadacht of ik de rollade moest annuleren. En het wilde ook maar niet sneeuwen, we zaten er te warmpjes bij tijdens de verlichte nachten voor Kerst. De pijnstillers deden zwijgzaam hun werk. Ik kon mijn kaak al wat meer...

...een bittere dronk hebben leren aanvaarden. Maar zwijgzaamheid en stilte drukken zwaar op ons als wij plaatgenomen hebben op het terras waar koffie en gebak geserveerd worden. Ik moet mijn grote zorgen verhullen maar we zullen de sobere kapel eveneens gaan bezichtigen die getuigt van een lange...

...bij me nagelaten van sfeerloosheid en van een eenzaamheid die zij met niemand deelde. (Voor zover ik kon waarnemen, stonden er in de achterkamer een tafel met zwarte, leren stoelen eromheen). Ze had zich niet en nooit prijs willen geven, uit willen spreken tijdens de elf jaar van onze zondagse...

Je kust mij mijn zwijgzaamheid in en rukt mij uit de greep des Tijds waar gedachten afwezig zijn en tijdloosheid wiegend als een dwarrelend blad aan onzichtbare koorden blijft hangen boven het aardoppervlak.

...net iets te hard door de bus 'Daaag, tot ziens!!' Ik zwaai naar hem, gooi d'r nog een zenuwachtig lachje uit en als ik de bus uit loop voel ik dat ik een kleur krijg. Zelfs dat maakt vandaag even niet uit, vandaag ben ik gelukkig.

...zo af en toe een luchtsessie en veel zwijgzaamheid. St. Christoffel, de beschermheilige van de reizigers ziet deze gevangenen slechts komen zonder dat zij ooit in onze maatschappij terug zullen keren, terwijl ondergetekende zonder in Guantánamo te hebben gebromd zonder problemen...

...komt aarzelend en moeizaam op gang maar, zoals gezegd, ik heb me tot deze groep bekeerd en bekend en het uitstapje per bus naar de zeehonden in Brouwershaven en de Bingo op zondagmiddag staan nog op het programma.....

Mijn moeder vond mij altijd een zwijgzaam type. Zit wel wat in, want ik kon uren op mijn kamer in stilte doorbrengen. Ik schreef liever op wat ik dacht. Ze zei vaak dat ik het goed uit zou kunnen houden op een onbewoond eiland. Ik moest daar dan even over nadenken. Het leek me op zich niet z’n...

...gewoon hogerop en stap ik ijskoud naar de adjunct-directeur!” Net op dat moment had de bus het centrale marktplein bereikt.

...en toekomst, de AOW, haar overleden man en een busreis naar Duitsland, jaren geleden. Ik zit er twee meter veertig vandaan, en heb stille hoop bij elke pauze van meer dan twee seconden. Ik wil mijn oren dichtvouwen voor het grammaticaal gezien interessante taalgebruik. Meertens Instituut,...

...hij moeizaam op. Hij boog hoofs naar me. ‘Het wordt mijn tijd. Goedemiddag, mevrouw.’ Hij liep traag naar de drukke verkeersweg, bleef enige tijd staan kijken en wierp zich dan voor de bus van lijn 21. Johan keek hoofdschuddend naar het tumult. ‘Ik heb het zien aankomen.’ Ik...

...is kwart over acht in de ochtend en ik zit in de bus naar Maarssen. Ik kijk op van mijn krant en vraag me af wie deze boodschap zo nodig kwijt moet. Op luide toon ook nog. 'We hebben taart gegeten en ik moest mijn schoenen uit doen’ zegt dezelfde stem in één zucht door. ‘Oh’ zegt de...

...de twee laatste passagiers waren, die nog in de bus zaten. “Nou is het alleen wij tweetjes nog, hè?” werd er naast mij gelispeld. Help, dacht ik. “De chauffeur is er ook nog!” wilde ik hem toeroepen. Mijn lippen spreiden zich al van elkaar, toen mijn gezicht zich boos naar hem toe...

...programma. De anderen brachten ons op de hoogte van hun wel en wee en wederwaardigheden. Stilletjes zat ik erbij maar verontschuldigde mij wel voor mijn onbegrepen zwijgzaamheid. Bij de Bingo was een heel groot cadeau de hoofdprijs die in het vooruitzicht gesteld was: een beeld van een edelhert...

Op een dag viel de envelop in de bus alsof het voorbestemd was. Deze droeg mijn familienaam, neergekalkt in een bekend handschrift; schijnbaar het handschrift van mijn lang-overleden vader, kennelijk aangeleerd in die voorbije tijd waarin ook zijn schooljaren vielen. Ik was blij dat mijn...

...wegens de verwaarlozing die haar ten deel was gevallen in haar ouderlijk milieu. We werden vergast op poëtisch en romantisch aandoende beelden en de zwijgzaamheid die men terecht als deugdzaam en bevorderlijk kan kenmerken werd in deze film inderdaad aangeprezen en op haar welverdiende...

...500 meter lang, ogen dicht bij de dranghekken, kort door de bocht heeft hij de bus gemist.

...op rozen reist, naar je plaats wordt geleid en een nekmassage krijgt tijdens je busverblijf.

...'GAS!' gaf, sukkelde de bus schokkend richting bushalte. Daar gingen de deuren open en stapten de Wachtende Reizigers in, plús iemand met een groene klikobak. Toen stapten de Wachtende Reizigers weer uit en herhaalde zich het ritje. Na bijna 90 minuten uur heen en weer rijden waren we klaar....

...ze geheel verrast door haar eigen initiatief de bus uit en liep er rechtstreeks heen. Het was erg druk, maar er was nog wel een plaatsje vrij bij het raam. Ze bestelt een appelgebak met koffie en keek vergenoegd naar buiten. Ze was één van de velen die hier een pauze stop kwam maken. Toen er...

...ze over de weg. Vlak voor het einde van de busrit staat de man plotseling naast haar, en zegt gebiedend, ‘geef die krant, geef eens!’’ Hij wijst naar de sportpagina. Ze geeft hem zonder weerwoord de krant. ‘ Kijk, wijst hij haar op de voetballer, dat is een vriend van me’’...

...is, vergeleken bij de tijd, die een "Veolia"-bus gewoonlijk op zich doet wachten. Wanneer het vehikel uiteindelijk voorrijdt, bent u, arme passagier, overgegeven aan de rijstijl van de chauffeur. In de handen van sommigen van hen is het voertuig een luxe karos, die voortglijdt over het...

...grijze novemberdag als de BoodSchappenPlusBus van start gaat bij "De Reyshoeve", een bejaardencentrum in de Tilburgse wijk "De Reeshof" en als zij koers zet naar het Winkelcentrum Wagnerplein met "aan boord" drie oudere, grijsharige dames, een vrijwilliger als chauffeur, een eveneens...

...gevlucht of vertrokken was. Van onze bus, die uiteindelijk arriveerde, was de zijkant beroet door de klaarblijkelijk zware luchtvervuiling die het verkeer de atmosfeer injaagt. Maar binnen was warmte en de chauffeur zette koers naar onze verschillende bestemmingen. Even was er...

...levensjaar. Hij zat tegenover me in buslijn zes met een pakje brood in de hand en glimlachte overvloedig, overdadig met lelijke, gele, scheve tanden. Als een vlieg op de honing kun je wel zeggen. We kwamen te praten over de basisbehoeften van de mens zoals daar inderdaad het brood...

...ik mijn rugzak van hem over. ’Excuses voor deze hysterische actie’ roep ik dwaas. Twee pubers wisselen een spottende blik uit. Ik zie het nog net voordat ik de bus uitspring. Als ik ’s avonds thuis kom, zit zoon tot mijn opluchting achter het computerscherm. Hij draait zich om. ‘Hee...

...de jaren van mijn kleutertijd, kwam steevast de bus voorrijden aan de Ringbaan Oost, bestuurd door ome Rob, bekend en geliefd bij alle kleuters. De paviljoens van "Kleuterheil", met haar zwembad en met in de verte het huisje van Hans en Grietje dat we zelden bezochten, lagen verscholen in het...