Alle inzendingen over emoties metropool indruk

Bij mijn bezoek aan haar in latere jaren kwam ik eveneens in haar ban en onder de indruk van haar beroemde, middeleeuwse kathedraal en stond ik aan de voet van haar machtig oprijzende gevel en keek daar tegenop en bewonderde eveneens de halfronde, stalen bogen van de trotse brug die in de schaduw van de kathedraal zo zelfbewust het wilde, kolkende water…

Ik vraag me wel eens af, als ik iets hoor, zie of lees, "wat moet ik hiermee"? Goud op snee, vervuld en verguld draagt men water naar de zee, ik zie ze lopen door de duinen en over het strand, voetsporen markeren het zand als land dat verloren gaat in de onstuimige branding, koppen schuimend in golven, keer op keer verliest men terrein, overvloed…

Om indruk te maken moet je altijd met iemands eerste vergissing beginnen.…

Vandaag vergezelde hij me naar de randstedelijke metropool. We zouden zelfs de befaamde brug en het water bij Moerdijk passeren. Om aan zijn liefhebberij tegemoet te komen zou meneer enkele fraaie groene exemplaren op de kop tikken in een eveneens randstedelijke metropool. Toen de avond al viel keerden we met onze vracht huiswaarts.....…

Er waren leden van het Metropole Orkest aanwezig om hun ongenoegen te uiten en dat deden ze met grote overtuiging. Een drummer zei dat zijn levensdroom wordt afgepakt en een eerste violiste uitte haar verdrietige verbazing.…

Mijn eerste indruk van mensen is wat mij betreft in veel gevallen de laatste.…

De liftruimte had een bovennatuurlijke paradijselijke afmeting aangenomen waarin tijdloze emoties verwarmend heen en weer golfden. Helaas zoals met de meeste BDE’s was het plezier van korte duur.…

Hoe wonderlijk was het, dat ik samen met de vriend die ik vond in de slaapstad, een soort satellietstad van de metropool, op een regenachtige zondagmiddag, vijftig jaar na ons eindexamen, toen de winter van ons zeventigste levensjaar op handen was, plotseling de beginregels van de Ilias reciteerde, die ons bijstonden als de dag van gisteren.…

In de verte, achter de kale bomen, die als in een noodkreet, als in een hulpeloos gebed hun takken ten hemel heffen, vertoont zich de skyline van mijn zo dierbare geboortestad die eveneens haar stem wil laten horen in het grote koor van de mensheid; die ook de pretentie van metropool hoog wil houden.…

We waren de metropool Eindhoven gepasseerd. In de verte schemerden door de ramen van de coupé de parallelle torens van de koepelkerk met hun bolronde bekroning, eens van zo dichtbij aanschouwd tijdens het ziekbed van mijn liefste moeder dat spoedig zou voeren naar de onherroepelijke dood.…

De Boulevard Périférique slingert zich rond de wereldberoemde metropool, waar ontelbaren hun levens volvoeren en hun lotsbestemming ten einde toe dragen. Zij omhelst, figuurlijk gesproken, de stad. Het verkeer raast er bij dag en nacht voort.…

We waren met ons groepje naar de metropool aan de Rijn vertrokken. In de hotelkamer waarin ik geen oog dicht zou doen, sierde reeds een levensgrote foto van de wereldberoemde kathedraal de wand. We zouden later ook het gotische bouwwerk dat in jeugdjaren al zozeer tot mijn verbeelding had gesproken, gaan bezichtigen.…

Ze voerde over de bruggen die noord en zuid verbinden en die uitzicht bieden over de wateren, bevaren door een enkel stoutmoedig schip en leidde naar de metropool, zetel van onze regering, waar de hoogbouw onwaarschijnlijk oprijst. Een tramlijn verbindt de voorstad Zoetermeer die men wellicht ook "slaapstad" kan noemen met de residentie.…

Het was weer eens tijd om mijn voorraadje sokken aan te vullen, er waren de afgelopen weken slachtoffers gevallen, ik had de nagels van mijn grote tenen niet op tijd in de gaten. Mijn zoon is mede debet aan het slinken van de stapel bolletjes gepaarde voetbedekking, hij steelt ze onder mijn neus vandaan. Die zie ik dus (liever) nooit meer terug, want…

Het boek bevat vele kleurige, fotografische indrukken van het continent dat in mijn jeugd zozeer tot mijn verbeelding heeft gesproken en dat ik, ook later in mijn leven, nooit zou bereizen.…

geen vat meer kunnen krijgen op de ziel De stad, mijn geboortestad, biedt oneindig veel indrukken; ik hou van haar, zij verlaat mij niet.....…

Nadat mijn reis naar de metropool voltooid was, zocht ik in de wirwar van de straten naar het huis van de oude vrienden. De kerktoren die het vriendenhuis overschaduwt zorgt ervoor dat ik sneller op mijn bestemming ben.…

yn bed krûp´ Margriet van Bebber mooie tobster nadert steeds het blauwe uur ik kreeg tantalus van haar mee en tuur nu ook naarstig over zee 'bijna weet ik van het blauwe uur als ik een reiger ben die nog moet zwijgen' Ellen Deckwitz heeft aantoonbaar guts onbedaarlijk zichzelf - een vergaderstuk (maakt zéér goed ingewerkte indruk…

Vaak worden emoties weggestopt. De meeste zaken kun je niet doen met emoties. Je hebt wel emoties, maar niemand die ze ziet of je wilt ze niet laten zien. Er worden cursussen gegeven om, om te gaan met je emoties. We kunnen de emoties die we hebben wel degelijk in banen leiden.…

Dan lopen we elkaar tegen het lijf en babbelen we wat over het weer of over zijn frequente uitstapjes naar zijn favoriete metropolen Brussel en Antwerpen met de door mij bij hem vermoede maar toch onbekende bedoelingen.....…

Het was bij "New Yoghurt" aan de Paleisring waar een indrukwekkende luchtfoto van genoemde metropool de wand siert; de bediening liet echter op zich wachten. Van zijn medemens moet men het (soms) hebben; twee oudere dames attendeerden de serveerster op haar omissie.…

Ook in Tilburg kan men gelukkig zijn, zoals men ongelukkig kan zijn op het Spui of op het Rokin in de randstedelijke metropolen, die mijn geboortestad zozeer in alles lijken te overtreffen......…

Ook deze laatste poging om iets van de emoties en gevoelens uit mijn jeugd in mij te laten genereren, haalde niets uit. Natuurlijk bestaat er een goede definitie van het begrip nostalgie. De verschillende aspecten daarvan alsmede de impact van de gevoelsbeleving is blijkbaar voor een ieder verschillend.…

Ook in Tilburg kan men gelukkig zijn, zoals men ongelukkig kan zijn op het Spui of op het Rokin, in de Randstedelijke metropolen, die mijn geboortestad zozeer in alles lijken te overvleugelen.....…

Zeker als dat nog eens eens versterkt wordt door iets wat veel emoties naar voren brengt. Emoties kunnen je flink in de problemen brengen in deze tijd. Zelf ben ik een zeer emotioneel persoon waarmee ik al heel mijn leven problemen heb. Vooral omdat de meeste problemen door emoties zijn ontstaan.…

Het stadion van Feyenoord zal ons verwelkomen en daarna zal spoedig de indrukwekkende hoogbouw van de randstedelijke metropolen, die wellicht terecht kan duiden op een vileine megalomanie, in zicht komen.…

Niettemin haperde het systeem tijdens mijn lange reis naar de metropool en een vrouwenstem bracht ons, passagiers, op de hoogte van de storing.…

Dan kom je op een site terecht op Internet en boek je impulsief een gidsenreis voor juli naar Ierland. Meer omdat ik dan niet alleen zou moeten gaan. Juli werd wel september, maar goed …ik ging. Er konden maximaal 8 mensen mee. De eerste weken zag het er naar uit dat we met zijn vieren zouden meegaan. Op het laatste moment werden het er toch…

“Men kan niet praten en breien tegelijk” – zo luidt één van de vele varianten van een Nederlands gezegde. Dat is, ten dele, maar al te waar. Vraag mij gerust, of ik temidden van het geroezemoes op b.v. een verjaardag selectief wil luisteren of anderszins wil waarnemen, dan zal het mij niet lukken. Toch blijkt er in ons functioneren een soort instinctmatig…

Ik zit in mijn auto en sta stil op de brug van de Corneel Heymanslaan over de E17, zoals helaas elke morgen. Rechtsonder van me, aan de kant van het Universitair Ziekenhuis, wachten auto's met de motorkap in de richting van Gent op de drie rijvakken van de autostrade in de file. Stille en stom, zoals Guido Gezelle zou zeggen. Althans zoals ik het…