Over de stad die mij trouw bleef: enkele indrukken

Mijn geliefden zijn uit het zicht verdwenen, als het ware opgegaan in rook, in vuur, in mist. Maar de stad omringt mij nog en zij zal me omringen tot ook ik de weg zal moeten gaan waarvan geen terugkeer is. Zo is de stad mij trouw en ben ik aan haar, mijn geboortestad, gehecht en is zij mij dierbaar.

"Welkom thuis in Groeseind" staat in kapitale, zwarte letters op een groot plakkaat. Het Julianapark heeft een nieuw aanzien gekregen. Bomen hebben moeten wijken voor de bebouwing die in een grote boog het trottoir volgt en hoog en roestbruin oprijst met nietsziende ramen die blikkerend het daglicht weerkaatsen. De bewoners hebben nog wel uitzicht op een eik, midden in het groene plantsoen die haar weelderige kruin ten hemel heft.

Als de zomer Tilburg onder haar blauwe vleugels neemt, drenkt zij de stad in een milde atmosfeer, die aangenaam aandoet aan de zintuigen. 's-Winters echter, als het gesneeuwd heeft, hebben zowel het standbeeld van Willem II als dat van Jezus Christus op de Heuvel een keurige en best komieke "pet" op van verse sneeuw die hun respectievelijke eerbiedwaardigheid, koninklijke grandeur en status nu eens op geheel andere en ludieke wijze doet uitkomen en ook Peerke Donders aan het Wilhelminapark met aan zijn voeten zijn Surinaamse, inlandse protegé, lijkt het koud te hebben als het vriest.....

Het kruispunt in Tilburg noord waar de Hoefstraat de Ringbaan Noord snijdt is van een grauwheid en troosteloosheid waar men gewoonlijk niet reikhalzend naar uitziet of waarnaar men verlangt in zijn stoutste dromen; anderzijds waant men zich in de dertiger jaren op Zorgvlied waar indrukwekkende villa's de straten flankeren die in het late seizoen bezaaid zijn met eikeltjes die knerpen onder je schoenen....

En op de Korvelseweg kan men gelukkig zijn als men daar zorgeloos flaneert langs de winkels die de straat min of meer de allure van een metropool schijnen te geven en men voelt zich daar opgenomen tussen de menigte, tussen het publiek dat de winkels aandoet als de bijen de bloemen in een welvoorziene tuin, alsof eenzaamheid, rusteloosheid en wanhoop geen vat meer kunnen krijgen op de ziel

De stad, mijn geboortestad, biedt oneindig veel indrukken; ik hou van haar, zij verlaat mij niet.....

geboortestad sfeer e sfeer eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 1.654