Alle inzendingen over het categorisch ontk

Zo langzamerhand begin ik aan mijn altijd beoogde standvastigheid en het hanteren van bepaalde sensibele gevoelens te twijfelen. Na een tijd lang een lichte en zich geleidelijk manifesterende gedragsverandering steevast te hebben ontkend, waarop naaste familie en vrienden mij soms fijntjes en goedbedoeld hebben geattendeerd, kan ik er echt niet meer…

Zeg je er bij dat dit volgens jou mede voorvloeit uit de categorische imperatief van Kant, dan beweer je iets van belang.…

Wij zijn Pieter Pollens en ixinixmir, wij stoppen per direct en categorisch met het inzenden van onze bevindingen. Voor ons geen vakjes meer, geen onvoldoendes of zure reacties, wij gaan eindelijk een leven leiden.…

Ik belaster anderen omdat ze mij belasteren, ik schend de privacy van anderen omdat ze de mijne schenden en ik ontken de Holocaust omdat ik met die ongein niets te maken wil hebben. Er zijn trouwens geen 6 miljoen Joden vergast, maar 599.999.999. En die ene overgebleven Jood ben ik.…

Deze keer komt het tot een bekentenis van mijn kant: "HIJ heeft me in de steek gelaten" (Omdat het nu eenmaal zoiets als de "Categorische Imperatief" is dat men elkaar peilt en eveneens "categoriseert" in dit leven, wilde mevrouw De Pedicure altijd al weten "wie ik ben" en "zicht op mij hebben" maar er is daarentegen sprake van diepe gronden; zelfs…

Het onkruid moet ook van het tuinpad, dat is essentieel en de hoogste doelstelling waarvoor het leven nog in stand gehouden wordt, welhaast de categorische imperatief. In het boekenkastje ontbreken Kierkegaard, Sartre, Heidegger, Nietzsche en Merleau-Ponty.…

uitgeput in - weliswaar gedeeltelijk geveinsde - maar toch mijns inziens extreme belangstelling voor al haar familie- en andere aangelegenheden - voor de scheiding van de veertigjarige dochter die - na heftige ruzies met haar eerste man - een arrogante en uiterst hitsige autoverkoper die oneindig veel meer wist van Lancia's en BMW's dan van de "categorische…

Wij leerden de goede, trouwe en nijvere Marianne op toevallige wijze kennen en ze zou gedurende twintig jaar onze woning schoonhouden, alsof het het Eerste Gebod was of de Categorische Imperatief dat iedere bacil en iedere spinnenweb uit de verste uithoeken van ons huis verdreven zouden worden.…

Ze zeggen dat er mee te leven valt en oh, dat ontken ik niet, maar iemand missen, verdwenen van de aarde, iemand waar je van hield (in dit geval haat ik verleden tijd) dat gevoel dat raak je niet kwijt.…

Daarom ontken ik hoe ik je soms nodig heb. Ontken ik dat ik het zonder jou hulp niet zou redden hier. Niet dat ik je echt ontken, dat kan ik niet, dan zou ik mijzelf verloochenen. Maar als ik toegeef aan mijn schreeuwende verlangen naar jou, dan ben ik hier reddeloos verloren. Ik had me nooit gerealiseerd dat het zo zou zijn, zo eenzaam.…

De hockeymeiden vierden volop feest na de verdiende overwinning tegen de Belgische dames in een wedstrijd die soms een beetje saai was door het grote overwicht van Oranje. Vanavond zullen de heren het heel wat zwaarder krijgen tegen de ontketende Belgen.…

Ja ik zwaaide met mijn armen, dat ontken ik niet, maar het waren slagen in de lucht en voor slagen in de lucht kunt U mij niet veroordelen, het is niet mijn schuld dat die man daar staat’. ‘Verdachte Ik veroordeel U wegens doodslag tot zes jaar in een tweepersoons cel’.…

Na de bijzetting van de zo jong gestorven prins verweet Sofie Willem zijn categorische weigering: “Misschien was Maurits in leven gebleven als U mijn dokter niet geweigerd had”. De vorst beperkte zich tot: “Zwijg Mevrouw, zwijg”!…

Het is kennelijk de Categorische Imperatief die afkomstig is uit hogere regionen van het bedrijf waarvan onder geen beding afgeweken mag worden.…

Opnieuw ontken ik echter heel stellig, "Nee, niemand". Ze zeuren nog een tijdje door over mijn bagage en laten het er dan maar bij. Dan hebben ze nog een lijst met vragen over mijzelf.…

Warm waren ze wel dat ontken ik niet, maar niemand dacht na over het feit dat je buiten die dingen dan misschien wel nodig had, eenmaal binnen zat je de hele dag je huid rood te krabben, want als het niet koud is en je kleedt je warm aan (en dat waren die borstrokken zeker) dan kon je ze wel vervloeken!…

Met een verontwaardigde intonatie in mijn stem ontken ik de deuken die ik zojuist in twee nog lauwe croissantjes heb geperst en daarna weggelegd. ‘Het stáát er toch.’ Ze snauwt een beetje. ‘Wát?’ ‘Wat het is.’ ‘Waar dan?’ ‘Onder elke bak.’ Onder! Terwijl ik van boven naar beneden... Dáár!…

Ik ontken het niet, T.Hettema’s record heeft me stinkendjaloers gemaakt; ik ga het over de erotische boeg gooien. In de film ‘Nine ½ Weeks’ wordt Kim Basinger toegezongen door Joe Cocker, met het verzoek zich te ontkleden. Dat wil zeggen, met uitzondering van haar hoed.…

Ontken de hardheid van de waarheid, je hoeft niet alles te weten. Sluit je ogen of wees net zo een bange egoïst als ik.…

Dat Anna Enquist, pseudoniem van Christa Widlund-Broer, een redelijk prozaïst is, ontken ik niet, maar dat zij zich als dichteres ook hard wil maken, zie ik als verspilde moeite.…

Vervelen in deze tijd hoef je je niet speciaal, voor elk moment van de dag is er wel wat te doen. In de vorm van lezen, schrijven, tekenen, 'n spelletje, al dan niet op de computer en dan niet te vergeten t.v. kijken, radio luisteren, bellen met vrienden of familie, kortom teveel om op te noemen. Een dag kan net zo 'gevuld' zijn als je dat zelf…

Het gaat om de volgende inzending (nr. 178411): Hazen steken hun oren in de wind voor een geluid in de verte. Snel schieten ze hun hol in, genesteld ver onder een kale dijk. Een donkere lucht trekt over het groene landschap. Koeien zoeken beschutting onder de knotwilgen langs de sloot. Schapen duiken hun kooi in om het zichzelf behaaglijk te maken…

Wil je toch slank zijn, forceer je lichaam dan, ontken en misken jezelf en je zult slank zijn. Het moment dat je gigantisch door de mand valt en dikker zult zijn dan je ooit was - toen je jezelf nog accepteerde zoals je bent - komt. Vroeg of laat hou je dat forceren, het ontkennen en miskennen van jezelf niet meer vol.…

Zeg, Willem Kloos, je bent me nu toch echt al te close, gestoorde drinkebroer, je moet me nu maar eens loslaten, we hebben al die jaren voortdurend feest gehad, dat ontken ik toch niet, maar het boeren en het scheten wordt nu wel al te erg, dat is voor ons allebei niet gezellig meer en plaaggeest Korsakov begint al om de hoek te kijken, zo van 'Joehoe…

Dan ben ik in zo’n goed humeur, bestel ik vol trots en ongeduld zo’n heerlijke moorkop en dan denk jij meer waard te zijn dan ik, ontken jij verdorie mijn hele bestaan door twee woorden extra uit te spreken! Een beetje vriendschap en verbondenheid in deze maatschappij is wat we nodig hebben!…

Wilde alias Melmoth was homofiel, maar Waugh alias Flyte is een twijvelgeval, ik ontken dit, te meer daar Waugh een heterofiele man was. Maar de romanfiguur Flyte en dat is zeker, was een op en top, gekwelde, homofiele jongeman. Mijn slotconclusie is dat de ziel van Melmoth uit het Parijs van 1900 is verhuisd naar de romanfiguur Flyte (1945).…

' 'Nee dat ontken ik met klem. Aan alles komt een eind, we werden ouder, begonnen van mening te verschillen, ik ontwikkelde een andere muziekstijl en richtte samen met mijn vrouw een andere band op. Waar je mee omgaat word je wel mee besmet natuurlijk .' We roerden in onze thee en hielden even pauze.…

Ze herinnerde zich Immanuel Kant die haar via het categorisch imperatief beval de man te gaan redden. Je moest je gedragen, zoals je zou willen dat iedereen zich zou gedragen in deze situatie als je in die auto zat. Het was een brede interpretatie, want kun je echt willen dat iedereen zijn leven waagt om dat van een ander te redden?…

Hij stelde, dat wij bij het leren, net als moeder in de keuken, om beurten alle pannen gebruiken, afhankelijk van het onderwerp en de concentratie van dat moment. ,,Vol is vol’’ stelde hij categorisch.…

Stel daar tegenover, dat bij het lezen van het begrip ''categorische imperatief'' de meesten op de site aan de wijsgeer Immanuel Kant zullen denken maar ook sommigen de boeken zullen raadplegen voor een juiste definitie. Val niet pietepeuterig over elke situatie door uren na te denken of het wel realistisch genoeg is. Toon moed.…