Alle inzendingen over het categorisch ontk

...gedragsverandering steevast te hebben ontkend, waarop naaste familie en vrienden mij soms fijntjes en goedbedoeld hebben geattendeerd, kan ik er echt niet meer omheen. Ik besef en voel opeens, dat men gelijk heeft. In de beschermende muur van graniet, die ik in de loop van meer dan een...

Als je stelt dat de pijn die jou is aangedaan geen excuus mag zijn om anderen pijn te doen, zeg je iets heel gewoons. Zeg je er bij dat dit volgens jou mede voorvloeit uit de categorische imperatief van Kant, dan beweer je iets van belang.

...Pollens en ixinixmir, wij stoppen per direct en categorisch met het inzenden van onze bevindingen. Voor ons geen vakjes meer, geen onvoldoendes of zure reacties, wij gaan eindelijk een leven leiden. Ons rest slechts een hoofse knik en een deemoedige groet naar onze vrienden, met een bezwaard...

...van anderen omdat ze de mijne schenden en ik ontken de Holocaust omdat ik met die ongein niets te maken wil hebben. Er zijn trouwens geen 6 miljoen Joden vergast, maar 599.999.999. En die ene overgebleven Jood ben ik. En dat is de schuld van de Bijbelschrijvers en hun intelligente lezers,...

...gelaten" (Omdat het nu eenmaal zoiets als de "Categorische Imperatief" is dat men elkaar peilt en eveneens "categoriseert" in dit leven, wilde mevrouw De Pedicure altijd al weten "wie ik ben" en "zicht op mij hebben" maar er is daarentegen sprake van diepe gronden; zelfs voor mijzelf...

...leven nog in stand gehouden wordt, welhaast de categorische imperatief. In het boekenkastje ontbreken Kierkegaard, Sartre, Heidegger, Nietzsche en Merleau-Ponty. De vraagstellingen zijn niet doorgedrongen tot het bewustzijn, hebben het lichaam en de geest niet kunnen bereiken, de bezinning...

...meer wist van Lancia's en BMW's dan van de "categorische imperatief" of de "eeuwige wederkeer van hetzelfde" in zee was gegaan met een armlastige rijwielhandelaar uit Arnhem, en bovenal voor haar kinderen en kleinkinderen en niet te vergeten voor haar veelvuldige "uitstapjes" naar de...

...alsof het het Eerste Gebod was of de Categorische Imperatief dat iedere bacil en iedere spinnenweb uit de verste uithoeken van ons huis verdreven zouden worden. Ons ouderlijk huis vormde Mariannes "tweede thuis", zij tooide en versierde het met aandoenlijke frutsels en fratsels;...

... Ze zeggen dat er mee te leven valt en oh, dat ontken ik niet, maar iemand missen, verdwenen van de aarde, iemand waar je van hield (in dit geval haat ik verleden tijd) dat gevoel dat raak je niet kwijt. Niet melodramatisch worden en oh, dat probeer ik ook, maar inmiddels slaat de weegschaal...

...hulp niet zou redden hier. Niet dat ik je echt ontken, dat kan ik niet, dan zou ik mijzelf verloochenen. Maar als ik toegeef aan mijn schreeuwende verlangen naar jou, dan ben ik hier reddeloos verloren. Ik had me nooit gerealiseerd dat het zo zou zijn, zo eenzaam. Zo intens. Nooit beseft hoe...

De hockeymeiden vierden volop feest na de verdiende overwinning tegen de Belgische dames in een wedstrijd die soms een beetje saai was door het grote overwicht van Oranje. Vanavond zullen de heren het heel wat zwaarder krijgen tegen de ontketende Belgen.

...gewoon lucht. Ja ik zwaaide met mijn armen, dat ontken ik niet, maar het waren slagen in de lucht en voor slagen in de lucht kunt U mij niet veroordelen, het is niet mijn schuld dat die man daar staat’. ‘Verdachte Ik veroordeel U wegens doodslag tot zes jaar in een tweepersoons cel’....

...jong gestorven prins verweet Sofie Willem zijn categorische weigering: “Misschien was Maurits in leven gebleven als U mijn dokter niet geweigerd had”. De vorst beperkte zich tot: “Zwijg Mevrouw, zwijg”! Weinigen zullen toen vermoed hebben dat Maurits binnen enkele tientallen jaren...

...zomergroen gebladerte, krijg ik het absolute, onontkoombare commando alleen met gepast geld te betalen. Het is kennelijk de Categorische Imperatief die afkomstig is uit hogere regionen van het bedrijf waarvan onder geen beding afgeweken mag worden. Het biljet van vijf Euro in mijn handen, toch...

...afgelopen maand kan ik dus zelfs naar waarheid ontkennen. Dan nog een laatste formaliteit, ik zucht. Zouden ze dan eindelijk klaar met me zijn? Of ik daar, daar én daar even wil tekenen dat ik al hun vragen naar waarheid beantwoord heb. Terwijl ik de drie hanenpoten op het papier plaats...

...niks tegenin te brengen! Warm waren ze wel dat ontken ik niet, maar niemand dacht na over het feit dat je buiten die dingen dan misschien wel nodig had, eenmaal binnen zat je de hele dag je huid rood te krabben, want als het niet koud is en je kleedt je warm aan (en dat waren die borstrokken...

...Met een verontwaardigde intonatie in mijn stem ontken ik de deuken die ik zojuist in twee nog lauwe croissantjes heb geperst en daarna weggelegd. ‘Het stáát er toch.’ Ze snauwt een beetje. ‘Wát?’ ‘Wat het is.’ ‘Waar dan?’ ‘Onder elke bak.’ Onder! Terwijl ik van...

...door Joe Cocker, met het verzoek zich te ontkleden. Dat wil zeggen, met uitzondering van haar hoed. In 1986 haalde dit nummer de Italiaanse hitlijst en het maakte van Basinger een wereldster. Cocker bleek hiervoor geknipt: ‘take off your dress, yes yes yes’. Hij noemt alle...

...passeer doen pijn. Vol=vol! Egoïsten! Hoe zal het toch met mij zijn? Talent? Egoïst? Dom? Klein? Op de vlucht voor de waarheid? Ontken de hardheid van de waarheid, je hoeft niet alles te weten. Sluit je ogen of wees net zo een bange egoïst als ik.

...Widlund-Broer, een redelijk prozaïst is, ontken ik niet, maar dat zij zich als dichteres ook hard wil maken, zie ik als verspilde moeite. Ondanks het feit dat zij mij ooit wist te imponeren, kwam dat voornamelijk door haar natuurlijke charisme, niet door het eentonige Satie-achtige...

...een uitzondering daargelaten. En wat doen wij, we doen net als de rest, en dus stevig mee, de welvaart is tenslotte ook voor ons, maar vervelen, nee, dat hoeft niet meer of komt het door de overvloed dat de verveling de kop weer opsteekt? Blokken, knuffels, gezelschapsspelletjes, kleur en...

...word alleen gevonden door eenzaamheid en de elementen. De polder is mijn noodlot en thuis en dat zal het blijven Mijn graf is de mooiheid en de verschrikking in één.

...- komt. Vroeg of laat hou je dat forceren, het ontkennen en miskennen van jezelf niet meer vol. Je zult op dat moment doorschieten naar psychische problemen of ernstige gewichtsproblemen en je erg ongelukkig voelen. Wil je dat? Is het je dat waard? Zo zal iemand die iel van bouw is, nooit...

...hebben al die jaren voortdurend feest gehad, dat ontken ik toch niet, maar het boeren en het scheten wordt nu wel al te erg, dat is voor ons allebei niet gezellig meer en plaaggeest Korsakov begint al om de hoek te kijken, zo van 'Joehoe!, hier ben ik, je had me toch wel verwacht hé!', zeg,...

...en dan denk jij meer waard te zijn dan ik, ontken jij verdorie mijn hele bestaan door twee woorden extra uit te spreken! Een beetje vriendschap en verbondenheid in deze maatschappij is wat we nodig hebben! Maar daar sta jij met je Parijse Roomsoes, en ik met mijn Parijse Roomsoes. Ik heb...

...maar Waugh alias Flyte is een twijvelgeval, ik ontken dit, te meer daar Waugh een heterofiele man was. Maar de romanfiguur Flyte en dat is zeker, was een op en top, gekwelde, homofiele jongeman. Mijn slotconclusie is dat de ziel van Melmoth uit het Parijs van 1900 is verhuisd naar de romanfiguur...

...uiteindelijk uit elkaar dreef?' 'Nee dat ontken ik met klem. Aan alles komt een eind, we werden ouder, begonnen van mening te verschillen, ik ontwikkelde een andere muziekstijl en richtte samen met mijn vrouw een andere band op. Waar je mee omgaat word je wel mee besmet natuurlijk .'...

...herinnerde zich Immanuel Kant die haar via het categorisch imperatief beval de man te gaan redden. Je moest je gedragen, zoals je zou willen dat iedereen zich zou gedragen in deze situatie als je in die auto zat. Het was een brede interpretatie, want kun je echt willen dat iedereen zijn leven...

...van dat moment. ,,Vol is vol’’ stelde hij categorisch. Wie dit niet wilde inzien was pas écht dom, hoorde niet eens op die pannenplank te staan en zou zich eigenlijk moeten schamen. – Ik geef toe, dat deze benadering nogal zwart-wit was en ook een beetje kort door de bocht; toch bleef...

...dat ze vrouw zijn. Meisje af. Nee dames, nu niet ontkennen: ik weet zeker dat jullie het kunnen. Natuurlijk is dit een poging tot verleiden. Een schreeuw om aandacht: kijk mij eens begrip tonen, wat schrijf ik knap, zie mij mijn apendans eens uitvoeren, mijn veren opsteken. Heb mij lief! Ik...