Alle inzendingen over hulphond

Ik lijk op een hulphond, zegt zoon. Hij kauwt moeizaam. Een hulphond? vraag ik. Ja, als je een hulphond een opdracht geeft, bijvoorbeeld: zoek de stoeprand, vertelt zoon met volle mond, dan moet je hem niet halverwege aaien want dan is hij weer vergeten wat de bedoeling was. En ik was even vergeten dat ik aan het eten ben, zegt hij.…

We gaan op pad en ik neem de hond mee, het is een hulphond die ik probeer op te leiden en voor hem is dit immers een mooie oefening. Er zíjn overeenkomsten. De hond wil overal stoppen, ruiken, verkennen en plassen/poepen. Tante wil óók overal stoppen, kijken, betasten en zéker ook véél plassen. Dat laatste is geen sinecure.…

Weet je: mensen met dit soort aandoeningen zouden iemand continu bij zich moeten hebben en ik weet best dat er nu hulphonden zijn voor diverse aandoeningen, maar nooit vergeet ik Toos, die een soort van "starende ziekte" had, waar men nooit precies de vinger achter heeft gekregen!…

Al die torenhoge panden waar al maanden geen hond in komt, eh natuurlijk komen die er normaliter ook niet in, behalve de hulphonden dan want die mogen wel naar binnen vanzelf. Maar, al die immense panden staan dus oud brood te vreten, tja eten is netter maar de volksmond zegt nou eenmaal dat andere woord dus hou ik me daar ook aan.…

Op vrijdagmiddag begin ik onder grote belangstelling van voornoemde Schoonzus, met in mijn kielzog mijn hulphond in opleidinghond Ugo en haar kater, Dexter, aan de "gemakkelijkste klus". Zoals gewoonlijk heb ik mijn eigen koffertje met gereedschap bij me én een goede leesbril.…

Natuurlijk wil ik wel naar het strandje want het is bloedverziekend heet maar Karel, een hulphond in opleiding, mag niet mee. Karel mag namelijk niet leren dat water leuk is, dus we laten hem uit op de es en daarna mag hij in de bench thuis. Hij vindt dat prima, lekker cool.…

Maar aangezien het tóch een keer gedaan moet worden doe ik de hond zijn ik-ben-een-hulphond-jas aan en zijn riem om en ga op pad. Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid dat ik een Gamma om de hoek heb, een kwartiertje lopen en met veel leerzame obstakels voor de hond.…

Ik maak dagelijks een gang naar de hondenspeelplaats met mijn hulphond in opleiding, ik kan er prachtig met hem oefenen.Het maakt wél dat ik de aanlooproute voor de hondenspeelplaats verleg naar de doorgang door het jeugdpark. Om de verleiding voor de hond niet té groot te maken om in het water te springen én netjes met plastic zakjes uiteraard.…

Denk maar eens aan de verschillende soorten hulphonden die bij ons aandoeningen kunnen herkennen en voelen aankomen, die wij zelf niet voelen. Echt onvoorstelbaar, maar waar. Ik snap dat mensen zo’n wezen een goed opvangadres gunnen en bij mij komen omdat ze er zelfs niet eens extra voor hoeven te betalen.…