Alle inzendingen over kameleon

De kameleon wist precies wat hem te doen stond. "Kleur bekennen" was het parool. Elk schepsel heeft zo zijn angsten.…

'k Vermoed (nog) veel Kameleons in ons ouderlijk huis of bij mijn jongste oomzeggers; hoe dan ook, ik heb deze bijzonder avontuurlijke en spannende boeken verslonden. Vaststaat dat mijn 'Kameleons' zonder enige twijfel bij avontuurlijke lezers zijn terechtgekomen...!…

Als kameleon ben ik gelukkig (en) helemaal mezelf?…

Aapjes met wollige, gestreepte staarten, onzegbaar lief en kwetsbaar; een slang die de kop met de trillende tong tastend heft in alle richtingen boven het ineengestrengelde, lange, bonte lichaam; een leguaan: de bek verstard in een aandoenlijke "glimlach" (hij weet met zijn schubbige lichaam geen raad): de kameleon, kleurig symbool voor aanpassingsvermogen…

Waarom kom ik steeds in situaties waar ik pas als een kameleon. Voor anderen? Waar is mijn veilige haven?? Waar ben ik het aller aller belangrijkst? Ik ben er nog niet maar ben er wel naar toe aan het werken. Ik ben bijna op het punt voor mezelf kiezen.…

Jij weet dat ik een kameleon ben. Voor dit leven wel fijn maar ik beloof je: zo makkelijk kom je niet van mij af. We zullen elkaar weer ontmoeten en met de informatie van het heden de toekomst tegemoet rennen. Tot die tijd heb ik alle respect voor jouw keuzes en sta ik ook voor 90% achter mijn keuzes.…

Een geweten is dus veranderbaar zoals de kleuren van een kameleon. Aan de andere kant zijn de meeste mensen ervan overtuigd dat er zoiets bestaat als een collectief geweten, ja zelfs een zweem van universeel normbesef.…

Daar wist de kameleon in Roelien Luijt wel raad mee, geholpen door een selectieve obsessie met prioriteitstellingen, het najagen van dubbele agenda's en tongue-in-cheek middelvinger-communicatie. Het tafeltennisvolk legde haar druk-druk-camouflages geen strobreed in de weg. Een eigengereid tiepje, dat ook.…

Je paste je gedrag aan als een kameleon al naar gelang in welke wereld je je bevond. Niet dat m’n ouders slecht voor me waren maar het ontbrak ze totaal aan enig inzicht hoe een kind zich in hun vergrijsde omgeving voelde. Eigenlijk was het een open gevangenis. Toen ik 15 was, was mijn vader 70 en mijn moeder 61.…

Eenzaamheid is net een kameleon, of zo u wilt, een toverbal. Ze kent, afhankelijk van de persoon die ermee te maken krijgt, vele gezichten en vele kleuren. Het gevoel, dat eenzaamheid bij mensen op kan roepen is sterk afhankelijk van het karakter van een ieder afzonderlijk.…

–“Je vindt ze overal, die opportunisten, die kameleons”, meende Octaaf, de derde man. Heb destijds een dergelijke voetballer gekend, een formidabele snelle “uiterst rechts” maar kon géén goal maken maar des te meer een aanzet geven voor een ploegmaat die veelal efficiënt besloot.…

Engel; zijn proefschrift ging over de soortvorming en variatie bij kameleons. In 1961 verscheen zijn boek 'Tegen het vegetarisme', poëzie, essays en ingevingen. In 1965 verscheen 'Oefeningen voor een derde oog', poëzie en prozateksten, waarvoor hij in 1966 de Boekenmarktprijs van De Bijenkorf kreeg.…

Ik vermoed 'Flodder 1', 'Theo en Thea en het Tenenkaasimperium', 'De Kameleon 1', 'The Piano' of 'Grease'. Niet dat ik het nodig vind, maar het had wel een eerlijker strijd opgeleverd, als Geertje ook in Zomergasten had mogen verschijnen.…

Het feit dat ik me als een kameleon kon gedragen, al naar gelang de situatie dat verlangde, zal er ook toe hebben bijgedragen. ‘Wat een aardig joch is dat toch’ hoorde ik haar eens tegen haar man zeggen niet wetende dat ik me binnen gehoorsafstand bevond.…

Hij bleef altijd zichzelf: charmeur, kameleon, literair ondernemer met avant-gardistisch fingerspitzengefühl. Zomer 1945 bracht Lubberhuizen Leonard Huizinga’s ‘Zes kaarsen voor Indië’ uit. Vooraf aan Defensie verkocht. De ‘Coöperatief’ verenigde auteurs spraken zich uit: tegen. Vanwege nationalistische toonzetting en oorlogshitserij.…

Liever had ik de capaciteiten van een kameleon… hoewel deze, als kleurrijke kinderboekenreeks, zich ook maar slechts in één genre-kleur presenteerde. Tot een volgende keer.…

Adriaan Venema wordt herinnerd als een literaire kameleon en een onbegrepen genie, met ongeslepen kanten, waardoor hij zijn rijke kern moeilijk zichtbaar kon maken. Hij was iemand die van alles herhaaldelijk beweerde, waardoor niemand meer reageerde, hem niet meer kon geloven, tot het te laat was.…