Alle inzendingen over kroeg

De Nederlander werd boos en zei dat de kroeg bekend stond als een bordeel. Dat gaf ik grif toe, maar ik wees hem er op dat het bordeel pas na 7 uur ’s avonds opent.…

Ze dronk haar wijntje in de kroeg, praatte wat met vriendinnen en ging naar huis. Ze wist niets van dat vuur dat in hem brandde. Ze herkende zijn liefde in niets. Als ze hem zou zien, zou ze niet eens weten dat hij haar iedere dag observeerde, iedere dag liefhad. Haar voetstap was de zijne. Waar zij kwam, kwam hij.…

Nu stonden ze samen in een hoekje van de kroeg gedrukt – het had ze een hoop duw- en trekwerk gekost om het plekje te veroveren – en Nick vroeg Claire wat ze wilde drinken. ‘Geen wijn hoor, doe maar een glaasje water ofzo.’…

Tijd om de behaaglijke warmte van een goede kroeg over me heen te laten rollen.…

‘De volgende keer als je weer stiekem de kroeg in gaat, moet je die fijne vrienden van je vragen of ze geen foto’s van jou, dansend op de bar, op facebook willen zetten. Welterusten!’ De dichtslaande slaapkamerdeur vat de gemoedstoestand van mijn vrouw nog even samen. Ik blijf enigszins geshockeerd achter.…

Hij zag dat de Amsterdammer Joop van Teil de Utrechtse kroeg binnenkwam. Hij zag er nors uit met zijn grote gestalte. Gelukkig zag hij Bjarne niet en liep hij direct door naar Jan Boter die whiskey dronk en een sigaret opstak. Ze gingen een tafeltje verder in de kroeg zitten.…

Dus naar een kroeg, een willekeurige, ik, Lydia. Ik, Lydia, de succesvolle zakenvrouw, liep daar zomaar naar binnen. Boodschappen zou ik gaan doen, maar het werd de kroeg. Deze. Waarvan de lady-bartender dik is, oud. Zestig is ze, vertelt ze me. Haar man heeft kanker, kan zijn bed niet meer uit.…

Gianluigi nodigde Bjarne uit om in een kroeg een kop koffie te drinken samen. Bjarne aarzelde, maar Gianluigi wist hem te overtuigen. Hij was een charmante verschijning, met zijn mooie kleren en knappe uiterlijk. Ze gingen op zoek naar de dichtstbijzijnde kroeg. Toen ze in een kroeg koffie aan het drinken waren kwam het er plotseling uit.…

Beter alleen in een hoek met een boek dan eenzaam in de kroeg.…

Miskleun van de eerste orde voor de kroeg, het knijpie, meestal een eenmansbedrijf, de uitbater rookt een zware pijp. Houdt hij zich aan de wet, dan gaat ie failliet, zet hij de asbakken weer op de tafels, dan houdt hij het hoofd boven water.…

Het terras voor de kroeg is leeg. Dat is altijd zo. Echte kroegtijgers zitten in de kroeg. Niet buiten op een terras. De kroegbaas komt naar buiten met een glas bier dat hij voor mij neerzet. ‘Ik wilde eigenlijk lunchen,’ zeg ik verontschuldigend. ‘Tuurlijk,’ knipoogt hij. ’Wist ik toch?…

Ze kruipen door gaten en kieren, zelfs onder mijn dekens sluipen ze naar mijn kroeg van bloed. Dan vlieg ik uit mijn bed en mep ze ADHD, PDD en NOS.…

Kortom: er is geen concurrentie aan de tab, maar tussen kroegen. Voor plaatsen met één kroeg betekent zoiets dat een bepaald biermerk jarenlang een monopolie heeft bij die kroeg in dat dorp. De directeur van Heineken reageerde heel vriendelijk. Hij wilde best van het systeem af.…

Zoiets als in “vroeg of laat gaan wij, gelet op ons gedoogbeleid, het roken in een kroeg mede dogen.” Iemand in een kroeg die achterover van zijn kruk valt door een hartstilstand kan als enige reactie dan ook rekenen op dat ene meedogenloze woordje ,oeps'! Een uitroep van lichte schrik, zoals Van Dale het zo geestig omschrijft.…

Tijdens de vergaderingen op het stadhuis viel ik steeds in slaap met het gevolg, dat de raadsleden naar de kroeg gingen. Ik heb haar dus ontslagen van haar taak, ze mag nu weer op het stadhuis werken. Janneke ging naar de keuken om de maaltijden voor te bereiden en de ballen gehakt te braden.…

De kroeg. Wow, ik had maar één biertje op.…

Als de regering zegt dat we niet meer in kroegen mogen roken (heel goed idee trouwens), verdwijnen in veruit de meeste kroegen de asbakken en gaan mensen netjes op het terras staan roken. Een paar doorrookte kroegbazen verzet zich nog, maar dat is een kwestie van tijd.…

De trap naar beneden, ik ging terug naar de kroeg waar ik hem tegenkwam. De leegte is overweldigend, eenzaam worstel ik mij door het publiek naar de bar om een glaasje wijn te bemachtigen. Sfeer proef ik, maar niet wat er ooit was. Morgen ga ik terug naar de plek waar ik hem heb achter gelaten, verwacht verwelkte bloemenpracht.…

Dat kan niet meer, de kroeg heeft zijn glans verloren, overspelig heeft de overheid de mythe de wereld uitgeholpen, roken en alcohol gingen immer samen. Nu sta ik buiten, binnen is uitgerookt en vraagt om een rietje in de chocomel, het wordt nooit meer spannend.…

Ik zag je, je zat in de rookruimte van de kroeg, je kreeg van mij waar je om vroeg, een vuurtje. Rokend kwamen wij aan de praat, bij mij zat er al een stevige borrel in en jij voelde je thuis bij de huiswijn. Ik dacht, meisje mijn, ik wil je niet misbruiken, laten we gewoon roken en drinken en vooral plezier beleven omdat het moment daar is.…

We gingen kroeg in, kroeg uit, disco in, disco uit. En we dronken overal veel te veel. Maar ik werd niet dronken. Op een gegeven moment werd ik opgetild door een grote hand en even later neergezet aan de rand van een groot zwembad, een prachtig zwembad. Maar ik kon niet gaan zwemmen want er zat wat belangrijks in die rugzak.…

Die heeft achterin de kroeg de beschikking over een eigen ruimte, zoals wel meer kroegen die vroeger schijnen te hebben gehad. Af en toe komt ze even aanschuifelen om vervolgens met wat lege glazen weer rechtsomkeert te maken. Na afloop nemen wij er nog eentje: op Rudy, maar vooral op haar. Zo ken ik mijn eigen stad weer.…

Ik loop nietsvermoedend een kroeg binnen, want ik had dorst. Een geldige reden zou je zeggen, maar ik had beter naar een openbaar toilet kunnen gaan, want daar hebben ze een kraan. Daar komt water uit. Prima tegen de dorst. De kroeg was schemer verlicht, zoals dat hoort. Daarom ging ik aan de bar zitten zonder op te letten wie daar al zat.…

In de kroeg! Dat verzin je niet. ‘Kun je mij maandagochtend een uitdraai sturen van mijn balans 2016?’ ‘Gaat het wel goed met je? Het is zaterdagavond.Twee over tien om precies te zijn.’ ‘Word wakker, jongen. Jij bent mijn accountant en wij leven in een vierentwintiguurseconomie. Dus....’ ‘Mooi, ik zal het noteren. Anders nog wat?’…

Henkie vond het niet kunnen dat Georgina Verbaan was betrapt tijdens een potje zoenen in de kroeg. Ik snap zo’n meisje best, die heeft ook wel een keer zin in iets anders dan die griezelige Kort Kelder. Maar als je in de kroeg gaat zitten bekken, dan weet je dat je daarmee een zeker risico neemt.…

Voor je het weet is er weer een bruine kroeg minder en wordt De Schouw zo'n loungy tent: de nieuwe tijd, net wat u zegt. Het zal toch niet? Ik sluit me graag aan bij degene die op internet de volgende steunbetuiging plaatste: “Zo verschrikkelijk Rotterdams, ken nie weg.”…

Nu kwam de dame in kwestie de kroeg binnen. ‘Zo, ouwe dibbes van me.’ Vergezeld van een ferme klap op de schouder, gevolgd door een zoen, die mij de omgeving deed vergeten. Mijn god, wat kon dat mens zoenen. Ik antwoordde in stijl en we moesten door Sebastiaan tot de orde worden geroepen. Hij wees op een bordje achter bar.…

Jaap, die wist dat hij het nu niet lang meer zou maken, ging toch nog naar de kroeg en liet zich langzaam zakken op een broodmagere stoel in een hoek voor het raam. Drie Uiltjes zwegen mij met een half glas-in-lood achteraan de bar in. De kachel brulde vuur en bloed.…

Soms stonden de kroeggangers in grote getale buiten voor de kroeg, waardoor je bijna al geen zin meer had om je daar doorheen te worstelen voor je eerste blonde of donkerbruine rakker. Inmiddels kende ik alle kroegen en wist ik instinctief waar ik wel en niet naartoe moest gaan.…

Hij was vaak al vroeg in de kroeg en nu is hij veel te vroeg gegaan, zijn ene been achterna dat ie bij een motorongeluk verloor. Mijn stomste opmerking ooit: "Wat loop je moeilijk, ben je gevallen of zo" ? Een glimlach was mijn deel. Het liefst was hij de muziek in gegaan maar dichten ging hem beter af.…