Alle inzendingen over land achter de duine

Hollandse bodem uit rivier- en zeeslib achtergebleven na overstromingen, verdronken dorpen met vele doden; land achter de duinen van de Noordzee, onttrokken aan zee en rivieren moet zich eeuwig verdedigen tegen water dat het land belaagt.…

Niet zelden, als het warm en vochtig is, droomt hij van thuis van het koele groene land achter de duinen van de Noordzee. Soms krijgt hij bezoek van een avontuurlijke rugzak toerist.…

De zee kabbelt fluoriserend en komt, golf na golf, oplichtend aan land, raakt het stille strand, laat mij woordenloos achter. Maar ik heb alle tijd, want de tijd is hier afwezig, mijn bestaan golft heen en weer, keer op keer, strandt water op land in eeuwige beweging.…

In de verte lonken de duinen. Het vlakke land daarachter lijkt hier nauwelijks te bestaan.…

In de duinen. Alles wat je ziet waterwingebied.…

En het gebeurt nu nog in achterlijk conservatief België. De enige arts die voor honderden patiënten beschikbaar was, werd veroordeeld voor seksueel misbruik van zijn patiënten.…

Ik strompel met mijn laatste kracht over de duinen en zie de macht van de zee. De branding zuigt het zand van het strand, meedogenloos wordt het land aangevallen, ik sta daar ontroostbaar, het water heeft gelijk.…

Aan de kant, waar ik ben gestrand, teken ik amoebe na amoebe, in ontelbaarheid vormen zij de duinen waarachter ik lig in de warmte van de zon. Bradend bruinend vergeet ik de tijd, kon ik hier maar altijd zijn.…

Deinend de duinen, ze dragen helm voor deze schelm.…

Gelooft u mij dat was de enige weg om dit land te vinden.…

Achter laten, vermetelheid en schone schijn, de liefde en impuls, deinende duinen en praalziek poezenkind, de vierendelers en lieve mensen. Voorbij de benepenheid, het kleine eigen gelijk, de herrie van het voortdurend hameren. Ik stap uit. Punt.…

Onrustig water, opgezwiept door woelige winden, schuimende koppen en wuivend helmgras, daar strandt de zee op het zand, op het land, deinende duinen weerstaan de toorn van Neptunus. Eb en vloed, een immer weerkerend gebeuren, het houdt maar niet op.…

De tijd is aangebroken dat vaders achter kinderwagens geen opvallende verschijning meer zijn. Zoals een man tegenwoordig ook met een klein hondje mag lopen. Ik heb er vertrouwen in dat het niet de vrouwen zijn geweest die deze mannen de duinen in hebben gestuurd maar dat ze er zelf voor hebben gekozen.…

Goud op snee, vervuld en verguld draagt men water naar de zee, ik zie ze lopen door de duinen en over het strand, voetsporen markeren het zand als land dat verloren gaat in de onstuimige branding, koppen schuimend in golven, keer op keer verliest men terrein, overvloed doet een individu geen goed.…

Een andere keer kon ze het zandpad niet meer af, dat van de top van het duin naar de zee liep. Het mulle zand was te vermoeiend. Huilend moest ze terug naar de fiets. Maar soms lagen we in een duinpan van de zon te genieten. Ik lag dicht tegen haar aan en rook de strandgeur van haar huid.…

Daar neem ik plaats in een ontspanning boven op het duin achter glas, koffie met cognac. Nu nog naar huis zien te komen.…

Het hoge hek bij de uitgang van de duinen was dicht en op slot. Achter ons klonk gesnuif en gekraak van takken. Via de takken van een overhangende populier klommen we razendsnel over de omheining. Ik voelde hoe een grote grijppoot zich als een bankschroef om mijn voet sloot.…

Maar de verbintenis met de natuur geeft me dat ik geen eenzaamheid meer voel, maar pure liefde voor wat de natuur mij schenkt: de zoute woeste zee met haar stranden en haar duinen. En ergens daartussenin vind ik mijn rust. Niemand mag me storen. Het is mijn land. Mijn Waddenzee. Ik dacht dat niemand de durf zou hebben mij ooit te storen.…

Achter ons huis met het dichtbezette dak, waar de vogelen van alle windstreken onder het bestier des mensen werden geherbergd en verwekt, met de paarse sering en de gezegende morellenboom, de perenboom, de moestuin en de appelbomen werden in de meinachten de bruiloften gevierd in het Gebouw voor Christelijke Belangen.…

Of gekker nog, u heeft net iets van mij gelezen over een prachtvolle zonsondergang en u staat op het duin en ziet alleen maar wolkenflarden boven een boze Noordzee, heb ik dan bijgedragen aan uw zelfmoordneigingen ?…

Eén van de beroemdste vergeten liederen is ‘This land is your land, this land is my land’. Het is bekend gemaakt door Peter, Paul and Mary, maar was oorspronkelijk geschreven door Woody Guthrie. Ik wist het ook niet. Maar wat helemaal nieuw voor me was, was de heel mooie strofe die uit het lied verdwenen is.…

De zee kabbelt het strand, komt soms aan land met schuimende kop, een bootje kiest het zilte sop en klieft door de branding. De zon donkert rood, het grijst in de lucht en vele nuances blauw omkaderen de komende nacht. De schreeuw van de zilvermeeuw, gedempt door de duinen, is landinwaarts nauwelijks meer te horen.…

Ze deden de handdoeken en de koeltas in de strandtassen en gingen op weg naar het Hotel in de duinen. Ze liepen lichtelijk beschonken over de met zand beklede trappen de eerste duin over en daarna nog een duin. Op de top van die duin zagen ze in de verte het magnifieke Hotel in de duinen staan.…

Zijn land - in totaal ongeveer veertig are, waarvan vijftien are achter zijn woning en de rest enkele straten verder achter onze woning - werd door hem en zijn vrouw handmatig bewerkt. Geen enkele machine kwam er aan te pas. Elk jaar werd de ganse boel vakkundig met de spade omgespit.…

Gezocht: Medewerkers die in de nanotechnologie bedreven zijn om snel gelddrukmachines te ontwikkelen die het geld dat er niet is, maar dat wel beloofd is aan die Europese-landen die blut zijn, snel en kunstmatig op te hoesten en de miljarden snel uit te spugen...…

Het natuurgebied "De Drunense Duinen" strekt zich uit zoals voor onze geboorte en ongetwijfeld zoals lang na onze dood. Rondom de stammen van de oude eikenbomen heeft het zand zich opgehoopt en taai wortelen ze in de ondergrond.…

Ik walg van zogenaamd oude jongens krentenbrood en lafhartig handengeklap achter de schermen. Louter om de brave, middelmatige gemoederen koest te houden. Als het niet gaat volgens hun aangeleerde gedragscoden, dan steigeren ze al als schuimbekkende paarden. De beuk erin! Dat is literatuur!…

Bestanddelen die in hoge mate bepalend zijn voor hoe publiek de personen achter de portretten ziet...!…

In eerste instantie heb je de auto nog op een duin geparkeerd, omdat die waterbouwkundige erfgenamen van Leeghwater wel een oplossing zullen gaan vinden voor het probleem. Maar na een half jaartje blijkt het tegendeel. De duinen zijn samen met jouw Golfje in de woelige baren verdwenen.…

Dat ik enkel maar graag wil horen bij de culturele elite en dat Van Duin nou eenmaal niet salonfähig is.…