Alle inzendingen over levenseinde

...Van anderen zag ik het levenseinde; jouw levenseinde zag ik niet. Jouw devies ging over de trouw - de trouw die ik je niet betoond heb(wat konden mijn nutteloze, waardeloze brieven uitrichten?)We hebben elkaar nooit meer ontmoet; en nu slechts deze bekentenis van mijn hand. Ik hou nog...

Een waardig levenseinde voor volstrekt levensmoede mensen moet van overheidswege gefaciliteerd kunnen worden. Het kan per dag wel 3 á 4 mensonwaardige zelfdodingen voorkomen, waarbij ook onschuldige omstanders getraumatiseerd kunnen worden.

...jaar liep zij aan mijn zijde, veertig jaar strekte de depressie zijn klauwen naar haar uit; nu wil zij haar levenseinde en ziet zij dit moedig onder ogen en verwelkomt zij het.....

...In haar nadagen, toen het onvermijdelijke levenseinde op kousenvoeten naderde, was ze bereid me nog de taal te leren, die vloeiend van haar lippen rolde: de taal van dichters en denkers die echter ook gebruikt is voor het brute, onmenselijke Nazisme. In haar kamer in de bejaardenflat was...

...eenzaamheid, van het verval en van het naderende levenseinde dat hier onverkort heerst, niet weg. Een langwerpige vijver voor de deur van het indrukwekkende gebouw is gelardeerd met glanzende stenen en twee spetterende fonteinen werpen onbekommerd hun water ten hemel. In de nabijheid treft...

...Haar diepgaande leed bezette haar gemoed. De bezoekers van de kleinschalige zaak, die met recht kan doorgaan voor een klein restaurant, leefden mee en het eigen levenseinde, dichtbij of veraf, kwam aan de orde in de conversatie. De al dan niet gevreesde dan wel vreeswekkende dood zal eens...

...symbolisch voor de onvoorspelbaarheid van het levenseinde van mijn lieve ouders.... Voor vader is het eerst de zwarte lange auto met de treurig-stemmende vaantjes aan de voorzijde gekomen: moeder volgde hem in de dood... En nu is er nog slechts het beeldje van de olifantjes rond de...

...elkaar nu je krachten waren verminderd, nu je levenseinde naderde. Mijn verdriet was niet jouw verdriet; had het wel bestaansrecht voor jou? Vanavond heb ik je een brief geschreven die ik bij je bezorgd heb met daarin de woorden: "Ik wllde je trouwe wandelgenote zijn, al die 15 jaar....

Het woord "lusteloos" lag haar steeds vóór op de tong; het was als een onverteerbare brok geworden, die zij niet door kon slikken, die haar zwaar op de maag lag en waar zij ziek van werd, indigestie van kreeg en waarvan zij zich niet kon bevrijden. Misschien zou men ook kunnen zeggen dat dit...

Zal ik op een kwade dag de trucks niet meer zien passeren met onveranderlijk op de buitenkant onder de naam van de firma het woord "Logistics"? Zal ik de rechte, zwarte banen van de schaduwen niet meer kunnen aanschouwen die zich in het zomerseizoen neerleggen op de oranje dakpannen van de...

"Ik heb er geen zin aan" verklaarde mevrouw in navolging van de befaamde en tragisch vermoorde coryfee van de Nederlandse politiek Pim Fortuyn. Ze doelde met die frase op de door haar zozeer geliefde mokkagebakjes die ik steeds voor haar had meegebracht. We schreven 2011. In Japan woedde een...

...alles onbekende en onwerkelijke godheid; open armen die ons volgens hem zouden opvangen na het onherroepelijke levenseinde. Hij had dit fenomeen vaak waargenomen bij zijn patiënten

...verpleeghuis met je doodsangst en je naderende levenseinde; toen je me vroeg je geheel vermagerde lichaam, als een skelet, in mijn armen te nemen en om en om te draaien in het bed.... Verzachtte ik je lijden nog door te verhalen over onze gezamenlijke wandeling, eens, in die zomer, als vader...

...verpleeghuis met je doodsangst en je naderende levenseinde; toen je me vroeg je als een skelet geheel vermagerde lichaam in mijn armen te nemen en om en om te draaien in het bed.... Verzachtte ik je lijden nog door te verhalen over onze gezamenlijke wandeling, eens, in die zomer, als...

...ten prooi aan je vertwijfeling en aan je hopeloze passie voor je betaalde minnaar. Toen werd je levenseinde het doel van al je strevingen.....

...over wie ik onlangs schreef en die haar tragisch levenseinde eens vond in een verpleeghuis in Ewijk, stond in onze familie bekend om de grenzeloze lusteloosheid waarmee zij langdurig en neerslachtig op de bladzijden van een roman kon blijven staren zonder iets te lezen of de bladzijden om te...

...discussie starten over het zelfgekozen levenseinde van mensen die niet doodziek zijn, maar vinden dat hun leven voor hen geen zin meer heeft. Mensen die nu niet onder de nieuwe euthanasiewet zouden vallen. Voor hen zou er zo'n pil van Drion kunnen komen, vinden de NVVE-leden, gisteren...

Toen de bloesems her en der in de tuinen met elkaar wedijverden in pracht en schakeringen toonden van helgeel tot oranje en van rose tot paars, vernam ik dat je in de hospice was opgenomen. De heraut van de dood trompetterde, wilde zich tot je nemen en je zou moeten gehoorzamen. Je bleef...

De Opstapbus is voor komen rijden en ze hobbelde aanvankelijk door de straten die geen schoonheidsprijs verdienen. Later voerde onze chauffeur ons met ferme hand over de snelweg naar onze bestemming, het dorp Zundert. Het landschap buiten weerspiegelde een desolate winter. In het...

Op 10 december, je zesenzestigste verjaardag, stonden de bomen aan mijn venster in een stille, koude, dichte mist. Je bent een winterkind, mijn zuster. In 1956, drie jaar na mijn geboorte, kwam die vreemde zuster en toen ben jij, mijn levenslange kameraad en metgezellin voor het leven, aan mijn...

...aan wie "een lijdensweg en het onherroepelijke levenseinde" reeds waren aangezegd. Deze mevrouw was welhaast gedwongen in machteloze, krachteloze afgunst en verbijstering haar blikken te vestigen op de schijnbare verpersoonlijking van de schoonheid en van het stralende geluk die de...

...aan wie "een lijdensweg en het onherroepelijke levenseinde" reeds waren aangezegd. Deze mevrouw was welhaast gedwongen in machteloze, krachteloze afgunst en verbijstering haar blikken te vestigen op de schijnbare verpersoonlijking van de schoonheid, van de bloei van het leven en van het...

(voor Georges Jacques Rigaut (1898 - 1929)) Je bent geboren op 30 december 1898 in Parijs. Je vader was mede-eigenaar van het warenhuis 'Le Bon Marche' op de hoek van de rue de Babylone en de rue du Bac. Je was leerling op het Lycee Montaigne aan de rue Auguste-Comte 17, met een elegante,...

In haar zwakbegaafde brein dat nooit tot enig intellectueel niveau was gestegen, was nu de gedachte aan het ultieme, aan het onherroepelijke waarvan geen terugkeer mogelijk is, opgekomen. Zelfs haar liefdesaffaire, die toch lange tijd had voortgeduurd, bood geen soelaas en geen vluchtmogelijkheid...

De antracietgrijze stenen van de graven zijn gegroepeerd in lange rijen, in keurige sequenties, op het kerkhof aan de Hoflaan en tonen geboortedata en sterfdata die vaak toch wel ver in het verleden liggen. Mijn vriendin vraagt me de onschuldige witte bloemetjes op het graf van haar ouders te...

...bent en vraagt of het mogelijk is om naar het levenseinde kliniek te gaan, dan wordt er een heel toneelspel opgevoerd en er wordt niets voor mij gedaan. Nu komt Pasen er aan en ben ik weer geheel alleen. Zelfs dat begint te wennen. Alleen de pijn, die kan ik niet meer aan. Toch wil ik een...

...kan in Godsnaam wensen hier zijn levensavond door te brengen, met het onvermijdelijke levenseinde in zicht? "Oh, how I want to go home!"

Het massieve, oprijzende geboomte verheft zich aan mijn venster en vaak heb ik mijn blikken erop gevestigd; in wanhoop, in vertwijfeling, in blijdschap en euforie. Als een nieuwe morgen aanbreekt die gaandeweg verlichting brengt, is de blauwe tint van de hemel zichtbaar achter de grillige...

...groeven onder de ogen, kampend met de ongemakken van een taaislijmziekte. Dichter bij het levenseinde dan we konden vermoeden.

...worden. Ofwel de schuldenaar zit tot zijn levenseinde in de schulden, ofwel wordt een deel van de schulden kwijtgescholden. Hoe moet dat nu met de multiculturele samenleving. Deze multiculturele samenleving is geen rechtspersoon. Sterker, hij is nooit opgericht. Het is een label op een...